چهارشنبه ۱۳ تير
|
|
من در زمین سبز و خرم خانه دارم
بد نیست وضع روزگار و کار و بارم
الحمدالله سالم و سرحال و بی درد
ش
|
|
|
|
|
رسید مژده که در این زمانه شادان باش
به راستی و عشق کوش و مرد میدان باش
|
|
|
|
|
از هجر تو من یارم هر لحظه پریشانم
دورم ز تو و چشمت من خانهی ویرانم
از هجر تو این آغوش میبست گر
|
|
|
|
|
روزی دلی که یخ زده گلخانه میشود
|
|
|
|
|
و شده ابر بهاری که دهد جان به زمینی که شده تشنه لبان بیرمق و کشته شده، فرسوده!
|
|
|
|
|
باز هم نیمه شب و باز من و بیداری
|
|
|
|
|
زبـان قـاصر ز تـوصیف است و الکـن
حســن حســن حســن دارد ز احسـن
|
|
|
|
|
صبحدم در باغ دل یاد دو چشمت کاشتم
|
|
|
|
|
بازهم قطار فلاکت براه افتاد...
|
|
|
|
|
از خیر تو ای صخره این بار گذشتم
تا خوب بفهمانم چون رود شدنم را
|
|
|
|
|
چقدر دوریم
تویی دربهشت و گلزار
منم در دوزخی رسوا
|
|
|
|
|
صبح زود است و
من
بالای کوه
آنجا که دوستش دارم
نسیم خنک
طلوع نزدیک آفتاب
چشماندازی دور
و نفس
|
|
|
|
|
روز میلاد تو میلاد سپید صلح است
صلح و عاشور زیک ایل و تبار است حسن(ع)
|
|
|
|
|
ما منتظر عنصر سوم، وَ چهاریم
|
|
|
|
|
شیطان خبر نداشت که هستی تو جانشین
|
|
|
|
|
داستان عجیبیست این دنیا......
|
|
|
|
|
دراین لحظات عرفانی
خدایا نگاهم کن
که هم جانی و جانانی
سرم را میگذارم روی سجاده
دعاهایم راشنیده ا
|
|
|
|
|
بهاران و باران و غم با من
|
|
|
|
|
از کوچه ات سائل که رد شد...
|
|
|
|
|
.........................
|
|
|
|
|
غم رقص است
آه شادی
آواز گسسته از درون
|
|
|
|
|
از تابِـشِ پـُرفـروغِ نــورِ اَزَلی - بر خانه ی با صفایِ زهرا وعلی(ع)
|
|
|
|
|
هر بهار از سرم گذشتی و خبر تازهای نیاوردی
|
|
|
|
|
باید شوم از خویش دور
از چشمها مستورتر
|
|
|
|
|
بچه می خواهم ولیکن همسر و همخانه را نه...
|
|
|
|
|
شعر پیشرو
شعر سروش
زیرشاخه ی سروش نیمایی
|
|
|
|
|
کمرم خم شده از اینهمه آزار
|
|
|
|
|
نشد که با تو بمانم خدا نگهدارت
|
|
|
|
|
الاغ را سوار بر اسب میکرد ومیخواست خانه غولها بفرستد
|
|
|
|
|
سفیر قلم بر صحیفه ی هستی
کنج راستی گرفته
از زاویه گذشتن بر دایره نوشتن
وسیع بودن!
گشاده باد رو
|
|
|
|
|
من و تو یک ضمیرِ از هم دور
|
|
|
|
|
شده پیکار سحرگاه کماندار خیال
|
|
|
|
|
سهمِ چشمان من از اینهمه زیبایی چیست...؟
|
|
|
|
|
یارب تو روا بر من و اغیار چه کاری؟
گویم نکند خود زچرا چونُ و چنانی!
|
|
|
|
|
تمنای نیلوفر روح ارکیده ای بیقرارم...
|
|
|
|
|
زندگی آغاز شد؛ گریه آمد خنده شد...
|
|
|
|
|
گهی بادم،گهی آتش، گهی آب
گهی پنهان،گهی حاضر، گهی خواب
...
|
|
|
|
|
در ناف غزل شمع دل پروانه بود
چنگ و مطرب در چمن دل خوش پیمانه بود
نا خوشان از نوای چنگ می ر
|
|
|
|
|
زیر باران مانده ام بی چتر
دستی برسان خیسِ
بی مهری نشوم...!
|
|
|
|
|
دوستی هم سقف و کف دارد ، شبیه دشمنی.
|
|
|
|
|
موضوع بی بدیل غزل یا قصیده ها
|
|
|
|
|
چند سال دیگر بگذرد که بیایی
|
|
|
|
|
زندگی چیست چند صباح نفس کشیدن ...
|
|
|
|
|
بوسه ها در لحظه افطار یادت مانده است؟
|
|
|
|
|
در این شهر بیپیکر که خالیست از والی
گذر کردم از نیما و از شاملو آری!
|
|
|
|
|
چشم من را ای خدا بر کسی بینا مکن....
|
|
|
|
|
لیلای من، لیلای خوب و مهربانم
زیباترین روح خدا در عمق جانم
دنیای من با تو بهار خرمی داشت
بعد
|
|
|
|
|
جان جانان جهان روزی چنین از دست رفت
از فشار کافران بر اهل ایمان رست رفت
|
|
|
|
|
گرانبهای من! گران بمان و رایگان نشو
|
|
|
|
|
انـدوه مـن دهـان نـخـورده آشیام :
دنـبـال بِــبَــنــد و بـگـیــر ؛ آمــدی !!
آفـتـاب خـزانـم
|
|
|
|
|
وقتی از تریبون پایین آمدی
|
|
|
|
|
و آنچه احساسی به آن داریم ،همه رادر فاصله پک زدن بیدار میکنیم
|
|
|
|
|
بی تو بیچاره ترین شاعر شهرم...برگرد!
|
|
|
|
|
آمدم خانه ی دل را تکانی بدهم
|
|
|
|
|
.............................
|
|
|
|
|
لو رفته واژه های ناب شعرم
هر کس به نام خود میزند
عاشقانه هایم را...!!
|
|
|
|
|
عاشقی یعنی نوشتن از تو و خندیدنت
|
|
|
|
|
صبح بخیر1
گفت صبح از چه شود
حاصل
گفتمش ازنگاه چشمان عشق تو
در دل
محمد_باقر_انصاری_دزفولی
|
|
|
|
|
شدم بر سفرهِ لطفِ تو مهمان
مرا روزی نمـا یارب تو غفران
در این ماهِ صیام و ماهِ توبه
ره
|
|
|
مجموع ۱۲۵۱۱۲ پست فعال در ۱۵۶۴ صفحه |