سه شنبه ۱ آبان
ژنتیک شعری از حسام رجبی
از دفتر شعرناب نوع شعر آزاد
ارسال شده در تاریخ دیروز شماره ثبت ۱۳۳۲۷۹
بازدید : ۱۰ | نظرات : ۰
|
آخرین اشعار ناب حسام رجبی
|
با خودم می گویم
درد ها هم ژنتیکی اند؟
بعد به ژنتیک چشمانت فکر میکنم!
به میلیون ها انسان بیچاره در طول تاریخ!
گاهی هم در خِلال انگشتان کشیده ات
درختی را دیده ام
با پروانه هایی کهربایی
آبستن شده از
گُل سرت...
و بعد
از استقلال لذیذ لب ها
به اتحاد جماهیرشده ی
گونه هایت
می رسم
می رسم
به ستاره ی مزمن شده یِ
مردمک ها یت
در تقدیرِ تیره ی
انسانِ در راه
مانده!
روی مین پاشیده!
از کوه پریده...
بعد به اجدادم فکر میکنم ...
چرا غارها را انتخاب می کردند! ؟
چون
تو آرایش میکنی
و مادرها
شیرینی هایشان را در شکر
می غلتانند!
|
|
۱ شاعر این شعر را خوانده اند
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.