جمعه ۲ آذر
اشعار دفتر شعرِ فصل مهر عاشقانه شاعر مهناز نصیرپور (بانوی فصلها)
|
|
تا قرنطینه ی آغوشت هست...
|
|
|
|
|
کاش فصل آخر
عاشقانه باشد
لب بهمن ماهش
پرترانه باشد
بخت دی ماه سپید
پُرِ شادی و نوید
بسرایید
|
|
|
|
|
ای تو چشم آهوی دریاپوش من
عطر نرگس بر گل تن پوش من...
|
|
|
|
|
به آغوشم که آید ،فصل برگردد
شود چشمان من از مهر او رخشان
تویی آوایِ نارنجی بهار عشق
من و یار و
|
|
|
|
|
کوچه های قلب من خالی ز تو
خش خش دوری و درد انتظار
کاش در آغوش تو افتم به
مهر
بر تو و امواج تو
|
|
|
|
|
تمام خانه های شهر تن پوشم
برای شعر آغوش تو دلتنگند...
|
|
|
|
|
آغشته می شوم
واژه واژه
به یلدای آغوشت
مست عطر خانه ی تن پوشت
تا نوای گذر ثانیه ها
در بلندای شب
|
|
|
|
|
سکوت،
آتشفشان خاموش
است...
|
|
|
|
|
تمام جزوه های من
پر از اشعار و نام توست
اگر این ترم افتادم...
|
|
|
|
|
ای نام تو رضا، آوازه ی وفا
آهو به لطف تو آزاد میشود
بیمار بی پناه ،ویران پرگناه
آخر به عشق تو آ
|
|
|
|
|
آذر پاییز من
در آذر آغوش تو
لمس برف نم نم و آن بوسه ی خاموش تو
واژه ی تبدار عشق
در گرمی تن پوش ت
|
|
|
|
|
حروف اول این شعر
تمام حس امروزم
ببین در چله ی اندوه
مثال شمع می سوزم...
|
|
|
|
|
چتر نمی برم
می خواهم
باران را به رویایت
آبان را به آوایت
زندگی کنم
مه_ناز_نصیرپور
پ.ن: شا
|
|
|
|
|
(س) ساقه ی سبز امیدی به
(ک) کویر دل من
(و) واژه ی نغز غزل
(ت) تار سرودن بنواز
|
|
|
|
|
غزل یعنی دو دستت شاعر مهر
من و مرداد بی تاب و شب و راز
غزل یعنی بهارعاشقانه
تو مضرابی و من،دلواژه
|
|
|
|
|
بهارِ نارنجی!
به مهرت سوگند
آبان،
بی باران
اندوه خیابان است...
|
|
|
|
|
شب من را تو به موسیقی این چلچله ها
وصله بزن
و به آلاله ی گوشم بنشان
|
|
|
|
|
فرات عشق
لب تشنه
هنوزم
آب کمیاب است...
|
|
|
|
|
تو نداي مهر در پاييز شعر
كي سكوتم را ترانه مي كني؟
|
|
|
|
|
شب،
رقص خیال تو
در دفتر ذهن من ...
|
|
|