شهدناب

دلِ مـا بـا دلِ دلــدار  ،  جهــــانی دارد
شهدِ ناب‌است، عجب‌شرح‌و بیانی‌دارد
نظرش‌نیست‌به‌الماس‌وبه‌یاقوت‌وعقیق
چون تویی گوهر و یک دُرِ گرانی دارد
سختیِ‌ظلمت وتنهایی او شیرین است
تا که از یادِ تو هـر گوشه نشــانی دارد
دل به  دریـا بزند ، گر چه تـلاطم دارد
عشقِ تو ساحلِ امن است، کرانی دارد
نظرش نیست ، بـه طنـازی زیبــارویان
با تو همـگام شود ، تــا که تـوانی دارد
همچو بارانِ  بهاری ،که طراوت‌بخشی
زندگی بی نِگهت ، رنــگِ  خـزانی دارد
لحظه‌ای گر که  نبیند رخِ زیبــای تو را
 غصــه می‌آیــد و قلبِ ، نگــرانی دارد
قلبِ‌حامی‌است‌پُرازعشق‌ومحبت‌ای‌یار
گرچه پیر است، ولی قلبِ جوانی دارد
بکِشی آه ، بمیــرد زِ غمت، صـــدها بار
بدترین حال  و ، غم انگیــز زمانی دارد