يکشنبه ۱۷ تير
|
|
و من نشسته در خیال آمدنت
دوست داشتنت را هر روز !
از نو ...
شروع میکنم
|
|
|
|
|
دوش دل در هوس روی بهارین تو بود
|
|
|
|
|
کدام راز محتاج آموختن است ؟
|
|
|
|
|
🔰بهار
ابری بر چشمم لغزیزد و خوابم برد
فکر هستی من را با خودش برد
دیدم ان تک ستاره اسمان را
چ
|
|
|
|
|
جدا از من کجا می روی ای عشق
|
|
|
|
|
شنیدی باد و خاک و آتش و آب
بگفتا هر یکی من باشم ارباب
|
|
|
|
|
ز خوراک و هوس و پول و ثروت.
تو را در گور خوابانند به منت.
|
|
|
|
|
معشوق منی چرا که بارید عشق
|
|
|
|
|
رخ ماهت ز ما پنهان نمودی
دل و قلب و نفس زندان نمودی
تو ای زیبا رُخِ خوش چهره ی شوخ
ز دوریت
|
|
|
|
|
هرگز مجاورت نشود بهر من حجاب
جانم فدای دختر موسی بن جعفر است
|
|
|
|
|
آخرش مرگ،، علاجی ست که عشق تو به من می بخشد...
|
|
|
|
|
دلم که تَنگ میشود، به گریه میسِپارمَش
تمامِ تُنگِ کوچکم پُر است از زلالِ تو
|
|
|
|
|
خویش از خویش برانم که کجا را برسم
غصه بر غصه گذارم...
|
|
|
|
|
پلکی زده بودم ز چه مهتاب گرفت؟
|
|
|
|
|
ای جان من جانان من ، نزدیک تر از من به من
هر لحظه دائم با منی ، شانه به شانه تن به تن
|
|
|
|
|
در پی فهمیدن جدا گشتیم ز او
|
|
|
|
|
از این جهان سخن مگو ، که در جهانی دگرم
سخن مگو ز عشق یار ، درگیر عشقی دگرم
|
|
|
|
|
دست آزادی به زنجیر و زبان در کام مرگ
|
|
|
|
|
چشمم روشن شده از،
اندامِ بلورین ات
ای آبشارِ آغوش به آغوشِ منِ صخره ی پُرذوق
|
|
|
|
|
خورد خطی دفتر ایام را برگی دگر
|
|
|
|
|
صبج بخیر 11
بیدار شو رمضان است
ببین نسیم سحر
چه دل ربایی است
آینه ی جلوه ی الهی است
صبح
|
|
|
|
|
شد فرش چمن، سفره ی گل شد همه جا باز
|
|
|
|
|
برخیز با باد سحر همراه باشیم
|
|
|
|
|
زندگی آرام باش
زندگی ساحل باش
من فرزند توام
|
|
|
|
|
به خوان جود و احسانش گداها را سلیمان کرد
|
|
|
|
|
ای بهار، کیست که رهایت کند
|
|
|
|
|
کاش میفهمیدم چیست...
این حس که در رگ و تنم جاریست...
|
|
|
|
|
در دهکده ی ما غم و سیگار بکارید
یک عده جوان ، بی کس و بیکار بکارید
|
|
|
|
|
سروشی در حال و هوای نوروز
|
|
|
|
|
در سوگ تو ای عشق! خیابان سرد است
|
|
|
|
|
از وقت آن گذشته که مهلت بیاورد
|
|
|
|
|
بوی باران می دهد نوروز مانند بهشت
|
|
|
|
|
تفاحه الفردوس:
آسمان عشق مردان خدا
اول و آخر تویی،تو یاعلی
بهترین یار و ولی مصطفی
بهترین یاور
|
|
|
|
|
و از دریچه چشم هایمان خوشبختی ،
بود در جای دگر
و نمی دانستیم ،
|
|
|
|
|
هزار مژده که اینک بهار می آید
شمیم عشق ز هر رهگذار می آید
|
|
|
|
|
زمین از عطر گل ها مست کرده است
|
|
|
|
|
بسا بالانشینِ چرخ گردون
که آخر زیر پای خلق افتاد
|
|
|
|
|
گشتن یا زدن؟
آه
ای دور دورو
ای دور باطل
|
|
|
|
|
تو خوابِ ناز بودم که با
صدایی از خواب پریدم
|
|
|
|
|
شخصی بر سر سفره امیری مهمان بود....
|
|
|
|
|
بهارجان؛
از آغوش کدامین ایوان
سرک کشیدی
که خواب شکوفه هایت
در تمنای سینه سرخ ها
آبی آسمان را م
|
|
|
|
|
آمدوقلبمرایکبارهویرانکردورفت
شاعر بیچاره را سردرگریبان کردورفت
|
|
|
|
|
سهراب جان
گفته بودی قایقی خواهی ساخت
|
|
|
|
|
⏱️زندگی ..............⏱️⏱️⏱️
|
|
|
|
|
یا حبیبم من غریبم اندرون خویشتن... // چاره ای یاب از برایم عقل من مافات گشت...
|
|
|
|
|
کاش می شد دلبری را کم کنی
|
|
|
|
|
برای اینکه چشم نخوری
برایت دود کرده ام مُشتی اسفند
|
|
|
|
|
داغ ما داغ امیری است که در اوج نبرد،
یک دل سیر نجنگید و شهیدش کردند
|
|
|
|
|
بگذار ماه گرد شده اصراری بر شکستن من داشته باشد
|
|
|
|
|
آرزو دارم که این نوروز و سال پیش رو
/باشد آن سالی که عمری کرده بودی آرزو
|
|
|
|
|
باز آ وقت بهار است و اکنون نوروز...
|
|
|
|
|
از عشق رمیدیم و دمیدیم و جدایی خواستیم
|
|
|
|
|
عید آمد عید آمد باز ممد بر سر بام آمد
وز عید مبارک دم دولت به سلام آمد
|
|
|
|
|
قلب من حرم دوست من است...
|
|
|
|
|
بارون زده بازم به اغوشم
بعد تو من با گریه درگیرم
یه اسمون ابره تو تنهاییم
کولاکه توی بغض دل
|
|
|
مجموع ۱۲۵۱۹۵ پست فعال در ۱۵۶۵ صفحه |