يکشنبه ۲۵ خرداد
اشعار دفتر شعرِ امتداد شاعر یاسر قادری
|
|
|
|
تو کلیمی و منم، مانده ی اعجاز توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با چشم تو و ناوک مژگان ،چه کنم باز؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برنیاید ز منی، که آرزویت نکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنا نکن به اسیری،برای من قفسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معشوقه ی خورشید ! بالا می نشینی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد عشقت می کشد،آخر دل و جان مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مست و مشرف شده ام،دیدن آن قرص قمر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ققنوس سان برخیزی از خاکستر گیسوی او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با فاصله ی امن، به ویران شدنم باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه سبز باشی ، دخت پاییز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه می کنم تو را،هلال مه جبین تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من زخم تو را،به هیچ درمان ندهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من بمان،با من بخوان،ویرانم عشقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنجاق زنم بر جان ، عطر خوش گیسویت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی تازه کنی قصه ی بی تابی من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از من نه دگر دوری،دردانه شوم با تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا سخت است در دنیا ،شوی فرمانده ی عاشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عشق آتشینش،سر تا به پا بسوزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاقبت تابوت من از کوچه ی تو بگذرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو آن گل نیلوفری،روییده در مرداب من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده عاشق بشوی،عشق ندارت بکند؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو علی بی غم و من هم شده ام آفت جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دم نزنم ،اگر زنم ،طعنه به عاشقان زنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیوند خورده این دلم،با روح تو جانان من
امشب بیا در خواب من،منت گذاری بر سرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا آخر به رسوایی، بگیرد آه این عاشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ارنی گفتن من، و لن ترانی همه تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیب ممنوعه من،گرچه که دوری،تو ببخش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با ما به از این باش که با خلق جهانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خال لب دیدم و شد زلزله و آوارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سرنوشت ما نشد،محرم شدن در خلوتت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مستم، و ای کاش که مستانه بمیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر من عاشق نکن عیبی،ندارم اختیار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاسر چه کند؟ جان و فراوان تری از من
|
|
|
|
|
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
امیر وحدتی یگانه 
