دیوارِعشق

می‌زند سوسو نگاهــم‌از لبِ‌دیـوارِعشق
تاشود شـاید مهیّا٬لحظه‌ای‌دیـدارِعشق
اوطبیبِ‌درد ودرمــانِ‌تمامِ غصه‌هاست
هست‌جانم‌سالهادرحسـرت‌وبیمارعشق
تاکِشد دستِ نـوازش‌بر سَــرم آن‌نازنین
دست‌هاآویخته ٬ بر دامنِ ســـالارِ عشق
چون‌که‌با چشمِ‌خــریداری‌تماشامی‌کنم
خودنمایی‌می‌کُنَدهرگـوشه‌ی‌بازارِعشق
شعرمی‌جوشدزِمن‌تایادِ رویش‌می‌کُنم
تکیه‌گاهم‌گشته‌نامش‌درهمهْ‌اشعارِعشق
حال‌می‌دانم‌که‌بعدازانتـظاری‌این‌چنین
می‌کُند آخر عزیزِ جانِ من ٬ ایثــارِعشق
دستْ‌گُل٬دلدار گُُل٬دستینه ودستـــارْگُل
مرغِ‌عشقم‌می‌کُند پــرواز در گلزارِ عشق
تا نخـواهد او ٬ نجنبد ذره‌ای‌ازجایِ‌خود
هرچه‌حامی‌گفت‌باشدلطفِ‌آن‌معمارِعشق