۵

زمین گرد است ای شاعر و این یعنی رسیدن ها
به هر سو حرکتی کردی مرا یک روز میبینی 
وفاداری درونم نیست، اما عشق بسیارست 
تو را من دوست دارم سایه ی بی جان پایینی 
تو بابا لنگ درازی یا کریم آقای آق منگول 
تو یا کوتاه می آیی و یا دوری و تزئینی 
و این قهری که من کردم دلیلش سایه ی غیرست
تو را بوسیده یک دختر و بازم سر به آئینی؟  
چرا رفتی به بازاری که پُر بود از کتابت ها
مگر شعرم چه کم دارد که بازم محو پروینی؟  
دو خط از دیگران خاندی و نعشم را کفن کردی؟
عجب عشقی عجب رسمی عجب تغسیل و تدفینی! 
همین امشب تو را تا صبح از خود دور میخاهم
طلاقت میدهم ای سایه با اقساط تضمینی 
اگر تکرار گردد این فراموشی مسعودت
فراموشت کنم ای سایه جان ، حتی نمادینی