يکشنبه ۱۷ تير
|
|
|
|
«در سوگ مادر»
عشقِ من ، مونسِ من ، دلبرِ من ، مادرِ من
بی تو همچون صدفی پوچ شدم، گوهرِمن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل اگر نالَد زِ سودای نِی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدم که ملائک سر این صحن و سَرایند
تا با دمشان نغمه ی عشقش بسُرایند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالهاست چشمانم
از میان سایه ها به آفتاب می نگرند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امواج دریای عمر٬ غلطان............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حداقلش نصفه راهی می آمدی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سَـرِم ســودای دیـدار تو دیـره
یَشِم سنگینیهِ بار تو دیره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهان خسته س از این حقه
از این زنی که بی حسه
تمام دلخوشیش اینه
که تو خواب تورو میبوسه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر شدی تو زمانی «اسیرِ تنهایی» ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میهمانی داده ام
اما تو صاحبخانه ای
گیتی رسائی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از من هیچ نخواهد ماند عشقم اما...
تو بخوان
"تنها صداست که می ماند"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هم چنان که گردِ عشق می تکانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لتماس پرنده ها عادیست
این قفس حکمت خدادادیست
دفتر بیمه حکم آزادیست
خبری از نفس کشیدن نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره ها به هیاهوی پرتسو
سوقم می دهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربانی را نمودم پیشه ام
مهربانی تیشه شد بر ریشه ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از سنگم دل چینی ندارم
به سینه نای بد بینی ندارم
اگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک قاصدک از راه می آید
همراه شعر من
صد ارزو در دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امدی گشوده اغوش، سویم............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که از غمت لبریز میشوم
در دست مرگم و پاییز میشوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به رویای تو آغشته شدم
و به دنیای تو عادت کردم
سر هر موی بلندم به بلندای تو پیچیده شدست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بامداد
به بیداریم
عاشقانه لبخند می زد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا ساقی آن مِی که جان پرور است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعمه ي زاغ و زغن زاده ، چه پس افتادست ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی موجی پر ز های و هوی
جان ما چون ریگ اندر کف جوی
میبرد ما را به هر سمتی و سوی
تا که بر ساحل ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همینکه خواست بجوشد، گرفت بغض قلم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقصیدنِ مهتاب در آب
گشته امروز ، برایم یک سراب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رود عصیان که از میان شهر می رود
و
این خاموش مردمان
به هیاهو نشسته اند
ترس دوزخ پوشالی خویش را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوبیتی یا رباعی آ زاد در وزن
کسی کو تا بفهمد حال درهم بر هم ما را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گُفته خدا تو قرآن
در روزِ عیدِ قربان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو !
اگر نبودی
جنون
بر شاخه های یاس می پژمرد
رعد
در سکوت عاشقانه های باران می مرد
خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سراغت را گرفت از من ، شبی این دل ز مهجوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ندانم که در این مجلس رندان چکنم
با چنین آتش سوزنده ی پنهان چه کنم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
⚜
در
غــــزل ، قافیہ یڪ بار آمد و عمرے بسوخت
تو ڪہ بودے ڪہ تو را ندیده ، حیــ❤️ــرانِ توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا خواهشی دارم در این شب ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سر گرفت قصه ی سر را برای ما
با سر نوشت کرب و بلا را برای ما
افسانه بود حسین و حسینی برای جها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدتهاست حاکم سرشاخه های احساسم شده ای....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشبوتر از همیشه غزل را سروده ام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگرفت اسمان ابر سیه..........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش می شد گریخت
از مرزی که در آن ، حاکم اند سایه ها
کاش می شد ساخت
سرزمینی که در آن ، سست نباشند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا که جودش بر وجود ارزان شدست
جان ما چون گوی در میدان شدست
زخم چوگان خورده سرگردان شدست
یکدمی گری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای در نَهان پنهان شدی گو چیستی گو کیستی ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با همان شکلی که وقتی نامداری بشکند
ناگهان ازبی مرامی شاهکاری بشکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه با نگاهت در تماسم
و از حرف جدایی می هراسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا گنجی است ای یاران که درسینه نهان دارم
مثال شمع میسوزم فروزان یک زبان دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُرداد بُوَد ماه تو و شیر ژیان مُهرُ و نشانت
تمجید بُود لایق تو ، مَنقِبَت صبر و مِتانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل بگو با مهربانی خنده کن
تا جهان را عطر خوشبو پر کند
تا که از آن چین با ماچین عشق
دشت را ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به استاد محمد ترکمان (پژواره)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم که خودم را به دیارت برسانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرگ به گله میزند آخر این شب سیاه
منفعتی ازین شبان عایدمان نمیشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ادم ڪه بزرگتر میشود رسم های جالبی می بیند
هر روز همدم های ڪاذبی می بیند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا از تو مرا خاطره ای هست هنوز
بر رشته ی عشقت گره ای هست هنوز
هر سوی جهان می نگرم می بینم
از یا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد آوری⚡
تو را جایی دیدم
در آیینه وقتی نگاهم می کرد
در قاب خالی پنجره
وقتی به ماه نگاه می کر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمان ابروانت سوی ما شد
دلم چون مرغکی صید هوا شد
نگاه اولت آتش به دل زد
نگاه اخرت مرگ سها شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نی که آوازی زهر نایش جهید
ناله هایش ناله های ما شنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دنیایی کِه - کلاه -
برای خدا می دوزند
بر قامت حقیقت کفن !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهره بی اشک مادر ................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یخ زدم بر گرد اینجا بی تو گرمایی ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مَستم ای ساقی بیا من ترکِ مَستی کِی کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رو بر سر این صفحه بران باز دوباره
رو نغمه بخوان قصه بخوان باز دوباره
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۵۱۹۵ پست فعال در ۱۵۶۵ صفحه |
محمد رضا خوشرو (مریخ)
محمد شریف صادقی
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
امين آزادبخت
مهدي حسنلو
افسانه پنام (مولد) 
مریم عادلی 
فاطمه بهرامی 
فریباایازی روزبهانی 
