جمعه ۲۵ خرداد
|
|
بر صلیب آغوش تو مصلوب شدم...
|
|
|
|
|
یلدا تر از آن گیسوی تو چشم سیاهت
پنهان شده در گیسوی تو چهرۀ ماهت
|
|
|
|
|
در فراسوی زمان
آدمی تنها بود...
|
|
|
|
|
اگر تو نبودی زندگی فقط یک کلمه بود...
|
|
|
|
|
من مرگم...مرده در مرگ رنگ ها
|
|
|
|
|
دو قدم مانده به دیدار خدایا چه کنم؟
|
|
|
|
|
دیشب اسمان ابی رنگ
به من امید داد
|
|
|
|
|
باز استعمار کردی با نگاه سرکشت..
بیت بیت سرزمین شعر من تاراج شد
جزر و مد در چشم تو با ماهتاب ر
|
|
|
|
|
شو یلدا و آجیل محبت
انارعشق وزنبیل محبت
|
|
|
|
|
ای زندگی که غـریوت ز پـــا فکــنده مــرا
مُـطــیع اَمــر تــو هـســتم بـدون چـون وچرا
ن
|
|
|
|
|
اگر می شد برگردی،برمی گشتم
تکه تکه ها،خاطره ها
یادهایم رابرمی داشتم
|
|
|
|
|
بوسه گاه عشق و خنجر لب به لب//بر سر نی سرفرازی که حسین
|
|
|
|
|
خُرده گرفت به دریا ، کوهی
|
|
|
|
|
بیچاره من که با همه ی سخت جانی ام
محتاج مرگ راحت و آرام و آنی ام
|
|
|
|
|
من همانم که سکوتم را فریاد زده ام
|
|
|
|
|
ای ماه غایبم کجا پیدا کنم تورا
هر دم نگاه تا به ثریا کنم تورا
|
|
|
|
|
انتهای شب را دوست دارم ! وقتی جهان را تاریک می کنی !
|
|
|
|
|
دگر آن سقف های محکم غیرت فرو پاشید
|
|
|
|
|
شنو از دگر حكم قاضي كه بود //
جواني دگر حكم زندان نمود
|
|
|
|
|
به انتظار تو یلدا شده ام...
|
|
|
|
|
دیشب دل من باز به پایت افتاد
آرام شکست و پیش چشمم جان داد
امروز که خورشید نگاهت تابید
ش
|
|
|
|
|
عاشق شعله های ویرانیم
چون عطشم تا که بسوزانیم
با دلی آکنده ز نامردمی
ساغری از عشق بنوشانیم
|
|
|
|
|
چه گویم من زدرد این زمانه
عمل پوچ و سخنها عارفانه
|
|
|
|
|
یلدای من...تقویم تنهایی من!
|
|
|
|
|
من دیدم در این شهر ،پیرمردی مهاجر ،در تملک سطل زباله منزجر،درجدال سگی ولگرد،در ترحم یک نگاه،به باد م
|
|
|
|
|
- عطر بودنت
کم کم از تنم می پرد
کی تمدید می کنی یلدای آغوشت را؟
- اینجا
میان گیسوان تاریکِ ی
|
|
|
|
|
عینکی به رنگ دودی پشت یه چهره غمگین
زیر یک کبودی چشم دوتا لب عمود به پایین
کوله پشتی روی یک دوش با
|
|
|
|
|
دل که در شوق یلداست
پاک از غم پاییز
که در برگ به پاخاست
اینک سراپاست
|
|
|
|
|
زمستان سلام میدهد
دستانم یخ بسته
|
|
|
|
|
چه کنم دلم که عاشق شده است
|
|
|
|
|
از لباس های پاره ام خوشت می آید یا
انگشتان یخ زده ام
نمیدانم
چرا
جای یک جفت کفش
شب های سردت را
|
|
|
|
|
تقدیم به هر آنکس که تلخ و شیرین عشق را می ستاید.
|
|
|
|
|
عشق هایی که در خیابان است
همه پوشالی و پر از ننگ است
|
|
|
|
|
هوای هندسه در من سه گوش ساده و ساکت
به زیر گرد چشمانت دلم پرگار میخواهد...
|
|
|
|
|
حالا که شیر از نفس افتاد و رام شد
شلاق دوری تو به جان اش مدام شد
|
|
|
|
|
فال آمد ، قلندر محفلی باشیم
|
|
|
|
|
تقدیم به دو بزرگوار ناب ❁ زادروزتان گرامی ❁
|
|
|
|
|
چرخ دون بین که در آن زنده شد و مردار رفت ...
|
|
|
|
|
کو شُـر شُـر ِ زلال آب
عطر گل و بوی گلاب ؟
|
|
|
|
|
به حكم اندر آمد به زندان كسي //
دگر حكم، زندان فكند ناكسي
|
|
|
|
|
کاش یک امشب زمستان بود و تنهایی
خالی از «آتش» وَ تصویرِ«مُثُل» در غار
|
|
|
|
|
سالها می گذرد
اما دمی خیال تو
|
|
|
|
|
نیما آسمند Asmand, [19.10.15 02:01]
مگر ان عاشق دل سوخته پیر نگفت
من نگویم که مرا از قفس ازاد کن
|
|
|
|
|
...آغاز سلطنت زمستان را اعلام میکنی
|
|
|
|
|
اين جنوني است كه هرلحظه ظاهر شده است
اينهمه زشتي از عشق تو طاهر شده است
|
|
|
|
|
افسانه ی مجنون به لیلا نرسیده
چون قایق دلتنگ به دریا نرسیده
|
|
|
|
|
می خوام بگم -خیلی – خیلی دلسنگی
|
|
|
|
|
یلدا که می آید در و دیوار می خندد
اکسیژن توی هوا بسیار می خندد
یلدا که می آید تمام شهر با غمهاش
چ
|
|
|
|
|
در چشم من برقص
چون برگ های پاییزی
خالی میکند موج اندام تو
دل خسته را از دلهره
|
|
|
|
|
یادگار پاییزم
زردم و غم انگیزم...
|
|
|
|
|
آتش تمام پیکر ما را گرفته...
|
|
|
|
|
افسرده هستم و تنها فقط همین
عکس تو مونس شبها فقط همین
|
|
|
|
|
گرچه خندانم؛ ولی در آتش غم گرفتارم
شاید سیر بخندانم ؛اما از سینه سوزانم
..........
|
|
|
|
|
یلدا
ناخدای کشتی ای
با تارو پودِ نی ونبات وکتان
|
|
|
|
|
هوای حنجره را تار بسته..تاریک است
سکوت عامل خوبی برای تحریک است
چه سخت میپلکم تنگنای خاطره را
|
|
|
|
|
خورشیدکِ آغوشِ من بی وقفه ارزانت...
|
|
|
|
|
از درون هزاره ها آمد ،توي قلبش نسيم خوب بهار
از دو دستش هميشه ومي پاشد ، دانه هاي درشت و سرخ انار
|
|
|
|
|
گل نرگس که زیبایِ تمام است
حســـــادت بر گل روی تــــو دارد
|
|
|
|
|
حریرِ خنده هایت
تن پوشِ عریانیِ نگاهم
وَ نجاتِ دستانت
آیه هایِ دیرینِ وصال
من از گمان نمی گویم
|
|
|
مجموع ۱۲۴۷۳۱ پست فعال در ۱۵۶۰ صفحه |