دوشنبه ۱۳ اسفند
اشعار دفتر شعرِ بانو باتو شاعر محمدرضا آزادبخت
|
|
|
|
اشک لحظه هاست
که حیرت چشمها را فاصله خواهد انداخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغضی کوچک همراه باتلاش اشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رشد به رشد............
......،............،.......،.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره دچار غش، دیدی ؟نه خش خش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا بی خودی، بی خود میشوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابرها خیلی وقت است.........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عمارت کهنه خود ،پنداری عوض خواهد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا ببخش وقتی نمیتوانم ترا ناخودآگاه در ذهن خود نقاشی کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا به تهدیدهای سرگردان در شلیک یک تفنگ دچار مکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاه کودکی زوزه می کشد شبیه گرگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی کنار گلهای نیلوفر ،شرم زیبای دخترانه اش را بر من میدوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوی نمناک درختان و شر شر آب(به ضمه حرف ش)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به حدس وشکل یک چیز ،قاطعانه مرا به دام خود مکشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بهار، کیست که رهایت کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذار ماه گرد شده اصراری بر شکستن من داشته باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جایی که درخت دوباره در کوچه نقشی ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانم گرگ نر بود یا ماده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیا برای غرور از دست رفته خود ،شاهدی داری؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقدرصبر میخواهد وقتی یک آفتاب همیشه در کوله خواهد ماند
|
|
|
|
|
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویاد خدا 
و درود برب
علی نظری سرمازه
ابراهیم کریمی (ایبو)
سید هادی محمدی
ساسان نجفی(سراب) 
