جمعه ۲ آذر
اشعار دفتر شعرِ رنگ شکست شاعر حلیم نژند
|
|
|
|
رقم خوردی عجب رعنا و زیبا
لطیف و هم ظریف و هم فریبا
تو یعنی در قشنگی خوش قشنگی
تویی که در زرنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به چشمانت قسم چشمت چشمم
اگر قهر شوی تو خشمت خشمم
اگر ناز در تو میرقصد برقصد
تو شاد باشی تو خوش با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروری که در ما همیش است پیچ
وآخر ببینی که هیچ است هیچ
غرور کمال و غرور جمال
بهانه ی رنگین با صد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فغان سکوت
بــــــــــــرفتی خانـــــــه های دل خرابی
بشد جـــــــــــگر ز رنــــــج و غم کبابی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دروصف خدا
پـــــــــروردگار، هیچ شکی نیست احدی
تعین نمیـــتوان بـه رحمــــــــانیتت حدی
تــــــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشته ی پر درد
رهایم کردی و بگزاشتی آسوده ام بــا خود
نپنداری که من آسوده ام آلوده ام بـــــا خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهره نما
امروز دیدم باز همان را که دل من خواسته بود
آنچنان مغرور خود بود آنچنان آراسته بود
رنگ او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دنبال قسمت
سیمرغ سوارم در هـــوا روان به سوی قسمتم
آن قسمت خــوابیده ام یــــــا قسمت گم گشته ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قمار ژرف
پرده ی شرم را زخود بردارو با من حرف بزن
دیگرش بگذار هرچی است یکی را صرف بزن
آسمان شو در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسباب طبیعت
ای عشق نــــــــــــامدار ای دل بیقرار
ای چشم انتظـــار ای جان خود نـــثار
آتش به جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخر عشق
دلا از کی شدی عاشق چنین بدبخت چنین فاسق
مگر تو بوده یی صادق به قولت در عمل عشق؟
مگر تعبیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب گلچین
برای ماهیان سرخ آب زم زمی بـــــــــــــــــاید
به قلب عاشقی دیدار معشوق هردمی بـــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ستاره ی حسن
تــــــو ستاره ی دل من در این آسمان آبی
قسم است به رنگ آبی دوستت میدارم حسابی
در ذهنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تابی دیدار
مست گردیـــــــــــد از حضور کسی
عطر در جــــــــــــامه آه در نفسی
می دویـد هر طرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفس درد
ستاره می چینم از درد بــــــــــــــا چی آسانی
گلایه میکنم از مرد بـــــــــــــــــــا چی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترفند شیرین
تـــوباور کن به خداونــــد هست عاشق پاکت نـــژند
بس کن دیگر قهر و تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعور بیدار
شایــــــــد که وقت آنکه بریزی هر آنچه بود
شایـــــــــد که وقت آنکه غم ها را دهی رکود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تعبیر عشق
عشق یعنی کوزه ی بی آب و خشک
عشق یعنی بوی خوب عطر و مشک
عشـــق یعنـــی ســـبزه ی بیهوده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تحفه ی بخت
گفتنم صبر کن گفتم صبر بیش
من نمودم بیش از حد بیش؛ پیش
صبر کردم لاله ها رنگین شوند
صب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شگوفه سار
قشنگ کلام تو و شوخ و شنگ سرشتت
خدات اینگونه تقدیر برات بنوشتت
زتوست عسلی لبخند زتوست گر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طوفان خیـــال عشق چگونه بــــــــــــاید
آه دانســـتم خـــرابی هـــــــا را شــــــاید
دامن بـــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تحفه ی صبر
به آبـــی که عشق است شنــــــــاور مبــاش
نــــگویــی کـه بعــــدا چـگونه تبـــــــــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تـــوباور کن به خداونــــد هست عاشق پاکت نـــژند
بس کن دیگر قهر و ترفند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمـــامم را اگـــر پـــــــــاشیده سـازی
زتـــــــو بگذشتنم آسان کــــار نیست
دوام عمرم را بــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آغاز شد عشق به سختی و سست رفت
آهوی خیالم چی عجب زود جست رفت
ای عشق عزیز رها نمودیم آسان
آه از چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تــــــــــــــــو یعنی سیب سرخ و غزل سبز
تــــــــــــــو یعنی غرور شمع و بال پروانه
چه زیبا مثل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چــون از تـــو شدم هـرگـز گشتم زدیگر عاجــز
دیــــدن نــتوانم جــــز روی دیــــگر ای بـــــارز
چــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فضای خاطره ها
بیــــــا و خاطره ها را دانه دانه چین کن
ببر ببند به موی خود شانه شانــه پین کن
|
|
|
|
|
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
سید هادی محمدی
آرمان طاهری 
