سه شنبه ۱۱ ارديبهشت
|
|
|
|
بوی عطر زلف تو چون در هوا آید پدید
مست مستم میکند مستانه نتوانم نشست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چتر عشقت نازنینم سایه ی سر میشود
زندگی در هُرم آغوش تو بهتر میشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخند تو معناگر خطهای موازی است/
استاد ریاضی فقط این بار؛اجازه؟/
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خوش به لحظه ای که تماشا کنم تورا
درقلب خویش همیشه تمنّا کنم تورا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گزری ثانیه ای بر عمری طولانے.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زبان حال حضرت رباب و علی اصغر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق چه بی قرار است،آهنگ یار دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران ک بارید
تنهایی اش دو چندان شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه های تهی را
از قندیل های فقر پر می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا جانا ببین این دل چه خسته است
چو مرغی کو پرو بالش شکسته است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با همه گویید این مستِ خـراب
عاشـق و مدهوشِ آن پژواک شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا
بسی پسین گاه
بی سایه باشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوروش به نام ناب تو ، فرزند ایران می شوم
بار دگر در مهر تو ،گم گشته عریان می شوم
بابا مرا آموخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خالی ام از حرف ..سرشارم از دلتنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر چه کردی با دل ای غم آبرویم برد برد
کین چنین نامردمی ها در رفیقان نیست نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنگ موهایت مشکی
رنگ چشمانت قهوه ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقل را با عشق در قاموس دیدن مشکل ست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرو خرامان
دل درد خودش با تو بگوید
ای سرو خرامان
تا رحم کنی بر من زاری
گشته دل من بی سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میان زلف خاتون شانه بودن عیب نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پُر باور آن جناب اوبا ما شد...............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خالي ز عطرِ گيسوانش خانه ي دل بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسوزان دفتر شعر مرا در دفتر چشمت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا داروی اقلیمت نیاز است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که دورم از تو و یادت ، شعر و غزلهام خالی و پوچن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرف هایی را که پشتت می زنند / دائماً در حال انکارم ؛ تو نه !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگهای سرخ پائیز
چه آرام نشسته اند به انتظار
در این سوز سرد عاشقی
بر پیکره ی سبز درختان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی کنارم نیستی از درد لبریزم
باید که از این زخم ها قدری بپرهیزم
من سال ها در گُور خود بی شعر خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا به یاد بیاور که زار گریه کنم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ریشِ خودم موی سپیدی دیدم
از آینـــه ی منزلمـــان رنجیدم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(دل با خـداو، دیـده به دُنیـا، نمی شود)......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه مرا ــــ
به تصرُّف می بری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به جانم می زند هر لحظه ای نیش
که می گویم سخن اینگونه از ریش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل بهار
چه خوبه فصل بهار
با هم بذاریم یه قرار
با هم بریم تا کهکشون
با هم ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو باشم این مهمان می شود
تا ثریا میرود آن می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که تابنده تر از خورشیدی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از ریشه قطعم کن بسوزانم بکش من را....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهارِ نارنجی!
به مهرت سوگند
آبان،
بی باران
اندوه خیابان است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی شک نمیکند
من رویاهایم را وارونه بر دیوار این خانه نقش میزنم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تشخیص ، نباشد،چه سفیدی چه سیاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما اگر باده شکستیم مستیم
سرخوش و خوشحال و مستیم مستیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقم ،
عاشقِ همراهیِ تو تا لب رود
دست در دست
تک و تنها
من و تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما می رویم از این جهان آیند دگر بازیگران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خلوت خویش
طعم سیب بی فریبی را ...
تأویلی جاودانه میزنم
و به همه ٔٔ آهی میرسم که از چشمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از قندان دعا
برایت چند حبه...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کردی با دلم سوی تو بال و پر نمیگیرد
سراغت را ز باد صبح هم دیگر نمیگیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدر داشته هامونو بدونیم..بر نداشته ها بتازیم،برد یا باخت مهم نیست،مهم تاختنه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرپر شدیم و بر سر سنگ مزار هم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمات فقط باید منو زیبا بیینه
گوشات فقط حرف منو جدی بگیره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خاک برخیزم چنان ققنوس....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری،
خروش خون «خورشید خرَد»،
بازمی‌دارد ستارگان حق‌جو را
از نهادن زانوی تسلیم،
در برابر رعدِ
«.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که اوست
حضور تو شبى آرام
نهايتى که در آغوشم بود؛
در تنفس شراره گيسوانت
طعم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بود خاموشی نصیبم ، چون که من عاشق شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن که باشدجغرافیای تنت
و ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیهوده سعی می کنی این خط و این نشان....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آستانِ زخم ها پیداست
این قلب دیگر دل نخواهد شد
رودی شدم بی صید،بی صیاد
این آب دیگر گِل نخواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اجاق کدام شاعر را گرم میکند چشمانت؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی رفتم به بازاری، که فکرش را نمی کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهراوه ام
ای وا ژه های مسخ عریانی
به
همهٔ انتظاری ...
که در
حسرت فرو شد
و به آهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خودت را به من پس بده ...
این واژه ها
بدجور هوس عاشقانه هایم
کرده اند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهر و ماه از پی هم دور فتادند و کنون
ای دو صد ناله و صد مرگ بر این فاصله‌ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من از هوایی بگو که هنوز نفس نکشیده ایم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای قاصدک عشق که صد باغ شقایق دردی
اینبار برایم چه پیامی ز سفر آوردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادت نیست ،
باران می آمد
پدرت را بردند
و تو در پشت سرش ......
آه ،
چه روزهایی بود .
هنوز هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ
شروعی دوباره است
...
علی رفیعی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب او جام شراب بود مرا مستم کرد
...
سحر سلمانی زاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما که رسوای جهانیم ، اندکی هم بیشتر ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان آتش و باران، مرا صدا می کرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش بود بر روی من درب سعادت وا شود
بر دل زیبا پسندم دلبری پیدا شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر آوار نبود تو دفن می شوم
روحم را تا مرز چشمان تو پیش میکشم
تو چشمانت را میبندی و روح من پر می ک
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۷۶۲ پست فعال در ۱۵۴۸ صفحه |
شاهزاده خانوم
مدیر گرداننده سایت
سیاوش آزاد
محمد باقر انصاری دزفولی 
