نای ونی
آن شنید ستی نو ا ی نا ی و نی
که حکا یتها کند ، ا ز ما و می
هر کسی با نا ی و نی شد آ شنا
ز ند گی را د ا د ه در دم بر فنا
نی که آوازی ز هر نا یش جهید
نا له ها یش نا له ها ی ما شنید
با خودش گفت که نوای چیست ا ین
نا له اش چون ناله ی ما نیست این
ا ین نوا د ا ر د غمی ا ز سینه ها
میکند پُر ، سینه ها ا ز کینه ها
نا له ی ما گر حکا یت می کند
لیک ا ین نا له شکا یت می کند
نا له ی ما را ه را ، پُر خون کند
ا ما ا ین نا له جها نی چون کند
نا له ما عشق را ، مجنو ن کند
لیک این نا له د لی را خو ن کند
قصه د لگیر نا له خو ا ند نی است
قصه ا ین نا له در دل ما ند نی است
د رد ل نا له سخنها خفته ا ست
وین سخنها لاجرم نشکفته است
سو ز نا له سا ز ها د ارد عیان
مینما ید عا شقی ر ا د ر میا ن
سوز نا له سوز عا شق پیشه ای است
عاشقیهارا ز پیشین ریشه ا ی است
گر کسی با عا شقی شد همسفر
دیدگان ا و ز د ید ن لا بصر
را ه را طی می نما ید ا و بسی
بی خبر ا ز هرکس و هر نا کسی
هرکسی ا سرار حق آ مو خت ا و
قفل بر بست و دها نش دوخت ا و
درد ما ا ز د ر د ا و نَبوَ د جد ا
د ر د ا و با درد ما شد همنو ا
قصه ی ما قصه ی جاما نده ای است
قصه فرد ز هر جا را نده ا ی است
نا له ی نی شد د و ا ی درد ما
ا و بشد گر ما ی دست سرد ما
هم نوایی گر چه بر ما برتر ا ست
همدلی از هم نوایی بهتر است
چون تو هم ا ز همد لی ها دم زنی
پس تو(احمد) عاشقی را رهزنی
بسیار زیبا و شورانگیز بود