دوشنبه ۲۸ خرداد
|
|
|
|
سه چیز آید ، به کارت، وقت پیکار
تفنگت، مونست ،با اسب رهوار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیاید روزگاری بی تو ای یار
که آید بد به یاری بی تو ای یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دلی بی تاب پیوستن به راه کربلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فهمیددل ازعشق تولرزیدن خودرا
شدعادت من پیش تونادیدن خودرا
برکل سرافرازی عالم ندهم من
یک لحظه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی درتخت سی،سی،یو دلم رو به وخامت بود
به بالینش شدم ، دیدم پر از زخم و جراحت بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهار نفر به دور هم
مینوازند،فریاد میکشند و خاطره میسازند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجاست آن آرامش پس از طوفان
میان شکست های بی امان.!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تـو در جهـــان حضـــور و سعادتـي بانو
تو در مقـــام شهـــود و شهــادتي بانــو
ابوالحسن انصاری (ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو واژه واژه میشوی
سرودنت چه حاجت است
غزل غزل ترانه شو
نوشتنت چه حاجت است
بهار شعر من شوی
تور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از زبان زائران اربعين حسيني:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب شبِ تاریک و طولانی مگر یلدا شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عهدی‌که‌بسته‌ایم مگربرده‌ای‌زیاد
دیگر‌تو‌عاشقانه نگاهم‌نمی‌کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این فصلِ بازیگر رنگ ها
نکردی چرا یادِ دلتنگ ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحی در تا ریکی
کنج اتاق، هر نیمه شب، در هاله ی دود
مردی کلافه، بی نفس ، آری غم آلود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز سردرد، سردی دستامو رد دادم،
تیر و بهمن، چه نامرد تو را ساختن،
پاییز
-
سعید_خرسند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا بمیرد هم لبش تنها به لب تو میخورد
آدم از دوست خود چه میخواهد
دوست خوب که شاخ و دم نمیخواهد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ولی ساده جهانم را دچار انزوا کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تعبیر عشق
عشق یعنی کوزه ی بی آب و خشک
عشق یعنی بوی خوب عطر و مشک
عشـــق یعنـــی ســـبزه ی بیهوده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توآمدی و نبودم من آمدم تو نبودی.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمون رنگ چشماته
دل دنیا به همراته
منم همرنگ این دنیا
دلم پیش چشماته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی غروب جمعه می شه
...
علی رفیعی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوس هايي به سر داري
چه روياها به سر داري
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آلودگی ار اجازه می داد... آلوده ی دیدار تو هستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابراز عشق و عنوان کردن علاقه ی قلبی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و
خواب
قایق
آشفته بود
برای شعری که شاع رش حجم دریا را بلعیده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محض رضای عشق
ای دوست کجایی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من سوختم زغمها تا کام دل برآید
اما نبود پایان عمرم دگر سرآید
با سادگی نظر را آیین راه کر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگه باور ندارم هیچ باوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیه پاویز و زرده ولگه دار اَی** رشیا ولگ و بیه داره هنی کی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انها که دارند و انهایی که ندارند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بِگذار قَدَم وَرایِ هَستی****فَریاد شِکَن؛ اگر شِکَستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم عزم سفر کرده بهارم اکنون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذار نت هایی که عاطفه را گم کرده اند
روی تار گیسوی تو بنشینند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حضرت عباس آمد تا کند پر آب مشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اربعین اومده و کسی که جامونده منم
کربلا نرفتم و هنوز تو خاک وطنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب به نوای دل قلم می رقصد
در دفتر یادها الم می رقصد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که اوست
آسمان برایمان سقفی نبود
آواری بر وجود من
در خستگی نگاهت تنم سوزان
نفس نفس تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چطور می تواند درس بخواند...؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا عبور از تنگه ی دلتنگ و نافرجام " شب" پارو زدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قافله جاکن شده غافل دلِ من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا کی به پیله منتظر ، در حسرت پروانه گی
دردی کش میخانه ام ، ما را چه به فرزانه گی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از من چیزی باقی نمانده جز تو.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپاه دشمنانت از یسار و از یمین بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای سر فدای گام تو ، ای پای من در دام تو
ای اشک من در جام تو ، یادی کن از پیمان من
هم خسرو و شیری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاقبت رسوا کنم خود را به دست شعرها...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسا سنگی که در خاشاک خوانَد
حدیث از کهنه مرگی ، مرگ گبری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکبار گذشت از در و صد بار از من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییز بازم/میخوام ببازم
/سقوط ازاد/بر بام تهران
/میخوام بخونم/ازاد ازاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش وقت رفتنت، پاییـــز بارانی نبود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کاشانه ی دل روی تو باز است بیا
گرچه آزرده دلم موسم ناز است بیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شالت را رها کن
بگذار باران
خیس کند موهایت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز در این دنیا گر بی تو به سر آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل_
واژه می شوند
حرف
نزن
چشم نبند
روی مگردان مرا
تو
فقط
شعر بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانی که چرا غمزۀ شمع کام پروانه ببست
بر تنش اتش خود داده که کاشانه ببست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانم چه خواهدشد
نمیدانم چه خواهدشد،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام‌عمررادادم‌که‌شاید‌مهربان‌گردی
زتوبیرحم‌تردیگرکسی‌پیدانخواهدشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمع دل، بسوزد بهر آن پروانگان
که بس، خرابِ عشقِ آتشینند؛ ولی
در این سرابند که عشق به شمع خاموش،
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوچه قدیمی ...
درقاب پنجره هنوز
رویای پرنده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی فرش هرگز نباشد لایق خورشید و ماه
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۸۱۰ پست فعال در ۱۵۶۱ صفحه |
عباسعلی استکی(چشمه)
سید هادی محمدی
مهرداد مانا
احسان فلاح رمضانی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
نیره صدری 
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
