يکشنبه ۹ دی
|
|
از هجوم دردها
بی اختیار سقط می شود
و در مرز تلاطم متولد،
و اندوه را گریه می کند
وقتی به ابتذال
|
|
|
|
|
عشق را در دل دیوانهی من جا دادی
|
|
|
|
|
روزگاری بود و عشقی در میان
قصهای شیرین ز یارِ مهربان
دل سپردم، عاشقانه، بیریا
زندگی را دیدم ا
|
|
|
|
|
در آن لحظه که عشق آشوب می آراست در چشمت
به خود گفتم چه آتش بازی ای بر پا است در چشمت
|
|
|
|
|
باز هم چون گیسوانت در هوای باران
|
|
|
|
|
الهی من از دستِ تو دِق کنم
که توو رابطه تو یه {کم طاقتی}
|
|
|
|
|
پا به این دنیا نهادی با جوازِ زندگی
|
|
|
|
|
بیا بنشین کنارم من برایت شعر میخوانم
تمارض کن از آن دوری نه میدانی نه میدانم
|
|
|
|
|
اینور پَرچین سادگی
آنور پرچین سرود
|
|
|
|
|
توو مرز خواب و بیدارم
گمم آشفته ام زارم
|
|
|
|
|
نشد که لحظهی آخر تو را بغل گیرم
به حسرتی که شده ماندگار میگریم
|
|
|
|
|
گاه فکرم می شود مشغـولِ یک تقدیـرِ سخت
تار و پـودِم را به درد آرد هـمیـن تدبـیـرِ سخت
|
|
|
|
|
چشمهای تو، روشنایی در تاریکیهاست،
خیابانها پر از قصههای ماست،
|
|
|
|
|
بر لبم نام تو بردم عشق آمد سر زده
|
|
|
|
|
آمده ام که سر نهم به کوی پر ز مهر تو
آمده ام رها کنم تمام جسم و روح خود
آمده ام ندا دهم به مردمان
|
|
|
|
|
تمومِ شب به یادت شکستم هی صدات کردم
|
|
|
|
|
یه وقتا که تنها میشم
به آسمون زُل میزنم
|
|
|
|
|
کسی با عاشقانه های یک مرد
کاری ندارد
|
|
|
|
|
یادش بخیر بَچِگیا
سماورای قُل قُلی
آدامسای خوشگل و،
رنگوارنگ وخوبِ قلقلی
|
|
|
|
|
حقه از دستشان عجب خوردیم
خنجر کینه از عقب خوردیم
در بهشت برین رکب خوردیم
چون که یک دانه ی رطب خور
|
|
|
|
|
تنها کسی حق دارد من را قضاوت کند، خود منم، و من خود گنهکار میدانم ..
|
|
|
|
|
دلم آشکارا
قرار از کفش رفته و بی قرار است
قرار دل و جان
به تکرار و دائم تمامم تمنای دیدار روی تو
|
|
|
|
|
من که دیوانه نبودم ز چه دیوانه شدم
|
|
|
|
|
دو همت مال بیت المال داری!
|
|
|
|
|
شب مصلوب مسیحایی یک خاطره است
|
|
|
|
|
وقتی که چشمان مرا هم خواب دزدید
عکس تو را از چارچوب قاب دزدید
|
|
|
|
|
یک ساحرهْ عریانْ به رقص در زیرِ نورِ ماهِ ترس / افسونِ لبهایش هنوز نفرینِ تاریکِ من است
|
|
|
|
|
نگاه دوست دیرینه ام نیست
عبور پنجره در سینه ام نیست
|
|
|
|
|
پاییز عاشقیست که
واژه ها را
به مسلخ شعر میکشاند
|
|
|
|
|
در اولِ کـلام؛
معصـومـهٔ معصـومـه ام سـلام.
همسـر گُلـم،
مـاه رویِ هَمـدلـم؛
حـال و احـوالْ،
|
|
|
|
|
درد را معنا که کردم، مَرد شد
|
|
|
|
|
رفتی و دیگه واسه من
آدمِ سابق نمیشی
|
|
|
|
|
با الکل ، آتش زده ای منقلِ جان را
|
|
|
|
|
آسمان را بنگر
دست بردار زمین را
که هوا سخت گرفته است
سقف بیروزنه شب
پُر نور ماه گشته است
سرنوش
|
|
|
|
|
✍️ ترانه سرا: م.مدهوش(یامور)🌹
🎧دکلمه : بانو هستی احمدی🥇
|
|
|
|
|
شبی در خواب و رویا غرق خود بودم
|
|
|
|
|
دی بود پری و یار همدم
من نیز خودم به او سپردم
|
|
|
|
|
بدرود گفت دلم
بهشت را
با هزاران شوق
|
|
|
|
|
مریضت گشته ام چونان زِدوریِ توتب دارم
|
|
|
|
|
مثل حافظ، در جواب پرسشِ تیمور،
لنگ
|
|
|
|
|
به آسانی فراموش نمیشود...
|
|
|
|
|
صالح ایش هر سَعی دن برتر اولار
عقل کامل اولسا سُؤز کمتر اولار
|
|
|
|
|
چشمان تو دریاست که موجی همه دارد
هر لحظه نگاهش به دلم حادثه دارد
|
|
|
|
|
شعر عاشقانه با عنوان صدای پای یار
|
|
|
|
|
🌹باز آمد خوشْ نسیمی از بهارانم🌹
🌹باز آمد آن شكوه و بهترینْ اوقات و دورانم🌹
|
|
|
|
|
رفته ای یارا گمانم یار دیگر یافتی
گو که این دیوانه را جانم تو دست انداختی
|
|
|
|
|
یک غزل، یک ترانه و یک رباعی از مهدی ملکی الف
|
|
|
|
|
پاک شد همه آن شعرهایی که نوشتم
|
|
|
|
|
گور بابای تقلای دلم...خندیدم
|
|
|
|
|
مردم چکار میکنن
چی میپوشن می خورن
|
|
|
|
|
خداوندا گرفتاران عالم را تود ر یاب
|
|
|
|
|
آدما تا یه گرفتاری دارن
تازه یادشون میاد دعا کنن
|
|
|
|
|
روی نَنّوی احساس ،
زُل زده ام به خاطرات زیبا
|
|
|
|
|
خارج از بوته ی جنون
قرارمان این باشد
سرسام آور دوباره دمساز شویم
|
|
|
|
|
من خط ریشی ام که جهان را از بغل دیده است
|
|
|
|
|
در مشـرق "کوهِ نـور" من منتظرت هستم
تـا بـاغِ گُـل وُ انـگور، من منتظرت هستم
در بـارقهیِ خورشــ
|
|
|
|
|
ب نام واژه ها بی طرفدار...
|
|
|
|
|
شانه بهشانه می شوند
واژه ها با هم
در پیچ و تاب موهایت
کلمه به کلمه
در سطر سطر نگاهت
شعرم تورا
|
|
|
|
|
از تولد خوانده در گوشم ز اسرار نهان
|
|
|
|
|
من از فریاد پر درد کلاغ باغ فهمیدم...
|
|
|
|
|
بار سنگین گناهان را کشیدن مشکل است
دل سپردن بر هوا، از حق بریدن مشکل است
|
|
|
مجموع ۱۲۸۶۹۳ پست فعال در ۱۶۰۹ صفحه |