پنجشنبه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ ساعت معکوس شاعر محمد قنبرپور(مازیار)
|
|
برترین های شعرِ ناب در سال ۱۴۰۰
|
|
|
|
|
جنگل تن به سکوت خواهد داد
|
|
|
|
|
تپش های تند رویایم، روی نمودار صبح
|
|
|
|
|
من اینجا پیر خواهم شد، خیال آشنا بوده
|
|
|
|
|
نگاه هیز مردی به هرزگی های شعرم
|
|
|
|
|
نمیگیره صدای جغد این کوچه؟
|
|
|
|
|
من خود پاییزم
وبه این فصل تو ایمان دارم
|
|
|
|
|
و من میان قاصدک های سر بریده
|
|
|
|
|
تو دنیای خاکستری با منی
تو آغوش من بال و پر میزنی
|
|
|
|
|
قبل از اینکه آسمون پیدا بشه
|
|
|
|
|
پرچمی دارم اندازه صلح رنگ سفید
|
|
|
|
|
دوباره بارون ببار روی عکس یادگاری
|
|
|
|
|
خورشید روی منجنیق آماده شلیک
|
|
|
|
|
هنوز گرسنگان عاطفه جولان میروند در عمق فاجعه
|
|
|
|
|
دوست دارم
آسمانم باشی
تو همان نیمه ی
جانم باشی
دوست دارم
که میان همه ی
|
|
|
|
|
اینقدر مثل مادرم مهربان نباش
|
|
|
|
|
زود میچینند کشاورزان طمع کار
|
|
|
|
|
یاد اون روزا می افتی که پره از عشق پره از تو
پره از تو
|
|
|
|
|
بالکن خانه فرو ریخت و دلم برای مادرم تنگ شد
|
|
|
|
|
روی هر دیوار نبض یک پنجره است
|
|
|