آسمان بارانی

آسمان هـم امشب از قتل علی گریان شده
باز غم در سینه‌اش همچون دلم چندان شده
خون ببارد چشم من همراه دُر آسمان
ز آن که در هفت آسمان عدل علی پنهان شده
آسمان، ای آسمان، ای آسمان، ای آسمان
شام امشب تیره‌تر از شام هر دوران شده
امشب از نان و رطب در کوچه‌ها نآمد خبر
جای نان و شهد خرما حزن و غم مهمان شده
آسمان آن بوتراب کوچه‌های شهر غم
با ریاکاران کوفی از چه هم پیمان شده
او که چشمش پر ز خار و در گلویش استخوان
بوده ایمن از سیه مردان بی ایمان شده
فزت و رب کعبه هم پیچید در گـوش فلک
در همه آفاق گیتی مرغ خوش الحان شده
ماه مهمانی حق بود و قدح در دسـت او
ساقی کوثر چُنین خود لایق جانان شده