جمعه ۷ دی
اشعار دفتر شعرِ دختر پاییز شاعر نیلوفر (دختر پاییز)
|
|
آذر دخت...دختر شیرین بهر تلخ...
|
|
|
|
|
نترس از حیله باز و نترس از سد کوه چو افتاب بی باک ادامه بده
|
|
|
|
|
می گویم برایت درد من ؛ ای ماه من...
تا بدانی درد من ...شاید کنی درمان من....
ماه خونی تو مرا دانست
|
|
|
|
|
به تنگنا امدم دیگر...
دلتنگ بودنم کافیست...
|
|
|
|
|
گریه های بی صدا...
ضجه های خاموش....
|
|
|
|
|
حالا کویرم ...کویری خشک....
پس از برای تو بود که سبزوار بودم...
|
|
|
|
|
پس کی آیی بر منزل گاه خویش؟؟
بلبلی تشنه به لب منتظر ساز تو ام....
|
|
|
|
|
غرق شده ام....
غرق در اقیانوسی که پایان ندارد....
|
|
|
|
|
چه کردی و چه کردی تو با این دل....
کز رفتن تو...
ثانیه اول دلتنگ شده باشد....
|
|
|
|
|
یارم به کجا رفت با این حال خرابم؟؟؟...
الها به صدایم برسا..یار گران است؟؟
|
|
|
|
|
طلوع خورشید زیبا را چه دیدی؟؟
چندی بعد...غروبی با دلی گرفته رفتم...
|
|
|
|
|
ی کاش میشد ارام شود این جانم....
افسوس و دریغی که مرا باشد...
اغوش او ارامم...
|
|
|
|
|
آسمان مشکین است....گویا که هیچگاه صحرگاه نخواهد آمد...
اما باز امید باید داشت...
من که میدانم صبح.
|
|
|
|
|
یا ساقی می سوزم سردم کن سازم زن ...
|
|
|
|
|
بسه دیگ....
مگ دل یه دختر چقدر دووم میاره؟؟
|
|
|
|
|
ای دوست جانم به قربانت کجایی....
آه که دیگرمن مردم ازجدایی....
|
|
|
|
|
ز این مطلب برایت پندی باشد....
|
|
|
|
|
نرم وشکننده ام چون برگ خشک پاییزی..
|
|
|
|
|
آری شااعرم گر ندانی عاشقم....
|
|
|
|
|
دلم تنگ است.....دلتنگ روز های قدیم
|
|
|
|
|
مادرم دارد می آید او همچو شاه می آید
|
|
|