حیف شد

نازکَم‌کُن که دگر نازکشیدن٬گُم شد 
یار را دیدن و اغیـار ندیدن٬گم شد 
چشم‌هاهیزوزبان‌هاشده‌پُرازنیرنگ 
پاک در محضرِ الله رسیــدن گم شد 
کاسبی‌هاشده‌وارونه‌که‌سنگینیِ‌وزن 
نرودسویِ دگر وقتِ خریدن گم شد 
ادّعاها شده بسیـارنصیحت را حیف 
ازبزرگان زِ سَرِ شوق‌ شنیدن گم شد 
هرکَسی‌منتظرِجُرم‌وخـطایِ‌دگراست 
طبلِ رسواییِ مَردُم ندمیدن گم شد 
شده عادی‌گُنه و کارِ حرام٬ از بهرش 
عَرَقِ‌شرم زِ رخسـاره چکیدن گم شد 
جسم‌وجان‌هاشده‌آلوده‌چوحامی‌به‌ریا 
رویِ مین‌با دلِ آسوده پریدن گم شد