سه شنبه ۱۸ ارديبهشت
|
|
|
|
من شب نفرت ودردم، تودعای سحری
من پرازجنگل زرد وتوصدای تبری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کفش ها قصیده های رفتن اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کس در این دنیا ، برای خود غمی دارد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر قسمتی از دلنوشته ی جاده های انتظار است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرزمين اكرام
در خون خود آرميده ام
عقابان آهنين موهوم رفتند
اتاقم پر از قلب و ستاره بود
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما برای خوبرویان دین خــــــود را باختیم ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو خنده هاش قاتله جونته
لبش طعم گیلاس و چهره هلو
به آلو سیاهه دو چشمش قسم
دلم تنگه و تنگه دیدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دور نگه کردی و رفتی تو شدی دور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ار كه شكر مي كنم تكفير ايمانم كنيد
از ازل با حكم خماران به زندانيم ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تصورمان این بود
ساعت از دقیقه بزرگ تر است
اما
گاهی دقیقه ها بزرگتر از ساعت ها می شوند
این را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها
بی من
چه میکنی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امدم دخترکی در دل طوفان بکشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه رمضـــان رفت بیــا بــــــــــــاده بنوشیم
جامی دو سه اوّل سر سجاده بنوشیم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی خواهم کسی غیر از تو ب من همسفر باشد
نمی خواهم سخن های تو با من مختصر باشد
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بغداد
وقتی شعرهای
ابو نواس را کنار
دجله پنهانی می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن که مي گفتي ز زهد و پارسايي، بي امان
شد هويدا مكرِ او نزدِ تمامِ مردمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نامت آبروي خار برده ست
رخت ويراني و آثار برده ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید است بیا تا به سحر باده بنوشیم
تا بانگ اذان بر سر سجاده بنوشیم
از لطف کمان مه شوال به مست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بردار از این دیوار ها ،تصویر تکراری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو هلالی به سما........................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب ماه
بی اختیار در چشم ستارگان
لخت وعریان
در برکه ای شنامی کرد
صالح بیچار
ترجمە: خالد بای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش در آن سال خرداد بیست و هشت روزه بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو با نسیم
از تمام دردهای کهنه گفته ام
از تمام انچه در وسیع باورم
رنگ ارزو به خود گرفته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا نی ندادی صبرمان بیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نشیندبردل من مهر تو
میشوی همدم من قربان تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساپورت مى كرد
چشمه هاى استالين
سرنيزه هيتلر را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه افطارنمودم همه شب بارطب تو
عید فطرآمده و فطریه ام جام لب تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب شب عید است ولی دلتنگیم
دلتنگ جهان بی غم و یکرنگیم
ای کاش که مهدی برسد از سفرش
ما در صف یاران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخواهم عربده بکشم با تمام وجود
سکوتم آبستن یک فریاد است....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرم سنین، دلم خمین، یشم سرد*** جوونی و اسیری و هزار درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تک سوار غریب ، وعده ی میان راه
تصویر ندیده ،مخفی ازین خیل نگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیر جفا زچلّهء ظالم جهید و رست
بَر دیدهء غزال ستمدیده ای نشست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقی پیاله می ده و اندازه می بریز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر نخواهد کرد دل را او پریشان
با گوشه چشمی ساده، آن گیسو پریشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید فراموشت کنم ، اما نمیشه
من گاهی از تو دور می شم تو همیشه
...
علی رفیعی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر سر منبر گل داد صلا مرغ سحر
رمضان طی شد و عید آمده یک بار دگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل اگر رنجد زکس مشکل توان شادش کنید
شوره زاری سخت باشد تا که آبادش کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ان زمان اغوش گرم بی دریغ عشق تو
بی تمنا میشود یک بار دیگر بسترم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کاش خبر از دلتنگی داشتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همرنگ با آیینه ها عاری ز هر نیرنگ شو ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بندِ ذهن
ای تو بندِ ذهنِ ناهموارِ خود
مانده در گِل ،از دل بیمارِ خود
با وجود آن ،که هشیاری چرا ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو تنها آرزویم سفری سوی عدم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بُگشا دَرِ میخانه که دلدار رسیدست
آن مونسِ جان محرمِ اسرار رسیدست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر محض خاطر تو جان گرفته است....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر از شکوفه ام ......
برفهای نگاهم را ،
کسی بر نمی دارد .
آخر یک روز
به حقیقت فصلها می رسم
و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خیابان بهشت...
زندگی شکِّ بزرگیست که در سر دارم
مــثل یــک غـده ی بـدخـیـم، تهِ افـکارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساعت خوابیده ام را کوک کن
طرح مرگم را دوباره پوک کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حیران مقام ومنصب و فیش توایم
مبهوت جمال جلوه ی ریش توای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی مانم نمی مانی نمی ماند نمی دانی؟
نمی دانم نمی دانی نمی داند نمی مانی!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه در نگاهم باش بانو
به تاریکی تو ماهم باش بانو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب هوا
هوای توست....
مثل تمام شب های گذشته.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خاک آمده بودم بخاک باز گشتم
بر سنگ سر چو نهادم تهی ز ناز گشتم
چشمم بخاک سیه شد جوال بی منت
ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گمان شوخ رقیبان نهایت آغاز است . . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باغم خود منو نکش مرگ من عادلانه نیست
مردن اینچنین من اخراین فسانه نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سينه ام نفسي درد ميكند..!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشالله صد ساله بشی اشاالله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناجی من
در گردش روز شب دلم تنها بود
بی نصیب بی کس تنها بود
پیراهن پاره به تن داشت دلم
درد خنجر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حق با توست این شهر
دغدغه هایش تمامی ندارد
ساعت کوکی ام،
لحظه های با تو بودنم اما آن را
می دانست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سه نت سکوت
بر خط های حامل زیگز....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای فصل غــم هایم بهاری نیست غیر از تو ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری زیبااز:صالح بیچار(شاعرمعاصرکرد)
ترجمه از:خالدبایزیدی(دلیر)
«زلف»
کالی!
روبروی آئینه
گفت:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی آ نکه عشق را بشناسیم
عاشق شدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید ایــن غـصــه مـــرا بعد تـــو دیوانه کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه ی قاصدکی را که نیامد هرگز
تا توانم خبری را زلبش بستانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواستم رو نشود جنس غرورم در شهر
بغض آشفته ی یک مرد شدم تا نر وی
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۹۱۹ پست فعال در ۱۵۴۹ صفحه |
عالی و
سید هادی محمدی
شاهزاده خانوم
مدیر گرداننده سایت
محمدرضا آزادبخت 
