محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
شنبه 14 مهر 1403
2 ربيع الثاني 1446
Saturday 5 Oct 2024
مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..
شنبه ۱۴ مهر
خواهشأ از خام نترس.؟
ای دل از همهمۀ گردش ایام نترس
قلب دریا به شکاف از خطر دام نترس
توبه بشکن
در جهان خالیم "شاید، اگر" بسیار ریخت
دلم خینه و خو نیروم امشو
خدا دونه چقد داغونم امشو
یه چند روزه که خیلی بده حالم
انگار که اشکهسه د
سلام حضرت باران درود ساقی آب
کویرزنده شود با خروش چشمه ی ناب
گروه تشنه به امی
ای سرزمینِ گمشده ، آزاده تن ، سیستانْ خیال/ موعودِ هامون و انار ، بر دل نشسته آتشت
ای اهوی ختن به این باغ خوش آمدی
به این باغ پر از عطر و گلاب خوش آمدی
خوش بو و پرگل است
درونم سیاه و نگاهم روشن است
به این پیرهن دورو دوخته ام میبالم
جان زمین ز دیوِ زمان، ضجه می زند
گرگ هوا به چهرهٔ جان پنجه می زند
بنیان خانه سُست و کمر خم شد از
شعری کودکانه در وصف ماه مبارک رمضان
چشمِ حسودِ پنجره را کور کن وَ بعد
بُرون شو از عبثِ «مازِ» گربه رقصان ها
نَرَقص با طربِ سازِ گربه رقصان ها
پشت یک پنجره چشمی نگران پای قدمهای مرا می پایید
دراین دنیای توو در توو
درمیانِ حقایقی چون برف ،
دراین فصلِ سفیدِ خشک
به کنجکاوی گرایید بچه موری
مثل یک قوی سپید ،با وقار و درخور
_گُل برنجک!
آخرین زمستان را
دوام بیاور؛
لبخندِ ملیحَش
شکوفه ای نیمه باز
نظیرخنده ی آفتاب
شبنمِ اشکهایش
بسانِ رودی جاری
دلم برای کودکی هایم تنگ شده است...
سیه چشمون مستُم سی چرا دردُم نمی فهمی
اسیر عشقتُم ظالم سی چرا دردُم نمی فهمی
دنیا به من یک جرعه خوشبختی بدهکار است
گُنجِشم است هردو جهان ، گُنجِشِ من نیست جهان
گوهرِ لامکان منم ، نگُنجم به کون و مکان
با اینکه خزان رفت و بهار آمده است
در کشور دل غصه به بار آمده است
زاغکی روی درختی لانه داشت
هر چه می دزدید آن جا می گذاشت
عشق دنیایی غنی اما محبت های ریز
مثلِ نامه های کوتاهی به شیشه های میز
راه و رسمِ «پاچه بازی» ساده است
پاچه خواری، پاچه مالی با حریر!
این زمستان گران تمام شده، نیست حرف از بهار، پس یعنی...
به کدامین خزان فروخته اید؟ به چه قیمت؟ چرا
زن یعنی: یک تنه پشت علی ماندن
بی واهمه از امام و ولی خواندن
زن محراب و معراج همسر است
برترین بار
زندگی سر به سرش روی روالی که نپرس
دشت پر می‌شد از آه قطاری که نپرس
کم حوصله ای ،طاقت دیوانه نداری
*بهشت زهرا
اینجا
داستان زندگی
به آغاز خود مي رسد
درست بر سطر اول
آنجا كه قلب بازماندگان
از د
برای فتح آغوشت مدارا می کنم هر شب
پُر از حس ِ خوبم به تو...
به راستی آیا که ذات آدمی...
سوگواری رسم است به بهاری که ندارد خورشید...
چشمم افتاد برآب
آبِ جاری باخودش بُرد ، چشم مرا
سرم دارم زخدایی که من و دید و ندید
چشم پوشید زگناهم آن که آبروم خرید
مِهر خونین در کفن ، داغِ جگر تعریف شد
چګونه می توان از تو ګریخت
تجربه اموخت جز یک رنگی رنگی نیست
گر بود رنگ به میل انسان سازی نیست
صف به صف مخلص مسئول او
جز صراط
سرد استُ
آسمان میبارد
زیرِ باران راه رفتن
عالمی دارد
اگر یار باشدُ عشق باشدُ
خاطره بازی
آگرین
من از تنهایی و رسوایی قلبم نمی خندم
کسی هست معنایم کند
عشقش آسمانی
محبت اش خاکی
دلش دریایی
دوست بدارد مرا
در اوج تنهایی
در ک
تو که ستاره شرقی منی
نگاه میکنی به من کمی
چرا آخه پره غمی یعنی
دلت شکسته مثل من کمی
تو که عشق من
هر چه سپید می کشم
از دست غزل های توست
من شبیه خاطرات یک اسیر جنگیم
واقعیت داشتم اما کسی باور نکرد
ماه
روی دیگر مرگ است
حالا که شب
با گریه‌های امپراطور
خوابش برده
....
و من باید برای یافتنت به رویا روم
شاید روحِ دلتنگم تو را بیابد
بدونِ تو جهان برای من
یک توهم است
عمری‌ست که هم‌صحبت پنهانی عشقم
پژمرده‌ی یک غیبت طولانی عشقم
ما...
خریدنی نبوده و نیستیم!
تو با قلب ویرانم چه کردی؟
که در جان بیمارم ، خانه کردی ؟
اگر عاشق نبودی پس چرا تو ؟
قلب خواندی
گرتو خدای خود شوی من به خدای خود روم
گرتو خدای من شوی ، کی به خدا توان روم
ما ترک نگفتیم که او درک کند
شاید دل او کینهٔ دل چرک کند
لیکن نکند روی به معراج دلش
ترکی که خودش ر
دوسِت دارم دیوونه وار
میچرخم دور چشم تو پروانه وار
تو هم سر زبون بیار
بگو دوسم داری یه بار
چندیست که این خسته دگر پای ندارد/آبستن درد است و سر زای ندارد
گرگ و میش است
گرگ و میشی سخت سهمین است
خیال کردی من باز با دیدنت
مثل اون قدیما هراسون میشم
دنیا به گذشتن و گذارش زیباست
من از سرزمین دیگری می گویم
آنجا که هیچ نیست
بجز تموجِ نورِ محضِ مفصل
از مشرق یقین
وقتی میمرد ، هنوزچشم انتظار بود
امیدی که دگر، دراحتضار بود
مجموع ۱۲۶۹۵۰ پست فعال در ۱۵۸۷ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویاد خدا و درود برشما جناب بذلی ع
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
رسول دبیر (نافذ) 
محمدرضا آزادبخت 
محمد منصوری بروجنی 
