فغان سکوت

فغان سکوت

بــــــــــــرفتی خانـــــــه های دل خرابی
بشد جـــــــــــگر  ز رنــــــج و غم کبابی
حضور لاله هـــــــــــــا کم رنگ کردی
نصیب حـــــــــــال ها شد رنـگ زردی
مگر چی دیـــــــــــدی و چی رنج چیدی
که بس تمـــــــــام قطع کـــــردی امیدی
همه هستی و عشق و هم جــــــــــــوانی
همه نمــــــــــاد سبز زنـــــــــــــــدگانی
بیــــــــــایی و طـــــلایی ســــازی و بعد
در آسمان زنــــــــــی الماسک و رعـــد
زشادی ابــــــــــر هـــــــا از آّب خیزنـــد
به فصل زنــــدگی بــــــــــــاران ریزند
جهــــــــان از تشنگی رهــایی یـــــــــــابد
محــیط آرام و بـــی صدا بخـــــــوابـــد
دوبـــــــــاره هستی از نـــــــــــــوین آغاز
شود بـــــــــــــــود و نبــــودی ها طناز
قدم بگزاری بــــــــــــر فرش دل پــــــاک
سر به خـــود ترک گردد سینه ها چاک
خــلاصه هرچـــــی را پـــــژمرده دیدی
شود تـــــــــــــــازه اگر بـــه او رسیدی
همه بهـــــانـــه هــــــــــا تکمیل ســــازی
تـــــــــــــــو از هریک نیـــاز بی نیازی