شب یلدا وجای هندوانه

 

چه گویم من زدرد این زمان
عمل  پوچ و سخنها عارفانه

نمیگنجد به دل این ساز ناکوک
نمی رقصد کسی با این ترانه

چنان دانم که "حاتم" های پوچند
توهرجا روکنی  بینی نشانه

به زلف کودکان بی پناهی
ندیدم دست لطفی کرده شانه

همیشه راز در پرده نماند
فریبانه به لحنی زیرکانه

به روی سفره های فقر خالیست
شب یلدا و جای هندوانه

تو که درکاخ خود بی غم نشستی
نمی لرزی از این آه شبانه

خدایت لرزه اندازد به جانت
چو راهی نیست برگردی به خانه

خوشایندت نباشد گر بگویم
نه خیر توست دین گردد بهانه

تو دانی آفت  ایمان دروغ است
که فریادش کنی در هر رسانه

هزاران ناله ها گمگشته دیدم
نیاید جز به گوش عالمانه

محک زن خویش را با راستی ها
ملال آور بود بهر تو یا نه

چنان غرق خود و امیال خویشی
در این دنیا نمیبینی کرانه

هزاران جمله ها سنجیده گفتم
میان شعرهای عاشقانه

قلم را بشکنم لب را بدوزم
که قیمت ها نمی ارزد به چانه

نه بر جز عشق خود امیدوارم
شریف" است و خداوند یگانه"

سروده شده در 28 آذر 1394