محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمعه 1 تير 1403
روز تبليغ و اطلاع رساني ديني، سالروز صدور فرمان حضرت امام خميني -ره- مبني بر تأسيس سازمان تبليغات اسلامي، 1360 هـ ش روز اصناف 15 ذو الحجة 1445
ولادت حضرت امام علي النقي الهادي عليه‌السلام، 212 هـ ق Friday 21 Jun 2024
مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..
جمعه ۱ تير
تبر به ریشه ام بزن
من عاشق تبر شدم
در آوار زندگی
از عشق در به در شدم
تبر بزن تبر به دست
غایم
آن که آشفته کند حال جهان
روزیش گردد نهان در خاکدان
ای که آغوش کشی هر صنمی
پی بتخانه بر
پرده آخر
رُخسار نگار منظر و در دست ساغر و سبوست
مطرب بزن ، که رقص پردهٔ آخرم آرزوست
محمد گلی ا
بوده ای در شعر من مضمون خاطرخواه ،ماه
با تو حتی می شود بر تخت ذهنم شاه ،ماه
زمان بی پناهی تکیه بر اغیار باید کرد
که گاهی سر به روی شانه ی دیوار هم خوب ست
هر لحظه به عشق مُهر انکار زدی
نوبتت دوباره میشه تاسو میندازی رو تخته
عدد سه را نشان داد ببین حرکتت چه سخته
تنم رنجور و بیمار است، بیا امشب طبیبم باش
مثلا می شود از درد نگویم مه رو
چراغ دل روشنایی
مشتی نور را
در اتش دان کوچکی می چرخاند
ومی سوزاند
من از تبار بی کسی ،رها شده ز آشیان
صدای آرام باد
گفتگوی گنجشک ها در سکوت باغ
چکه های قطرات باران روی برگ
و اما ناله های من، در شب
نگاهی از غزل آکنده های تو کافی ست
که بالِ دل گشوده تا کرانه ها بپرم ....
این جهانی که من آن بودم و آن بوده مرا
زین فغان دیده چه پندار که جان بودن مرا
هر كس كه دين ندارد بر خود بُوَد ستمگر
بـر طبق قـول قرآن وَز گفتـه پيامبر
کاش روحِ عشقِ من ،
هیچوقت خوابش نمیبرد
همیشه بیدار بود
دوستت دارم
نه از آنگونه
که بلبلی
شاخه گلی
یا که
پروانه‌ای
رقص کنان
دور شعله‌ای
قسم به آن حسِ غریب و قریب..
ای کلید زشت و زیبا دست تو
کار ناحق و روا پا بست تو
از پس پرده کمی بیرون بیا
تا
از اینجا نرو!
...
در این شهر،
برای رفتگان
دیگر فاتحه هم نمی‌خوانند!
لیلا_طیبی(رها)
ئاااخ ئه‌ی شاعیری بی‌نیشتمان
بی‌سه‌ر و شوینی رێگاکانی دوویر و درێژ
آتش بگیری ای فلک چرخت بلنگد
یک شهر و یک دلبر، فقط با من بجنگد؟
سالهاست که رفته ای
اما انگار هرگز نرفته ای
دست بر شانه ی خیالت می گذارم
اما تو مثل یک بیگانه
و
من خیره به عکسِ قد و بالای تو هر روز،
قندی طلبم ، یکسره لب دوزی و لب سوز
کاش ویروس جدیدی در جهان ساری شود
هر که گردد مبتلا از هرچه بد عــاری شود
در دفاع از حقّ و حقّانیّتِ پیغمبر و دینِ خدا - ما زِبعثت تا غدیرِ خم بسی رنجِ فراوان برده ایم
سازم امشب نغمه‌های دیگری در پرده دارد
کشوری داشت قدرتی به جهان
ارتشی کس ندیده بهتر از آن
گفتم خبر از یار جفا کار تو داری
گل نازُم چه شد غم بو امونت
صفا برد از شِرین بُرگ کمونت
بگو تا سی تو درمونت بجورُ
از جانب چشمان تو تخریب چه زیباست
هر زشتی‌ایی در من می‌بینی
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
پیغمبر عشق
من آن ماهم که یک شب در زلال چشمه ی مهتاب کوهستان
به عکس یک پلنگ تشنه ی عاشق نهانی
به جایِ دلبَری هی دلبُری کرد...
آنکه چشمانش به من هست دوخته
از تب و درد و غمم دل سوخته
لیک از چشمان وی آموختم
اي پير ره حقيقت تو چه زيبا نظر هستي
دل كندي زِ دنيـا و به عقبي تو بـبستي
روزی از این روزها
سیر
به تماشای تو خواهم نشست
سر به گریبان تو
پر وسوسه از پای خواهم نشست
قلبم از بیتابی ،
به گلوگاه رسیده بود اما ،
حالا از دهانم دارد میزند بیرون
روزی خاطری جوانه زد،
و خاطری کلاغ شد
روزی درختی انسان بود
و روزی چند انسان درخت
نه یاری می خواهم دمساز
نه بالی برای پرواز ...
پُرِ پَرِ آرزوی تو ست جهان
نازنین
نازنینم عشوه و نازت خریداری کنم
بار دیگر شاعر دیوانه را سوزانده‌ای
دور زمانه با دل من نیست مهربان
تا چند باشد این همه غم در دلم نهان
آمدی پیش من از میکده ها میگویی
از شب مستی و آن عربده ها میگویی
آخه من دردم و به که بگم
پنجره‌م و رو به که باز بکنم
همه که روبه خود نشستن
پر پرواز و چیدن و
ب
در چشمهای خسته من رقص خواب بود
اندیشه های رهگذرم در شتاب بود
ای کاش فرق شادی و غم بدانی
معنای زخم و سوز و ما تم را بدانی
آتش زده چشم های تو بر جانم
به نفس می دمد صبح آوای نور را
به هوش می کشد خانه احسان تو را
به ترانه ای غوکان کنند زنده تالاب را
در این جهان فانی عشق شده است زبانی
رِندی نکن اِی شیخ، تو ماهِر بِشُدی
نَسلی به فَنا دادِه و قاهِر بِشُدی
در مَحضَرِ ما زارِ تو ظاهِر
عشق هر شب خبر از آتش جان دارد....
هزاران تیر طعنه در میان ما رهاندند
ز هر مانع شبیه اسب سرکش می‌پریدم
کشور ما سرزمین پسته های بی نظیر
من نگویم ، دل بگوید نام تو
من نبینم ، دل ببیند روی تو
روی عاشق میشود، آن همه احوال تو
ما مثالیم
من سالهاست
در پناه معصومیت چشمانِ مردمانم
نفسم باش مرا چون تو کسی نیست نفسم
شهر خالی ست مرا هم نفسی نیست نفسم
تا قدم بنهاده ام دراین جهان گشتم پشیمان که مپرس
بوی عطر گلها مست کرده هوا را
آن غنچه عشق یاد آرد نام خدا را
مجموع ۱۲۴۸۸۶ پست فعال در ۱۵۶۲ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
مهرداد مانا
نجمه طوسی (تینا)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
محمد رضا خوشرو (مریخ)
عباسعلی استکی(چشمه)
