سل(استخر) ِ کومله ی لنگرود

سَل ( استخر ) کومله ی لنگرود

سَلی که وقتی پر آب است بسیار با تراوت و جان بخش است که به انسان در نگاهش آرامش می دهد.
اما وقتی بی آب است، غروبهایش جایگاه و آرامکده ی عاشقان و دلدادگان می شود و در جای جایش عشق و نشاط جاری می گردد.

و من امروز
چه دورم
از آن روزهای ِ خوش ِ جوانم
که با پای
در زمین فوتبالش می دویدم
و با دست
در گردن ِ یارم
حلقه می شدم
آنجا
که دوستان
صمیمیت را
در نان و پنیر
می پیچیدند
من
به خورشید می نگریستم
که از فراز کوه
برایمان دست تکان می دهد
و ما را
به ماه و ستاره ها
می سپارد
تا خلوت ِ عاشقانه مان را
با آنها
به سخن بنشینیم
آه
ای روزهایی که رفتید وُ
تنهایم گذاشتید
و داغ ِ جگر سوز را
در دلم کاشتید
نمی بخشم
شما را
زیرا
چشمانم
از بس
شما را انتظار کشید
کم سو گشت
و موهایم سپید
جوانی ام پیر شد
و من هنوز
چشمم براه ست
و در انتظار ِ روزهای ِ خوش ِ جوانم
دور دست را
می نگرد

کومله شهری سرسبز در ۵ کیلومتری شهر لنگرود و در فاصله کمی از چمخاله است که از طبیعت بی نظیری برخوردار است.

احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )

 برای همه دوستان کومله ای من در دوران نوجوانی و جوانی و بویژه شیربچه