گیس بریده

عینکی به رنگ دودی پشت یه چهره غمگین
زیر یک کبودی چشم دوتا لب عمود به پایین
کوله پشتی روی یک دوش با یه سرگیجه تو گیجگاه
یکی با کفش کتونی میگذره از یه گذرگاه
موج سیلی توی گوشش خسته ار این ذهن خسته اس
مشت مشت حرف نگفته بغضی که گلوشو بسته اس
دوتا پا برای رفتن و نموندن زیر اوار
باز یه تکرار مکرر باز خمیازه کشدار
یکی دستاش خالی بود و دست یه ادمو کم داش
یکی که توی خیابون رو شونش کوله ی غم داش
یکی تابلوهارو رد کرد بی توجه به یه اخطار
که ورود ممنوعه اما تو گوشش نمیره انگار
یکی با کفش کتونی میزنه به سیم اخر
یکی با یه کوله رو دوش میگیره گریه رو از سر