سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 1 آبان 1403
  • روز آمار و برنامه ريزي
  • شهادت مظلومانة آيت الله حاج سيد مصطفي خميني، 1356 هـ ش
19 ربيع الثاني 1446
    Tuesday 22 Oct 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      سه شنبه ۱ آبان

      دادگاه درون

      شعری از

      علی مداح(طاهر)

      از دفتر دلنوشته های مبهم نوع شعر سپید

      ارسال شده در تاریخ ۲ روز پیش شماره ثبت ۱۳۳۲۶۳
        بازدید : ۴۲   |    نظرات : ۳

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر علی مداح(طاهر)

      در چشمِ شما
      قضاوت نیست؛
      نه چیزی که بگوید کیستم
      و نه چیزی که مرا بشکند.
       
      من مدت‌ها پیش
      در آینه‌ای تاریک،
      دستانم را بر گلوی خود نهادم
      و حکمی صادر کردم؛ :
      محکوم،
      محکوم به گناهانی که شاید نبودند
      یا بودند
      ولی چه فرقی می‌کند؟
      من خودم،
      خودم را به صلابه کشیدم.
       
      خوبی و بدی
      معنایشان را گم کرده‌اند.
      دیگر نمی‌دانم
      کدامین خط را رد کرده‌ام
      و کجا ایستاده‌ام.
      اصلا آیا رهایی وجود دارد؟
      آیا از این زندانِ خودساخته
      پناهی خواهد بود؟
      یا شاید من،
      با این زنجیرها
      یک‌تنه زنده‌ام
      و هیچ راهی جز ادامه‌اش نیست.
       
      مدت‌هاست
      که هیچ قاضی‌ای نبوده
      جز من،
      تنها من،
      و این حکم
      هر روز
      در گوشم فریاد می‌زند،
      تا باور کنم
      که سزاوارِ تنهایی‌ام.
       
      لطفاً،
      نه شما
      و نه هیچ‌کس،
      دیگر مرا قضاوت نکند.
      من،
      محکوم به شکستن
      در دنیایی بی‌صدا هستم
       و در این سکوت
      تنها صدای قاضی‌ای است که
      درون من،
      همیشه حاضر است.
      و من،
      تنها محکوم این دادگاهِ بی‌پایان.
       
       
      این شعر از جمله نویسنده بزرگ روسی فئودور داستایوفسکی الهام گرفته شده ..:
       
      درباره من قضاوت نکنید ، من خودم درباره خودم قضاوت کرده‌ام و الان مدت هاست که خودم را محکوم کرده‌ام و گناهکارم، مدت هاست ..
       
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      عباسعلی استکی(چشمه)
      ۱۷ ساعت پیش
      درود بزرگوار
      پر احساس و زیباست
      جسارتا با معنی آن موافق نیستم:
      1- قضاوت در مورد دیگران پسندیده نیست
      دیگران را همانگونه که هستند باید پذیرفت
      2- احساس گناه کردن باید منجر به توبه بر درگاه رب جلیل شود و سپس فراموش گردد
      با خود یدک کشیدنش نوعی کسالت روحی نیست؟
      3-.... خندانک خندانک
      علی نظری سرمازه
      ۲۱ ساعت پیش
      لطفاً،
      نه شما
      و نه هیچ‌کس،
      دیگر مرا قضاوت نکند.
      خندانک خندانک
      خندانک
      درود بر شما خندانک
      پیام مفخم
      ۱۶ ساعت پیش
      خندانک خندانک خندانک خندانک
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1