بوسه

حضرت عشق
نگاهت‌به کجا ها وصل است
این همه جذبه و گیرایی را
چه کس ریخته در جام نگاهت ای ناز
نگهت‌ ناز نمی‌کرد اگر
عشوه چیزی  به خدا کم می داشت
حضرت عشق ....
خودت هم به خدا می دانی
نشود از تو  و از این همه عیش
که خدا ریخته در جام نگاه تو گذشت
بی نگاه تو چهانم تاریک
دل بدون رونق
شعر هم بی معنا
طاقتم‌نیست ندیدن نتوانم
به خود ناز نگاهت سوگند
مگر از سمت نگاه تو صبوری بتوان
سربزیری و ندیدن بی شک
ناسپاسی و گناه است و خطا
باید آن ها را دید
محو و تسلیم و سراسر خواهش
به دل و جان و تمام خود شد
آه از این همه گیرایی و جذاابی آن مست نگاه
حضرت عشق .....
دلم
بوسه ازچشم پراز شعر و شرابت خواهد
لب به لب گشت و سراسر لبریز
خواهش از سمت تمامم بر تو
از ازل تا به ابد
عشو ....آ
ناز نما
ناز تنها به توای نازترین ناز.....
برازنده بود
شاعر ناز کشت
به‌نیاز آمده است
حضرت عشق....
دلم
بوسه ازچشم پر از شعر و شرابت خواهد
حضرت عشق....
راز این بوسه فقط
در دل این حرف نهان است و‌نهان
که دلِ دل شده ام
بی قرار است و تماشا خواهد
ناز کن ناز به چشمان تو ای جان چقدر می آید
شاعر ناز کشت
دوستت می دارم
دوستت می دارم
دوستت می دارم


#حسین گودرزی"تشنه"

۱۴۰۲/۰۱/۲۵