جمعه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ سری به هم زنیم شاعر قاسم پیرنظر سلیم
|
|
|
|
بهانه دعوت کن
مرا به سیر ستاره شبانه دعوت کن
این مرغ گم شده را آب و دانه دعوت کن
دلم شکسته سرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی غازی در پروازی
دل می بُردش با آوازی
بازی درپروازی را دید
از نادانی بر وی خندید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگارای فصل نوآغازی ام
من سراپاخسته ازاین بازی ام
پس بکش از آسمانم سایه ات
کمترعنو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کشورم جنگ است ، من آواره ام
بیمناک از هیبت خمپاره ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بديدم دُختری با چشم گريان
كنار تك درختی درخیابان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمهایت.بیقرارم می کند
وام دار انتظارم می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارمت امّا شده غم دوری ات
سوخته ام از تب مغروری ات
من که خودم معترفم نازنین
عاشقتم عاشق محصور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منی برخاست از قاب وجودم
تلنگُر زد به من های حسـودم
بناکرد از بهار عشق گفتن
و تا عاشق شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا خودت آرامشم ده
از این بیهوده سوزی کاهشم ده
برای دل بدست آوردن از او
کمی جُرأت برا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوانگی را ازمن آموخت
به باغ وبوستانم شُعله افروخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قیس پشیمان که نه ؟ شاکردنیای خود
ساکن صحرا شده در پی لیلای خود
قاصدکی بد خبر از بر شیرین رسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عالم تنهایی من ماندم و شیدایی
با یاد تو می سوزم در اوج شکیبایی
چون هق هق بی تابی در باور یک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر دل خوش باورم نارو زدن انصاف نیست
قایق بشکسته را پارو زدن انصاف نیست
گرچه می دانم ، تو هم از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی می رسد ته خط عمرلعنتی
کردی کلافه ام ای بخت پاپتی
بی هیچ پرسش و پاسخ به تازگی
می دزدی تن وج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیسوی پریشان تو هوش ازسرمن بُرد
دیوانه یک بوسه ام از کنج لبانت
نزدیک تومی آیم اگر، دست خودم نی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در وقت آمدن افتاده تر بیا
رویای تو بغلم خواب خواب خواب
آهسته تر ز نسیم سحر بیا
نقش خیالی ام ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی فهمی چرا ؟ صدها دلیل است
یگانه بُت شکن نامش خلیل است
کمی بهتر بیندیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انعام جهان دست ز ما بی خبران است
آسایش ما در گرو جور زمان است
آن خانه بدوشان که فناگشته دهرند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رها ...نه مهره های تخته نردیم
به ضرب انگشت دوران غرق دردیم
زمستان را نمی فهمیم ؛ یعنی
در آغوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درانتظارتو بودن خوش است ؟ می ترسم
بمیرم عاقبت از دوری ات بیادم باش
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی از خانه دل خانه خرابم کردی
میر میخانه شدی منع شرابم کردی
مست پروانه شدم دور سرت چرخیدم
ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدبگوش من امشب قیام عشق
بوییدمش که بفهمم مرام عشق
پیچید دورسرم گفت من فقط
مشرفم به رسا
|
|
|
|
|
ابراهیم حاج محمدی
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
م فریاد(محمدرضا زارع)
ولی اله بایبوردی 
علی ناصری(عین) 
