جمعه ۲۹ فروردين
اشعار دفتر شعرِ اشعار آزاد شاعر منوچهر مجاهدنیا
|
|
|
|
درد را مثل خود درد می نویسم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهر امروز در عزای قهرمانانش می گرید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل روزهایی که سرشار بودم از جوانی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبوتری که به خون بال می کشد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرسه می زنم در خواب های نادیده ام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای زنی شروه می خواند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در لایه های انبوهِ باد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جام چشم از انگور لبریز است ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربانی ات را باور می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که بهشتم ببرد نافله هایت هرشب...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر بستر آغوش مهتاب دیگر صدانیست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مارال ، آهوی مست جلگه های ماروس...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب نشسته بر سبزه زار ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو با دامنی پُر از شقایق ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هُرمِ داغ بر پوستِ زمین ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منزل به منزل عمر ما با چشم گریان می رود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارویی دیگر باید جُست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنگر چه می گذرد به حال و هوای زنده رود !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و گزمه گانی دریده چشم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تعفن گنداب نمی توان دل بست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نروییده تا بذرِ اندیشه ای ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا احساس ها را بهتر بشناسم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و با غستان های ات خوار شدند ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی پرنده ای زنده است...
|
|
|
|
|
سید هادی محمدی
به نام یگانه خدای هستی‌بخش
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مهرداد مانا
غلامرضا مهدوی (مهدوی)
شاهزاده خانوم
ساناز قورخانه 
فرامرز عبداله پور 
