دوشنبه ۱۱ تير
|
|
|
|
در هوای ابری چشمم، چنین در شوق پروازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از حالم اگر پرسیده باشی
کلاغ می خواند
بر روزگارقناری
سپید شویی گیسوانم
بی سانسور به دست باد پر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشکی که ز دل به چشم تر می آید
با آتشی از درون به در می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خوانمت اما صدایی نمی شنوم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان هـم امشب از قتل علی گریان شده
باز غم در سینه‌اش همچون دلم چندان شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعرم
نه آن اندازه که شعر بگویم
، دارم لای این دفتر
، روی سطر اول دو بیتی های کوتاهم
، نرگس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید تعجیل کنم ،
تا که ازاین مغز، هوشی و،
ز این دیدگانِ خوب ،
سوئی مانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای باور سپید صبح
در بین این ناباوران
کجای شب رها شدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـــرخیــز تـــا بـــر نـــاتــــوان یـــاری نمـایی
افتـــــــاده او از پــــــا بیـــــــا کــــا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتاسی اولاننار آتازین قدرین بیلین
هر دن قاپیسین دویین اورگین سویوندورون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شاه خراسان سلام ماه دل آرای جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز دیدار نیامد و در این افسوسم
دستم شاخه گلی رز به مقصد نرسید ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عمارت کهنه خود ،پنداری عوض خواهد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو کجا در این گله می گشت لیلی
مگر نه آن که به دنیا نداشت مِیلی
ما که فریادگو بودیم برای نیکخواهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يه روز و نم نم بارون
منو تو و نگاهمون
اشكو خداحافظيا
تو آخرين قرارمون
خواستم صدات كنم نري
اما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کشیدم چشم هایت را نمیدانی چه چشمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرورم تویی
آن چنان که باد با ابرهایش می تازد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرزمینی بود روزی همچوشیر.
..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عیدندارم که به کس تبریک گویم
حالِ بدِ هموطنم رانیک گویم
من به درازای سخن شهره ام اما
شرحِ افول هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید سوارم
بی طلوع و غروبم
آفتاب نشینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بختِ خوشِ قلب بهِ آیین ما در دام گَهِ عشق تو افتاد دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نقطه‌ای که زندگی از من بریده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با ژاله ی چشم هایم
موسیقیِ بارانی می نوازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره بارشِ باران…
دوباره بارشِ باران
دوباره چتر در دستت
دوباره رفتنِ تو و
دوباره ترس
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی پادشاهی به کشتی نشست
ز بهر سفر بار خود را ببست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز شده، دوِ دوٍ دو
خالیست فقط جای توُ تو
مهمان دلم باش به یک نیمه نگاهی
زآن پس ز کنار عاش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اومدم عذر تقصیر بحا بیارم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قهوه‌راباسم‌چشمانت‌توقاطی کرده‌ای
درزمان مرگ فهمیدم‌که‌مرگم‌کارتوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به دنبال بهانه های پرواز
تو به دنبال بهانه های آواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با چه قلم توان کشید آن رخ دلربای تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی باز بیا به خوابم
ای دعای مستجابم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از ایـــن همــه درد و رنــج مـــرده ولۍ زنـــده ایـــم....
گــــور و کفـــن آوریـــد ما همگان مرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق دل سوخته بر مهر تو دامن زده
او چنین با فکر تو آتش بر این خرمن زده
او کماکان ناله ها سر داد ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید در گسل های عشق نلریزد
باید محکم بود و شانه معشوق را محکم گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیغِ بُرّانِ عدالت ضُعفا رامیکُشد
آنکه ایمان دارمش ایمانِ مارامیکُشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاه پریا نشسته
با بال های شکسته
تو خونه راش ندادن
تو حوض نقره جسته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزه هایم که همه از سر عادت بودند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه باید نوشت در این قرن جدید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خداوند قادرپناه
خداوند عادل ده رهنما
خدای چگالی، خداوند نور
خداوند شیشه ،خدای بلور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گمراهی گذر کردیم ایام جوانی را
که انسان قدر نشناسد متاع رایگانی را
شاعر مهدی یوسفی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرق در لجنزار این افکار سیاهِ آلوده...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او که نباشد
عید معنا ندارد
ماه من این عید
باز هم نیامد...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر چه دیر می شود
نزدیک می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکر پرودگار مهربانم در هرنفس و با هرنفس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کم کم به نگارِ چشمِ تو دل بستم
تا حلقهٔ عشقت شده انگشترِ دستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام من خسته، دیگر به تَنَم جانی ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماشین نداری
من تو را می رسانم
چتر آورده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به حق سوره انسان بیا و زیبا باش
دمی تو فارغ از شرّ و شور دنیا باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درخت دیگر، فریادی بود در اختناق.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آن زمان که می ریزد
از ماتمِ خشم ، سرود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خودخواهی اگر درون خود ساخته ایم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر یک روز می آیی سراغم برایم گوهر تابان بیاور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشقِ پر دردت جهانم را نسوزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از راه رسیدی و ز جا کنده شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دمادم می زند گرگی، قدم در کوی احساسم
مثالِ بید می لرزد، به خود، آهوی احساسم
هیولای ستم دست از، فرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کشته شد هر کس که میدانست...
جان دهد آن کس که بیدار است...
در فرای چشم هوشیاران،،،
حامیانِ جهل و خ
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۵۰۶۱ پست فعال در ۱۵۶۴ صفحه |
امين آزادبخت
مهدي حسنلو
فرشید به گزین
مهرداد مانا
محمد ساکی 
طوبی آهنگران 
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
