يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ شعر و شاعری شاعر فرهاد احمدیان
|
|
در سفر دیدم قوی زیبای به آب راهی
از بلبلان بشنو آن نغمه خوش صدای
|
|
|
|
|
مرغ خوش خوان بازهم گشته درنوا
از بهار و شادی گوید خبری ای آشنا
|
|
|
|
|
به تنهایی چون به آرامش رسیدی در کار راز
در اشتیاق آن حاجتی از خدا باش در اوج نیاز
|
|
|
|
|
ای خورشید تابان دلم آمدی از آسمان
چشم بگشای و بنما آن نور را کن عیان
|
|
|
|
|
چو تنها نشین شب در دل دارم غمی
غم دل را دورم نما جفا رود به رهی
|
|
|
|
|
به امیدی شدم همی شاگرد استاد
ز دل شعری بگویم یاران کنم شاد
|
|
|
|
|
ز قیل و قال دنیا چون خسته گشتی
به خلوت نشین ز دل بخوان شعری
|
|
|
|
|
چون محمد رسول الله گشت خاتم انبیاء
ابن عم عزیزش علی آمده آن نور کبریاء
|
|
|
|
|
در میان کوچه ها قدمی میزنم یارا
تا چه پیش آید زین روزگاران جانا
|
|
|
|
|
در فصل خزان آید همی بوی ز باران
نسیم خوش عطری آید ز کوهساران
|
|
|
|
|
جانا نقش عشق گشت چو پیدا
خون دل را باید شست ز سیما
|
|
|
|
|
در دلم هست یاد یاران
همرهم هست نام ایشان
|
|
|
|
|
مانده ام با دلی غمگین ای جمع عاشقان
خوشا قدم میزنی دوست درمیان زائران
|
|
|
|
|
بوی عطر گلها مست کرده هوا را
آن غنچه عشق یاد آرد نام خدا را
|
|
|