محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
شنبه 14 مهر 1403
2 ربيع الثاني 1446
Saturday 5 Oct 2024
مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..
شنبه ۱۴ مهر
بی تو باید که بمیرد دلِ دیوانه‌ی من
رهگذر را فکر دل بستن خطاست
بی حضورت گره از کار جهان وا نشود
درد هجران بشر بی تو مداوا نشود
تند خو لیک خلقیله مهری ساتیپ کین ایتمدی
آفرینی خلقین آغزیندا، کی نفرین ایتمدی
شهد گل و شمیمِ بهار و شکوه شب
مهر و مه و فلک، همه لطف و عطای یار
بگُذارید بهارمان ترو تازه شود
نامِ شهدایمان پُر آوازه شود
میوه ی نارس،،،
من آن میوه ی نارسیده ی ناپیدا،،،،
طعم شیرین گمنام،،،
و خیال سبز بینهایت تو بود
در لحظه‌ی جادویی طلوع، خورشید با شکوه بر سیاهی شب غلبه می‌کند. نور صبحگاهی شب را به عقب می‌راند و پر
درحاشیه ی کویر،
حکومت باد ادامه دار بود
اگر هردویمان
قاصدک بودیم...
ناخدای صید لنگرگاه مینابی هنوز
خوش خرام وبا مرامی،با که می تابی هنوز
شاعری مضمون گرا هستی و گاهی ن
درخت‌زار که سرمایه‌ی شرار فروش
دست هایت را بده تا آسمان پر می کشم
درپنجره چشمات
گمشده خنده های عاشقونه
معشوقی دارم همچو ماه تابان
پرسیدم: هنوز به او فکر میکنی؟
*خنده کنیم آغاز؟*
*برق نگاه تو به رقص آرد قلم*
*نور انعکاسی از تلألو در دو الماس تو بود*
*
بگذار امشب سر به روی شانه ام باشد
یک یادگار از بوسه روی چانه ام باشد
می بوسم آن دستان گرمی را که م
دوباره خاطراتت به جانم افتاد ...
چشم و چراغ قلب من آبی چشمان تو بود
نیستی و با چه دگر طعنه به دریا بزنم
گفتمش: شاهرود
و
گفتا: جان رود....
گفتمش: پس شاه اش در کدام قسمت بود...
گفتا: تو شاهی و من رود
خروجی زدم هرگاه که با
جاده حرفی نداشتم.
نقشه‌ای کشیدم که کامل نیست،
شاید همین است که
سبک‌بال م
غریبی زِجمع غریبانِ خاکِ بقیع_همی نورِ پاک خدا، با مقام رفیع
پیش چشمت چیستم؟ یک «پیش‌پا‌افتاده»ام
آری! آری! قسمتم این است؛ من سجاده‌ام
رد پای عشق من خورشید شد
چون در انسان روح حق تمجید شد
«مزرعه‌ی متروکه»
سگی را دیدم عوعو کنان،
از جمعی گریزان،
رو به سوی تاریکی بود روان،
دوان دوان.
تو قلب من شدی اما برون ز سینه‌ی من
چراغ راه منی نور هر دو دیده‌ی من
گفتم بگو از هر دری اما نگفتی
زیبا برایم گفتی و زیبا نگفتی
شیرین سخن ها را زلبهایت شنیدم
از لاله ه
"سایه ها"
نگویم برایت زشوقی که مُرد
که دل را به دریا زدم تشنه مرد
روان، جان ندارد فغانش منم
چر
چون شب برسد مگو که خورشیدی نیست
کاش تاوان "گناه"
لب های تو باشد
سنتورها نواختند ،
ایده ی تارها را
به فرض اینکه خورشید غروب کند
فقرچون وارد شود برخانه ای......
به تکرار در این چرخه ی تکرار گرفتار شدم
فضای فهم سرشار است از خرناس بی عاری
ریشه اش در قلبمان بودُ
از خون پر عشقمان تغذیه می کرد!
او نمی خواهد تورا ای دل تو بی تابی هنوز؟
ذهن آشفته یارم به زمان قافیه را باخت و رفت
مٱمن عشق توراجای دگرساخته اند
من نه آنم که به یک عشوه شوم رسوایت
یه روز پاییز دیدمت / موهاتو تو بافته بودی
ای چشم های تو فروزان همچو الماس..
ای باد صبا مژده که هنگامِ بهار است
دل در تپش از مکنتِ ایامِ هَزار است
ماییم و گل و نغمه ی آرامِ گل
ومن چون پرنده ای
بی آشیان
تا به ابدیت در کف دستان
چشامو رو همه بستم
تو جز من همه رو دیدی
نباید اینو میگفتم
نباید اینو میشنیدی
کوردم،
ساڵیانی ساڵە،
وەڵاتەم لە نێویانی کۆڵبندم هێلانە‌مە و
لە کۆڵ دەکیشەم!.
طغیان نکن من را همین تلاطمِ مویت بس است /بر بوسه یِ بی رحمِ تو صد خونِ فرهاد است ، بس است
شکوهِ این مُغستان را نکن باور که حاشا کن
چه زیبا گفته اند، فقر را نباشد قید و شرطی
این شعر در ستایش خداوند متعال سروده شده است.
هذا من فضل ربی...اللهم عجل لولیک الفرج
کاریکاتوریستِ ماهر،
به حالتِ اگزجره ، کشید عکسم را
به این دل گفتم به چی هستی هراسون
به چه غصه ای هستی گریون
قطعاً وجودت نازنین اکرام خواهد شد
چشم و چراغ انجمن اعلام خواهد شد
آهوی وحشیِ جوانِ آرزوهایم
در بی
ای دل نبودم من برایت صاحب خوب حلالم کن
مجموع ۱۲۶۹۵۰ پست فعال در ۱۵۸۷ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویاد خدا و درود برشما جناب بذلی ع
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
سید هادی محمدی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
