يکشنبه ۲۷ خرداد
|
|
|
|
گاهی سکوت باش، ولی حرف هم بزن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او رفـت و نـباش منـتظـر معجـزهٔ خـاص
شـانسـی که بچـسبـد ورق پـاره ؛ نـداری
از حافظـه بیـرون کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هان ای رفیقِ غریق در ورطۀ خیال
برخیز و بندهای جهالت ز خود بگیر
راهی به سوی حکمت و آزادگی بجو
گاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عزیزم ، ای منطقی ترین یار احساسی ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش چو یاغی ببرم بند را
تیر زنم طعنه لبخند را
پیش که بایست کنم باز گو
صد گله از دست خداوند را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از من کسی دیوانه تر پیدا نخواهد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یار غریبانه که گفتار می کنم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کتاب شیر دانش.علمی.. انسان شناسی
شیر دانش می دهم ذهن تو را
چون برایت مهر مادر می شوم
چون چراغی د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دکتر جواب کرده مداوا نمی شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنین باز دلم شوق پریدن دارد
ماه رخسار تو بی فاصله دیدن دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اطرافِ خانه ی ما ،
خروس نیست
من از چهچه ی زیبای بلبلِ خرمایی ،
ردِ آمدنِ سحرِ خوشقدم را می فهمم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما زشعر زنده دلیم،عشق بکاریم به غزل
خرده بر ما تو مگیر،خواب چرا ما را نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستان جستجوگرم
روی
تک‌تک سلول‌های
بدن تو
پرسه خواهند زد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مـرا بۍ روۍ شیرینت صفا نیست
تو را کارۍ بھ جز درد و جفا نیست
منـم مج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهایی
از تنهایی نوشتن هم زیباست هم گاهی تلخ
تنهایی را زمانی چشیده ای که در میان جمع باشی
و با ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی خط قلب من این روزها ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدینه ام به کجایی که این پیمبر را
برای روز ظهورت طواف خود سازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نا گفته ها را
در بغضی فرو بردیم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عیبی است بر این شعر چون چشمه روانم
که توصیف تو آنگونه که حقست نتوانم
زیبا چنانی که من از فرط جما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تو چه پنهان!
خودت به کنار،
از یادت هم،،
--شراب می‌ریزد.
لیلا_طیبی (رها)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عەقرەبەی کاتژێرەکەم
لە ژێر ژەنگی زۆر
خەوی لێکەوتووە...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او را صدا زدم
با صد هزار امید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هتکة بیجای تو را سر نکنم
هرمانم و من فکر تو را در نکنم
این گلرخ مهپارة ما ماه مرا
نادیده گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز های دراز بی سلامت چی کنم
دل دور است ز تو دنیا را چی کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم پنهان
خوب میدانی اگر دل ز دلم برداری
میشود روز و شب و ثانیه ها اجباری
عشق بی مرز من و بخش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمرم از دست برفت بختم به سامان نرسید
چهلمم رفت ولی شام غریبان نرسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به رهی شدم رهسپار در عالم خیال
در اشتیاق آن ایامی آسوده از ملال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان جنگ کشورها دعا می خواهم و رامش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نان، برکت ِ این سفره خالی ست؟! نه هرگز/خونست که مبادا به قلم، رنگ ببازید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر سروش
ایران، افغانستان، تاجیکستان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رخشان شود از عشق تو سرمایه ی فطرت
زیبا شود از عطر تو نقاشی خلفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وهمراه وهمدل با
نوای ساز دل هایی
که می جویند شادی را از دل واز جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره کاسه‌ی لبریز ایمانم ترک خورده است
به اوراق کتاب اعتقادم باد شک خورده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با چشمانت غزل می نویسم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صورتک در صورتک از هر نقاب
تا بخنداند رود غم ها بخواب
دختران گیسو بلند و بافته
نقش پیراهن گل ریحان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک جاده حرف دارد
استخوان هایم
ایست ندهید
قبرستان ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی چیزی را بخواهند کودکان ،
برزمین میکوبند ، با پا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو رو کجا دیدم
بگو کجای این قصه
دردو شکستیم
مثل دو ماهی افتاده بر آب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رهایم کن ز خاکستان غم جان
دری بگشا بر این بی تو غمستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد دروغ ابزار کار ناگوار
زندگی شد بر پر کاه استوار
این بلرزاند دل هر آدمی
کین چنین بی راهه گش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز باور می کنی شیدایی ام را
حسرت نشینی های در تنهایی ام را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل ِ یک دوشیزه در اردوی سربازانِ مست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک رباعی+ خوانش غزل ۲۷۱ از کتاب نوای احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو باقر بُوَد حجّتِ کردگار _ علومِ جهان را شکافنده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرشب در حال جنگ باخودمم
تو اما با اون حرف های در گوشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب این مهتاب با من گفته ها بسیار دارد
با صفای پرتوش جان مرا تیمار دارد
رازها بنهفته در این ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها به دامان زمین نمی ریزد
اشک آسمان
نمیزند شانه زلف خاک را نم نم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ اتفاقی عزیزم، در این جهان ناگهان نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تعریف از خود نباشد من آفریقایی‌ایم
از تبار سیاه پوستان، شکم سیکس پک، بازو آهان
گردن شتری ،لنگ د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر شب نبودت عشق را دشوار می‌کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه پیکاری درونِ ریشه ی ساقر نهفته ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنگل صد تو ، در مضیقه بیم و اضطراب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا تا تازه گردد فصل لبخند
بیاید لحظه ی شیرین تر از قند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب است و، حال وهوایی روحانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک اذان فاصله است
خواستن ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو
قدم خواهم گذاشت
به دنیایی
کاملاً جدید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از علم و ادب ياران هرطُرفه كه بر بستم
زآن طرفه نيكويي سر زد هنر از دستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده جرم گریه جرم داد جرم
انچه درراهاست خانه بیداد جرم
گرچه ما آماده باشیم درنماز
دشمن نادان ده ف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..... قصد دارم بروم دورتر از شهر غزل
تا فراسوی ردیف
تا به آنجا که نباشد اثر از قافیه و مبحث وزن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بد دلان مریض و سریز
شده‌اند ره زن دل و خون ریز
تو که با دلبری وفا داری
عهد خود کج بدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا حقی اگر بود که نه این بود
سر صد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدم از خانه بیرون صبح زود
برلبم عطر دعا بود وسرود
آرزوهایم فزون باهرقدم
حسرت دریا بدل مانند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل تمنا به دیدار تو دارد و هیچ نداند
که چه است خیر و صلاح، زتقدیر هیچ ند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوش کن...قصه ی ما آخر تلخی دارد
ماجرا چند شب از غصه نخوابیدن نیست
ماه من؛بی تو که شبهای جوانیم گذش
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۷۶۴ پست فعال در ۱۵۶۰ صفحه |
سید هادی محمدی
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
