يکشنبه ۱۴ بهمن
اشعار دفتر شعرِ ترنم زندگی شاعر محمدکریمی (پویا)
|
|
|
|
می ترسم از بارانی که در خود می بارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردی که غم،ابراز خواست اما نشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وز آن بالا خوب می فهمی که عشق
چیزی جزانتظار نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی دانم
در این حوض نقاشی
ماهی تنگ قرمزی
دارد به هوای ما
دلی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تک درخت من،
زیر باران خزان
تهِ باغچه ی ما
برگها از تن اش
دریده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يادم آيدکه سهراب مى گفت
الاغ يونجه رامى فهميد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال من به جامى پرشراب مى ما نَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گريه ي گلبرگ شقايق ها
ازسرخيِ لبهاي خدابود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درسینه پنهان کرده ام...
آن یارستمگر را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توگلی ومن زنبورعسل
عاشقت بودم ازروزازل
توشدی چیچک باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمستانی ترین...
مردزمین ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم هایم را
به دروازه ی سال جدیدکودکیم...
دوخته بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای زغمم بی خبری داغ مراتازه مکن
..................ـ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بهارآینه هایی
که دردلم شکفته ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب:
بیچاره دل من نالان بود
درآتشدان غم واندوه...
افتان وخیزان بود
آسمان ابریش هم......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجازمینش دلسردگشته..خورشیددرآسمانش..دربه درگشته..ستارگانش...شیشه ای بودند..با....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پروازرا..
تجربه خواهم کرد
رها..
به نسیم نیمه شبی پاییزی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رؤیای شب های خیال انگیزم
من به تودل بستم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروربادرامی شکند
به زیربال های مستینش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پروانه ای درسیاهی زلفان شب
فانوس به دست،شانه گم کرده بود
ماه سرد این شب انگار.......
درعقرب مدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن ساحلم،لب دریا
زبی تابی ها،لبی تشنه دارم هنوز
صورتم از موج های دریا
سیلی ها دارد هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گردورم کنی از خودت،ازخودت
عطشناکترم کردی
قطره ای ازشبنم عشقت
چکیده برکعبه ی قلبم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای گل:
ترسم ازین است،گلبرگ ات نخراشم
گرنه ازخارتوآزار رسد، غمی نیست
|
|
|
|
|
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
محمد شریف صادقی
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
بااجازه چند 
سید هادی محمدی
عليرضا حكيم
فرامرز عبداله پور 
مریم کاسیانی 
مریم عادلی 
آذر دخت 
