پنجشنبه ۳ خرداد
|
|
|
|
باز هم صحبت زندگی و ما یملک آن
یک نفر پرسید آن را از من
گفته بودم در جوابش من هم
که همین است ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکتایی و یکتایی ات همتای ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم راوی ، مسیر و داستان و قیل و قالم عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کرج ما بهشته کلی گلستان داره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن ای مام من
تو مادری فداکاری
افتخار است که نامی چو ایران داری
در دل خاکت فرزندان با ایمان دا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار کودکی در رنج بسیاری گذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوبیتی نیرنگ
زمان تنگ و زمین دلتنگ و دل تنگ............ اسیر جامه ی عریان شده جنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نی بزن مطرب مرا جز تو نباشد همدمی
شایدم امشب براین زخمم گذاری مرهمی
نی بزن مطرب دلم آکنده ی در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمان آن شده که سوی تو روان باشم
به رهنوردی این راه جانفِشان باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر دلش برای ستاره چه تنگ بود
آمد به یاد او که ستاره قشنگ بود ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا تا مجالی هست
یکدیگر را بغل کنیم
شعرهایم را بتکان
و هرچه دوستت دارم که افتاد
به خودت بگیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توصیف می از مست شنیدم روزی
گفتا به بهشتم برد این بهروزی
هرگز تو به فردا نتوانی رفتن
امروزه اگر فک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری کودکانه به مناسبت فرارسیدن اربعین حسینی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دست آورده ام در خواب....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقص گیسوی بید در باد، پرچم آزادی خداست..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدرت تو ختم میشه به ضعف مظلوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوزلور گوزلیم گورمگه گویلوم سنی بیر گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق نشوید هرگز در این دریای طوفانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سردارشهیدحاج قاسم سلیمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدونم ، آخرعاقبتمون چی میشه ،
فقط میدونم خدامون ، خیلی خیلی مهربونه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب دلم تنگه توِئه بابا حسین جان
دلگیر و درگیره توئه بابا حسین جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«بینامتنیت در غزلیات فرخی یزدی و حافظ با تکیه بر
نظریه ترامتنیت ژرار ژنت»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فراق
دمی رخ را نمایان کن، که این هجران رسد آخر
پس از آن گو، نفس هایم، سرآید لحظه ای دیگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه باخته ام در قمارخانهٔ تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه روز هیشکی دنبه خدا دبه
جز خدا هیشکی تو دنیا دنبه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست دارم عشق را ، اما نمی دانم چرا؟
می کند دردم دوا ، اما نمی دانم چرا؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عبدالله پسر عمر بر گرده ی ماه، آه می کشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا پرنده ها لال به دنیا می آیند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری شوت نمود/توپِ هُشیاری را/گل به دروازه‌ی مستی مبارک باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا حسرت اندام تو بر جان و تن است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ پایان غزلخوانی یک شاعر نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز امشب و در حسرت پهلوی تو بودن
«مشتاق کمانخانه ی ابروی تو بودن»
باز آه من و حسرت آن لحظه که گف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل درختی خشک در صحرا
آخر نصیب آتش و بادم
احمدصیفوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا نشستم که بگیرم تَهِ فنجان ، فالی
فال ِ دیگر به دِلِم پردهِ اِکْران زَد و رفت
دین و ایمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی و قلبِ من از عشقِ تو بیمار شده
دلِ بی‌تابِ من از غصّه عزادار شده
چشم باران زده‌ام چشمِ تو ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و
امان
از لحظه ای که
دستان پیر مادرم
بوی خوش سفره را
دیگر
رنگین نکند
و
من
تا ان روز
فک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو...
حرف دلت راست
کم ات، راز
بیش ات، یه فرایند
از زندگی،
با لحن خوش و چهچه و آواز.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" دهانم عطر سوسن میدهد در حیرتم من
که لب های تو را تنها شبی در خواب بوسیدم
دلم را دست هر کس میده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق‌که باشی نام او مست و پریشانت کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو که قِرتی شده ای و بس نُنُر با جامه ای بس قیمتی ،
ای میرزا قَشَم شَم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یک برق نگاه دل را ربودی
رهی بی بازگشت بر من گشودی
بُدم مشغول افکار و دل خویش
که ناگه بیتی از ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب باغچه نشستم تفکر بردم ای خاک
گلی دیدم بر آورده سبزشالی پنجه ی خاک
دو چشمان تفکر زار
ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو غزل چهار پاره منی
اشوب نگاه بی اشاره منی
داستان یوسف در چاهی
همچو شعر بی استعاره منی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با حسنمم حسن بغل کرده مرا
نور خفنم که فاطمه کُشته مرا
من در حرمم که خود حرم هست مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام عشق گذری کن به غزل هایم
تو حرف مرا نخوانده میفهمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پایان رسید خمیازه ی ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای دیدن تو، رهسپار خواب شدم
سوار اسب هوا، عازم حباب شدم
به محض گم شدنم در دیار بیهوشی
خمار نف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهان ، دار فنا باشد تن آسایی نخواه اینجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مائیم ورخ یارودگرهیچ
درآینه ای مانده بدیوارودگرهیچ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در قفسی تاریک و سرد
با دلی مضطر به درد
دمدمی گشتم بسی
همچو تاس تخته نرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن شب خرابه، چه نورباران بود_گوئی که خورشید، دَرَش مهمان بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرر بر جانم افتاده دلم سامان نمی گیرد
شدم بی تاب از این هجران چرا پایان نمی گیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعم مرگ شد چاشنی شیرینی یک فاصله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را چون جان شیرین دوست دارم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این جا گندم از گندم نمی روید، چه بد رسمی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گه کویرو گاه، بارانِ هم ایم
گاه درد و گاه درمان هم ایم
تیشه بهرزخمِ جان ودل شویم
یک زمان مرحم به
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۲۸۴ پست فعال در ۱۵۵۴ صفحه |
نجمه طوسی (تینا)
پژمان بدری
شاهزاده خانوم
بارها گفته‌ام و
بهروز عسکرزاده
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودبرشما بانوالهه 
احمدی زاده(ملحق)
محمد ساکی 
فریبرز رامیار 
