جهانی خیالی

دانه هایِ شن شرمگین هستند
و
بربادبوسه یِ شهوت جای میگذارند
آسمان تیره گون ازجهادِباران وابر
شیونی سَرمیدهدبرفرازِرعد
دخترک درآغوشِ نورِمهتاب،گیسوانش را به عقدِنورهادرمی آورد
برکرانه یِ شفق هایِ لاجوردی
جوانکی  آوازی ازعشق ودلبستگی می خواند
من گمان میبرم به گناهِ شب
عشقبازی دروغ است درآیینِ شب
من گمان میبرم برتاریکیِ شب
بوسه ایی  خود را  به گناه می پیونددِ
چگونه بگویم
میانِ من وتورودیست جاری
گاه ساحلش دِنج است وگاه طوفانی
رعدی می آیدوسرَک میکشد
بربوسه هایِ یواشکی
اینجا میانِ من وتو
غُبار رنگین است
بساطِ عیش ونوش
چه مستانه اوج میگیرد
اینجابرایِ ماخانه ایست امن
روبه دریا
تلاطمِ رنگین کمان

به دنیایِ من خوش آمدی رمزِورودمهربانی هست گذشت