پنجشنبه ۱۴ تير
|
|
دلم گاهی برایِ باده تنگ است ...
|
|
|
|
|
عصرروز ششم و جمله ما چشم به راه
مانده ایم ای همه عشق توراچشم به راه
|
|
|
|
|
اگر شَوی تو یار من چنین کنم چنان کنم
|
|
|
|
|
تمام دخترکان مهر را
دعوت می کنم...
|
|
|
|
|
خورشید هراسان شده از نام خراسان
|
|
|
|
|
بی ثروت جایی نمی توان رسید
|
|
|
|
|
ای که بر دل زده است تیر نگاهت صد چاک / غم هجران تو پیشانی ما زد به خاک
|
|
|
|
|
بی تو از این بودن بی هم دلی دل کنده ام
من برای زنده بودن با خیالت زنده ام
کام من شیرینی از شیرینی
|
|
|
|
|
شعر 47 از کتاب ناگاه برف باران سروده ی فرشید خیرآبادی
بنشسته در من خنیاگری
گه گاه میسراید مهتاب
|
|
|
|
|
این روزها حال من از هر خرابه ای خراب تر است
|
|
|
|
|
من بومرنگ دست توام میدونی
|
|
|
|
|
زندگی حال و هواي تنِ مرد و عرق است
زندگی غسل به مِی کردنِ قبل از شفق است
|
|
|
|
|
چیست هستی، بازی چرخ و فلک
زده ای دوری به اوجی پر طرب
تا که چشم بر همزنی آیی فرود
غصه خوردن بهر ای
|
|
|
|
|
اِبلیس وانسان ها زیاد، ولی آدم کجا
فرهاد-علی محمدی
|
|
|
|
|
بازگشت
آمدی تا صبح من زیبا شود ، بارِ دگر
آمدی حلاج ِ تن بینی ، تو بر دارِ دگر
ح
|
|
|
|
|
خواب افسانه شد و
آرزو ویرانه. . .
این ها درد که نیست. . .
آه از داد دل دیوانه. . .
|
|
|
|
|
کو راه فرار ؟ ما در آغوش همیم
|
|
|
|
|
بکن چشمت زخواب بیدار امشب
برون کن از سرت افکار امشب
|
|
|
|
|
می خلد تیغ جفایت قلبم را
چه بگویم از تو و بغضت با خدایم ؟
|
|
|
|
|
تو باش و بگذار همه اش بنویسم دوستت دارم
|
|
|
|
|
کاش این همه کشتار و دلتنگی نبود
|
|
|
|
|
نرم وشکننده ام چون برگ خشک پاییزی..
|
|
|
|
|
تمام آرزوی من در تو خلاصه می شود
خلاصه ی قصه همین،بی تو دلم چه می شود؟
|
|
|
|
|
به انتظار آمدنت انتظار میکشم
|
|
|
|
|
نه دلی
برای کَندن دارم
نه پای ِ رفتن
از دست تو چه کنم ؟
کجا روم؟
یا دست در
دستم بگ
|
|
|
|
|
بی بدیل است شمایلت در آینه دیدن
|
|
|
|
|
افسانه ام شدی ،ماه شبم شدی
در بی کران غم ، شمع رَهَم شدی
خواهد که قلب من سوی تو پر کشد
|
|
|
|
|
غواص می داند چه در اعماق آب است
|
|
|
|
|
زنجیر تکامل گسسته .................
|
|
|
|
|
... در منهتن
سحر مانکنی را
|
|
|
|
|
ردخداوقتی که دردنیامان گم شد....
|
|
|
|
|
در پس یک آری /عالم ذر،روز الست
|
|
|
|
|
لحظه مرگم رسیده مهربان سنگدل
|
|
|
|
|
بو لهب گفتا که پیغمبر شود مقطوع و اَبتر
|
|
|
|
|
دیوار به دیوار
تا خیالت قد میکشم
|
|
|
|
|
باید به خداوند نظر داشته باشد
مانند تو هر کس که جگر داشته باشد
|
|
|
|
|
کمی از طوفان سربی
دُز بدی نیست از پریشانی ام
در استنشاق غروب ،
در محتوم تاریخ
مز مزه خو
|
|
|
|
|
عقل شد در این تجارت نابسامان و خجل
کاخ شاهی دلت را دادهای بر خشت و گل
|
|
|
|
|
این تاب که از لبان من باز شده
تکوین لغت بر لبم آواز شده
----------------------
در روز و شبی که
|
|
|
|
|
ای حجت حق نور خدا زاده ی زهرا
سلطان وفا باب رجا یوسف زهرا س
|
|
|
|
|
تو اي دلدار محبوبم ، مرهم دل پر آشوبم
ميدانم و میداني ، که در جاني تو اي خوبم
|
|
|
|
|
من از نسل سوخته ای بودم
که جزو دهه ی شصت نبود
|
|
|
|
|
بادآورده ازنوعطرگیسوی شهِ دل
|
|
|
|
|
این روز و روزگار
پسرا با قرو اطوار
|
|
|
|
|
دیدم به رهی خنده کنان گفت یک خر
پالان شده ای و باز همان می جویی
|
|
|
|
|
جواز عشق مرا بی بهانه باطل کرد...
|
|
|
|
|
نخند به روز سیاهم که حق من این نیست
|
|
|
|
|
زمان را, عمر به چرخ شود.............
|
|
|
|
|
چه کنم
چه کنم
چه کنم
من...
رنگین کمان شکسته ام
|
|
|
|
|
پریدم از رویایت
نیمه شب با چشمی تر
|
|
|
|
|
تصنع
دید لبهایت شتر ، بیچاره شد
چشمهایت لنز را ، گهواره شد
|
|
|
|
|
منتظر رفتن است
قایق
در حجمِ بی قراری رواق های خیس !!
|
|
|
|
|
غریبه ات بودم
گم ترین خاطره ی ممکن...
|
|
|
|
|
ورق _ورق از تو،
دست می کشند/ خاطره هایم
و من.....
|
|
|
|
|
نباید آدمها را وادار به دوست داشتن کرد
رفتنی میرود
کسی که برای رفتن آمده باشد زندانی هم باشد میر
|
|
|
|
|
تو که ای دل به گلستان وفا جای ت بود
دیدی آخر ثمر از باغ بجز خار نبود!!
|
|
|
|
|
قــلــــــــــــــــم صــــــــــــافــ
============================
طــوق بــه گــردن بــزنــم بـ
|
|
|
|
|
نشاط می آری و ثبــــــــــــات می آری
زکـوی وحشت قاف آب حیات می آری
بـــرقص تــــــا بنوازم به ساز
|
|
|
|
|
مژده بادا که سلامت درمیخانه زدیم
دو سه جرعه زشراب قدحش باز خوریم
|
|
|
|
|
من با تو سخن گفتم از وحشت تنهایی
|
|
|
|
|
دل به سودای تو بستم به تمنای وصال
|
|
|
|
|
ترکم کنی اگر،
ترک بر می دارم !
|
|
|
|
|
آه اگر یکبار دیگر دل گرفت
...
|
|
|
مجموع ۱۲۵۱۵۰ پست فعال در ۱۵۶۵ صفحه |