دیشب، باران

با سلام.

همیشه با مهر می کارم نهالم را،باشد که با مهر بدان نگاه شود و با مهر پرورش یابد.اضافه می کنم بعضی وقتها بعضی از عزیزان پنداشته اند باغشان از نهالِ مهرورز، سرتر است و این برای من کارنده این مفهوم را می رساند که دیگر نیازی به کاشت نهال مهر در باغش نیست و اینگونه می شود که شاعر خود باعث نابودی باغش می شود.البته این را هم اضافه می کنم که دوستان نپندارند مهر وقتی کاشت می شود،باغشان غیر از مهر،نهالی ندارد!بلکه دارد،اما من هیچوقت در اینجا(مکان عمومی)آن را آشکار نخواهم کرد.
اما اثر:در نقطه ی صفرِ خواب آلودگی /نگاهم به آسمان /چشم هایم با هر پلک زدن/خائن تر از قبل، حریص تر از باد/حریر از تن پنجره بر می داشت/_پنجره ای عریان تر از ماه
شاعر برای توصیف فضا از چند واژه کمک می گیرد.اولین واژه خواب آلودگیست.خواب آلوده بودن بدین معناست که تن هوشیاری کامل را ندارد.یعنی مغز نمی تواند مسلط به اوضاع باشد.این شرایط (مسلط نبودن به اوضاع )خودش یک تصویر محسوب می شود.در ادامه با خیانتکار خواندن چشم ،شاعر برای بازسای تصویر در ذهن مخاطب،کمک می کند.می دانیم که چشم وقتی خائن می شود که از دستورات مغز پیروی نکند،مثلا مغز بیان می دارد که باید خوابید باید پلک ها را روی هم نهاد.اما چشم پیروی نمی کند و به چیزی دیگر توجه می کند.و می خوانیم حریص تر از باد،این حریص تر بودن نسبت به بادبرای کنار زدن حریر پنجره است.یعنی چشم برای کنار زدن حریر پنجره نسبت به باد حریص تر است و زودتر از باد آن را کنار می زند.اما مگر می شود که چشم یا پلک بتواند حریر را کنار زند؟خیر(به معنای ظاهر)ولی اگر حریر حجاب باشد آری. که این خود یک تصویر خوبیست تا مخاطب بتواند به فضای درونی شعر رخنه کند .یعنی چشم برای کنار زدن همین حجابها ،خائن می شود خیانتکار می شود.حال شاعر که در قبل پنجره را حجابدار،حریر دار خوانده بود در ادامه اما،پنجره را عریان تر می خواند!!!مگر می شود شاعر در آن واحد از دو پرده تصویری متضاد استفاده کند؟(آری اگر...)آیا این خود باعث گیج شدن مخاطب نمی شود؟(خیر اگر...)آیا ...؟(...اگر...).این اگر چیست؟پاسخش اینست اگر شاعر ساختار شکنی کرده باشد که اتفاقا اینکار را انجام داده است و یک ساختار شکنی مفهومی زیبا را انجام داده است.پنجره عریان تر از ماه بدین معنیست که ما می دانیم ماه نماد زیبایی است و می دانیم که هرچه ماه بتواند عریان تر از هرچه غیر نور است باشد زیباتر است.حال حساب کنید یک پنجره بیاید و عریان تر از ماه باشد!!!یعنی در واقع پنجره که معبر نور است از ماه زیباتر است و همین پنجره هوش را از سر چشم پرانده و او را به سمت خود کشانده و وفادار به خود در نهایت خیانتکار به مغز یا .. کرده است.

با سپاسمندی

سلام بدان که امیدم و وجودم مرا آشنایی با سبک وزین نگارشت نیست و خستو بودم و لکن چون به آن وجیزه قانع نبودی و نغمه ی زدنی بیانا سر دادی مرا گریزی از اجابت نبود بنابرین به شرح این اثر شریف میپردازم ولی به شرط آنکه کار نداشته باشم شاعر چه میخواهد بگوید بل حقیر چه میتواند در مرآت این اثر ببیند.
بسم الله احد
وقتی به مرزهای وصال رسید در لحظه ی عروج باید چشم بر دنیا می بست تا روح به آسمان پر کشد و لکن چشمان باز بود و آسمان را مینگریست.
پلک زدنها نشان از تردید است بین ماندن و رفتن. مولا فرمود قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ ... یا شمشیر یا ذلت. و دراینجا سخن از سله و سلم است و یا سله و عزه. یا شمشیر چشمانت را به روی دنیا میگشایی و جز خونریزی چیزی مشاهده نمیکنی و این خاصیت قرنیه است که خود چون از خون دورست زمینه ساز خون بینیست و چه خوش گفتند ملائکه قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ . و یا شمشیر چشم را در نیام میکنی و به سلم میرسی و آرامش و عزت که فرمود مَن كانَ يُريدُ العِزَّةَ فَلِلَّهِ العِزَّةُ جَميعًا ۚ إِلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالعَمَلُ الصّالِحُ يَرفَعُهُ ۚ وَالَّذينَ يَمكُرونَ السَّيِّئَاتِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ ۖ وَمَكرُ أُولٰئِكَ هُوَ يَبورُ
پنجره: چشم گشوده ی بر دنیا.
خائن تر: اشاره به تند تند پلک زدن و این نشان از تذبذب بیشتر است. ضربان پلکها بالاتر رفته است.
حریر: لایه ی اشک بر روی چشم.
باد موجب خشکی چشم میشود و پلک زدن موجب تری. نوسان شاعر بین دو امر متضاد را نشان می دهد.
در بند بعد بازگشت(فلش بک) به خاطرات گذشته
ماه محاق و بدری دارد ولی چشمان شاعر عریانست یعنی آن زمان که محو خاک شد حتی مژه هم نمی زد.
شیطان با شجره ی شهوت ما فریفت.
هبوط کرد ولی حق ازین هبوط لبخند زد. اشاره به استیلای اراده ی تکوینی
آسمان اشاره به ملائکه
ابر :رحمت حق
سحرگاه : ازل
اقیانوس جسارت اشاره به شریفه ی امانت اِنّا عَرَضنا الاَمانَةَ عَلَی السمواتِ وَ الارضِ والجِبالِ فَاَبینَ اَن یحمِلنَها واَشفَقنَ منها وَحَمَلَها الانسان اِنّه کان ظلوماً جهولا
آنکه بشکست همه قید، ظلوم است وجهول
و آنکه از خویش و همه کون و مکان غافِل بود
در بند آخر به حال باز میگردد
جسارت می یابد چشمانش را می بندد همانطور که آرام آرام هوشیاری محو میشوددر اقیانوس حق محو می شود، تن که استعاره از ماسواست را رها میکند (تفسیر مجمع البیان امین الاسلام طبرسى قدس سره، در تفسیر کریمه «وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً» (سوره انسان آیه ۲۲):أى یطهرهم عن کل شى‏ء سوى الله اذ لا طاهر من تدنس بشى‏ء من الاکوان الا الله، رووه عن جعفر بن محمد علیه السلام. )علی مانقل من علامه حسن زاده آملی اعلی الله مقامه الشریف فی هزار و یک نکته.
و لکن این فنا به بقای بعد از فنا مبدل میشود حال وارد سفر سوم سفر من الحق الی الخلق بالحق و بعد چهارم یعنی سفر فی الخلق بالحق میشود .
نمودار صبح اشاره به اعیان ثابته نوار قلب سالک به آخرین مرتبه ای که در لوح محفوظ مضبوط است نائل می آید