دل تاریک

هـر دَم ،مـرا می‌داد آزار
با یک کلامی یا به‌رفتـار
بالا به پایین بود دیـدش
مثـلِ‌طبیبی رو به بیمـار
او که دلش تاریکِ تاریک
عشقی‌چونخ‌باریکِ‌باریک
در غصه‌هایم ،کارِ او بود
سرگشتگی،تبریک،تبریک
هر لحظه با زخـمِ زبـانی
در قـابِ لطف و مهربانی
بر سینـهٔ من چَنگ می‌زد
شیـطانْ دلِ رخ آسمــانی
گفتم‌به‌او،ای‌فکرِمغشوش
کی‌می‌شَوی‌آرام‌وخاموش
تو از منی ، نه دشـمنِ من
این‌را مکُن هرگز فراموش
آمـد به نـاگَه ، بی بهـــانه
آن مــــاهِ بیتـــای زمـــانه 
پُر شد وجـودِ سردِ حامی 
با عشـــقِ گــرمِ آن یـگانه