يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ حضرت عشق شاعر معصومه خدابنده
|
|
آمدم
با همان دغدغه ی مزمن
|
|
|
|
|
رخت عزا بر شانه های روزگار
|
|
|
|
|
چنان زخمی که تازه مانده ام هستم
|
|
|
|
|
شده ام غمزاده ی تکیه به دیوار امشب
|
|
|
|
|
زیبایی🌹m.kh🌹
"زیبایی"
زیبایی تو
مذهبی ست
|
|
|
|
|
🌹m.kh🌹
" دود سیگار"
همراهیم نمیکند ، تنهایی ام
|
|
|
|
|
فقط تو
حواسم را بهم ریخته ای
|
|
|
|
|
این هوایی شدن
میبرد مرا به قتلگاه
|
|
|
|
|
حریر سرخ عشقم
شدی زمزمه ی شعرم
|
|
|
|
|
نگاه نکن ، در فنجان قهوه ، فالم را
|
|
|
|
|
ترا در آغوش می گیرم
برای دلتنگی هایم
|
|
|
|
|
نمی خواهم کلمه ی غمگینی در پایان شعرهایت باشم
|
|
|
|
|
این که ؛ هستم را
تو رقم زده ایی
|
|
|
|
|
بر من نظری افکن، گر میل وفا داری
|
|
|
|
|
چند روزی رفته ای ، اما مرا سالی شده
|
|
|
|
|
غروب های پائیز
در آن روزهای برگ ریزان
|
|
|
|
|
دلتنگی هایم را بر روی تابوت روزگار
|
|
|
|
|
جاری میشود از چشمانمان ...
|
|
|
|
|
تو گرسنه یک لقمه نان خوشبختی
|
|
|
|
|
سینه ام سینه ی قبرستان است
|
|
|
|
|
تویی که در آینه ی رویاهایم هستی
|
|
|
|
|
دلواپس شکستن قلب سفالی ام
|
|
|
|
|
خط اول به عشق تنهایی
خط دوم به یاد تنهایی
|
|
|
|
|
خدایا
حال آشفته
حال پریشانم را نمیبینی ..
|
|
|
|
|
وداع آخر...
عاشقانه هایت دیگر بویی ندارد
|
|
|
|
|
نامه ات را خواندم ولی بی امضاء و پر از دلتنگی ...
|
|
|
|
|
چهره اش باز خبر میدهداز سر درون
که رخ اش دلبر و نور افشان است
|
|
|