افسونگر

خوش آهنگ و زیباست

درود بر شما

شعری با مضمون زیبا خواندم از قلمتان


بمانید به مهر و بسرایید

امشب تمامم را میان دود گُم کردم
با اینکه تَب دارم نمی‌دانم چرا سردم؟

می پوشمت با آخرین سرگیجه و دیوار
تا یک نفر باشیم در پیراهنِ آمار

من در هجومِ باورِ یک مُشت ابلیسم
زخمِ دلم را از سَرِ اجبار می لیسم

در کودتای لَهجه ی هیزانه ی کفتار
لب تر نکرده اعتبار وَانْ یَکاد این بار

زیرِ اصابت هایِ زخمِ پُشت پرچینم
مثلِ تَقی خان کُشته ی دَلّاکی فین ام

نِصفُ النَّهارِ خاطراتِ مذهبِ انکار
افتاده زیرِ پونزی در آن سَرِ انبار

دنیایِ من دیواره های نسلِ هُذلولی
در واپسین تقسیم زار مرگِ سلّولی

بی تو گره خورده جهانِ غُصّه ام بر دار
دلشوره هایم را از اعماقِ رَگم بردار

وقتی که سیبِ خنده را غَربال می‌کردند
بر طالعِ من باغِ گریه چال می‌کردند

در خطِّ مُمتد دور برگردانِ خاموشم
عمری هزاران شعر مُرده لایِ آغوشم

این روزها حالِ دلم مجذورِ پاییز است
کلِّ فلسطینِ تَنم از غَزّه لبریز است

هر لحظه ای که با طلوعِ درد می میرم
تقدیرِ منحوسِ خودم را زیر می گیرم

ژن هایِ معیوبم شبیه ساعتی تنها
جا مانده در جیبِ کُتِ دامادی بابا

من حاصلِ زنجیره ی پیوندِ فامیلی
مونگول ترین نوزادِ فصلِ جنگِ تحمیلی

یک گلّه آدم های تا دندانه تکراری
از کامِ کینه با سلامِ تلخِ اجباری

هرکس که زیتونِ بلا در خواب می بیند
از پشتِ گوشِ من چرا انجیر می‌چیند؟

سرباز های خسته ام درگیرِ بافورند
ترسو ترین فرماندهان طعمِ کافورند

پای تو وقتی بر گلویِ من گرفتار است
تنها امیدم ماشه ی کم رنگِ خودکار است

حس میکنم گاوم کمی خر نصفه ای از اسب
لعنت به دنیای پر از اعدامی برچسب


#سید_هادی_محمدی

سلام بزرگوار
دلنشین
بسیارز یبا
هزاران درودبرشما

درود