شنبه ۱۴ مهر
|
|
شعر کودکانه ضامن آهو ... به مناسبت ولادت امام رضا (ع)
|
|
|
|
|
می و میخانه چه سود تا نشود یاد ز دوست..
|
|
|
|
|
تمنای وصالت کشت ما را
فراقت سینه سوز و بس غم افزاست
|
|
|
|
|
در به روی غَم بِبَستم ، تا لبت خندان شود / کام تو شیرین تر از قندِ تَهِ قندان شود
|
|
|
|
|
دست بردار از سرم مادر !!!
|
|
|
|
|
من ساده بگویم دل ما خل شده بود
همراه خودش آس مرا جل شده بود
یک روز هوایش به هوایی که نبود
نه روز
|
|
|
|
|
مهتابِ دلم در شبِ تاری بانو
|
|
|
|
|
یکی شعرم...
بر این نوزاد انسان نام یک دایه ...
بر این آب و گل آدم یکی مایه...
یکی بر سینه آرایه
|
|
|
|
|
آمدم
با همان دغدغه ی مزمن
|
|
|
|
|
پنجره فولاد تو معتمد سِر من
غرق راز آمدم که جلوه گرایم دهی
|
|
|
|
|
بودن تو ترادف رنج است
رفتنت مرگ میشود اما...
باز هم با خیال آغوشت
|
|
|
|
|
تیغی فشرده در میانه لبهایش ..
|
|
|
|
|
مجنون هنوز گم شده در کوی لیلی است
شیرین لگد به تیشه ی فرهاد می زند
|
|
|
|
|
آمدی حالم دگرگون کرده ای ای جان من
بی خود از خویش و رها از غیر کردی جان من
|
|
|
|
|
روباه نقش خودرا باخت به ما
|
|
|
|
|
🤐 ترانه مرده چکاوک سرابِ لال بخواب 🛌
|
|
|
|
|
فرداها و امروزمان را کُشتید
ابلهانه نگرانِ دیروزیم
|
|
|
|
|
بهارِ حُسنِ تو در باغ ، خویِ سرکشی دارد ..
|
|
|
|
|
در مسیر زندگی صدها خطا دارد دلم
|
|
|
|
|
مراسرگشته و حیران خود.....
|
|
|
|
|
دیشب دوباره در خواب سیگار می کشیدم
|
|
|
|
|
تک درختی در اقیانوس جهنم به دنبال رشد است
غافل از اینکه ریشه در آتش دارد
|
|
|
|
|
سن ما از سی گذشت و همچنان بیهمسریم
شاه ما صد صیغه دارد، آخر خودخواهی است
|
|
|
|
|
تلخ و شیرین، میرسد آخر وداع پنجره
|
|
|
|
|
گاهی کفش ها یم را بر می دارم
|
|
|
|
|
هرچند، من از دود غمت، بی ریه هستم!
من عاشق این چالش و این حاشیه هستم
تا بار دگر آمدنت را بنویسم
|
|
|
|
|
ابری شده احوال در حسرت دیدار
باران زده شد حال خیابان نبودی، صد افسوس
|
|
|
|
|
زائــری دل خســته در دربــار مینويــت منــم
چــون کبوترهــا دچــار مهــر دلجويــت منــم
|
|
|
|
|
تشنه شده خاک زمین بر زمان
آب رسانید بر آن باغبان
|
|
|
|
|
هوای چشم تو بعد از شکستنم ابری است
از آن جهت که غمَم بغض در گلوی توام
سارا_خراباتی
|
|
|
|
|
نوک انگشت ای سور سحر بی وقفه
اشتیاقی پی نابودی این پیکر بود
|
|
|
|
|
نمیفهمم من این آیات عظما را خداوندا
چرا یک آیه هم اندازهی ما در نمیآید
کسی که همدل ما، آشنا با
|
|
|
|
|
«آتش خیال»
از نخستین نگاه،
نخستین دیدار،
میدانستم،
که جادوی چشمانت،
مرا دربند خود میکشد.
|
|
|
|
|
یک نفر،یک روز،یک جایی دگر
|
|
|
|
|
یک جرعه سراب سرخوشی ما را بس
|
|
|
|
|
بی شک بر این بنیان ادب را تا ثریا برد
فردوسی دل زنده در آن عصر بی سامان
|
|
|
|
|
از راه رسیدی به تو دل دادم من
|
|
|
|
|
بی تو این دل می شود پژمرده و زار و نزار
|
|
|
|
|
نشان از خدای جهان است پدر
|
|
|
|
|
ما به آن جایی رسیدیم
که نباید میرسیدیم
|
|
|
|
|
مهتاب شبی بلکه از آن خوبتری
|
|
|
|
|
باران میباردُ آسمان ناله میزند
خاطره ها خیس شدند
چشمها گریان دستها تنها
نوازشِ اشکها عشق میخواهد
|
|
|
|
|
ای که مرا خوانده ای راه نشانم بده...
|
|
|
|
|
تو که هستی همه جا آرام است
|
|
|
|
|
خواب ها!
مرا ببرید
به آن سوی ناکجا...
|
|
|
|
|
سینه ی عاقل اونون صندوقچه ی اسراری دیر
چهره ی بشّاشینه عاشق اونون دوستلاری دیر
|
|
|
|
|
طوطی زرین بال طبعم از شعف پر می زند
|
|
|
|
|
دستم از گوهر و مال
گرچه کوتاه است ولی
ز خدا مال و زر و سیم نخواهد هرگز
|
|
|
|
|
چون ظلم پذیرفتی
در دم ز جهان رفتی
جانت ز تن بیرون شد
چون م
|
|
|
|
|
همه راه ها / از چشمان تو میگذرند
|
|
|
|
|
در خیابانی پر از اندوه
دختری
با چشم های آبی اما
با نگاهی سرد
|
|
|
|
|
صحبت از رجعت ما و دل و تن خسته زتو
|
|
|
|
|
آن دل که هوای دیدن یار نمود
از شوق لقا به عشق اثرها پیمود
در آینه دید نور صورت ها را
ازباغ جم
|
|
|
|
|
بر اهل ولایت و جهانیان بشارت _میلاد دو والاگهر از بیت طهارت
|
|
|
|
|
باخیشین ساچلارا گُؤز قاشلارا هِچ ساتمامیشام
|
|
|
|
|
هدف گرفتی قلبمو خیلی درسته کارت
کار بلدِ خیلی خفن خیلی شدید میخوامت
|
|
|
|
|
به خیالم
یوسف گم گشته ام
هر روز به کنعان
دلم می آید
|
|
|
|
|
من در طلب جامی
از مهر ترنمها
بنشسته به کوی تو
در عزم پریدنها
|
|
|
|
|
سر را سپردم نیمه شب بر عالم دیوانگان
|
|
|
|
|
ترانه مرده از آواز شب پسند کلاغ
|
|
|
مجموع ۱۲۶۹۵۰ پست فعال در ۱۵۸۷ صفحه |