يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ مجموعه رباعیات نفیسه موسوی شاعر سیده نفیسه موسوی(بانوی رباعی)
|
|
من از همه سو منظره تردیدم
انسان گره خورده در این تبعیدم
تفسیر من از بودن تو منصور است
از فاصله ات
|
|
|
|
|
این تاب که از لبان من باز شده
تکوین لغت بر لبم آواز شده
----------------------
در روز و شبی که
|
|
|
|
|
بسپار به من دهانِ عصیان کارت
تا ته بکشم فاصله ی سیگارت
---------------------
هربار که اطراف خودم
|
|
|
|
|
از منطق زبری که زمین چرخان است
|
|
|
|
|
کُنجِ لبه ام تیز و خطرناک شده
لب داده لعاب قرمزش پاک شده
----------------------
پیکارِ مدرنی وسطم
|
|
|
|
|
از جوهرمن، قلم زمین را خون کرد
----------
در معده ی مسموم ، تبی واگیری
---------------------
از
|
|
|
|
|
زنجیرجنون دور تنم زنگ زده
از دنده ی چپ برایم آهنگ زده
---
آن قطره ی تلخی که گلویم را سوخت
اندا
|
|
|
|
|
مادینه ی سینه ام سترون شده است
____
دهلیز گره خورده ی شب درگیر است
____
مجرای نفس ناحیه ی یک دار
|
|
|