چهارشنبه ۱ خرداد
|
|
|
|
علي(ع) اعلا زِ مُلك بي زوال است
تمام فعل و كار آن ، حلال است
علي(ع) عا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببين آن حكمت خلاق جان را
طراز حكمت آن مهربان را
همين حكمت كز آن او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگو تو حسن،خود چه كني اين سخنم را
غافل نـنشين غصب نـمايند سخنم را
من با ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که از کار فرو بسته، گِره وا می کرد
دیگران را به حقیقت ،که چه بینا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه پيمان شكني را زِ خود ايجاد نكرد
رستگار است ،كمك در ره بيداد نكرد
عهد و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيا اي مرد دانا دل ، شنـو حرف پيمبـر را
ستايش واجبـس بر ما ، خداي بنده پرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خطكش از دستم بِدر رفته اس، نمي دانم چرا
خط خود را كج كشيدم، وان نمي دانم چرا
ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زين زندگانـي ، پروردگارا
مُردن برايم ، باشـد گوارا
رحمي نيامد ، از تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند آن طبیبان ، اول بجو دوا را
وانگه طبابتش کن ، بر درد مبتلا ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه در كار خودش،بهره زِ كارش زِ تو كرد
هنر دست خود انگاشت4و فخرش زِ تو كرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي ملت جهان،چه تسلط به دست توست
بنگر تسلط دو جهان را به دست اوست
اي عابري
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هركس به من كه بد كرد،از دست خلق بد كرد
بر من اگر زيان كرد ،بر سود خود ضرر كرد
آن س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانشسراي اين جهان ، در دانشش بازيگرست
دانش نشايد جُست ازآن،اين يك خر بي اُسرست1
دانش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بریده باد زبانـی ، که در توانایـی
نگوید آن سخن حق ، مگر که نـتوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امـروز روز اول ، مـاه صیـام2 شد
خوردن به طول روز، بر آدم ح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای کُشت4 و نابودی ،بیارم غیرت5 زر را
برای زحمت نیکان ، نمایم خدمت خر را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خود كفايي من از عادت فرزانگي است
حرص جويي همش از علت ديوانگي است
هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نام خداي عالم ، در بُعد سرفرازي است
نامش بدون صاحب،كي با چنين درازي است
مخلوق آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَثَل آن را که مِهر یک جوری است
بگذار آن را که مهر صد جوری است
مهر و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران چه مي توان ديد، اين روزگار ما را
ما در كجا بـجوئيم دربار آن خدا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وفا زِ چرخ مجو ، چرخ كينه كردار است
زِ كينه جويي خود، چرا روي پرگار3 است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا جانا نصیحت در بهار است
نصیحت در مدار ما شعار است
نصیحت با دو صد معیار و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي كه بر وِرد1 زبان،صحبت نيكت بُوَدت
نيكي از دست مَده،تا كه سعادت بُوَدت2
پيرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنگ هفتاد و دو ملت، به ره خودسري است
دين حق جنگ نـياورده ، همين كافري است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنانکه غرق،نعمت و مالَند و تخت و بخت
دورانشان سرآید و زین جا برند رخت
فکری نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چرخ روزگار ، که در كج مداری است
این کج مداری اش ،همه جا در فزونتری است
یال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقي بيا و اين قدحم3، پُـر گلاب كن
دور زمان درنگ نـدارد ، شتاب كن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي عندليب گلشن باغ جنان بيا
باغ جهان ما رَوَد اندر خزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي عندليب2 گلشن توحيد ما بيـا
گلشن خوش است وفصل بهار،اي صفا بيـا
اي غايب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي آنكه تو در عالم ، بـپوئيدي به معنايي
بـر گردش اين عالم ، دانايي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر ضد آرزو ، همه دنیا به گردش است
انسان میان این همه ، اندر کشاکش است
دنیا و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوند دانا ، كه نامش خوش است
صفاتـش همه نيكي و بخشش است
تو را نيـرو و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فطرت ديو در اين مرحله ، از بي خِردي است
فطرت آدمي از فطرت ديو است ، بري است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يك كُله تاج كوچيكم زِ تو گر بُد ،چه خوشس
هر كس اين از تو ندارد ، به يقين در قفسس
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای برادر ، فکر من بر تو یقیناً یاری است
فکر من از بهر خود وَز بهر تو غم خواری ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا غمم بـر غم ، فزون شد
دلم از جور دنياي تو ، خون شد
نهال ص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قباي كوته ما نزد حق ، چه كوتاه است
رياستي زِ ما نزد آن ، پَـر كاه اس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آثار ظلم بین ، که پیشانـی من است
بنگـر که ظلم ، دشمن پنهانـی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي كه دستگاه تعرض طلبي ، جاه من است
پيـرو راه تكامل ، نظـر شاه من ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي خلق خدا ، من به كجا رو بگذرام
عهـدي بـگرفتنـد و بِـبُردنـد قرارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر دهر دني ره دهدم ، سوي يارم
از خاك رهش ،گرد به چشمم بگذارم
از فُر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانه ي توحيد به مغز من است
رشته همان دانه ،به روح من است
هـر كه به توحيـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم مخور جانا كه هر كار نكو،كار من است
كار نيكو كاري از اين دست پُـر كار من است
غ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که چراغ تو ، زِ دین روشن است
روشنی دین تو ، دست من است
روشنی و رونق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بَـه چه با شكوه آمـد هفـده ربيع اولا
با شكوه و تـر گرديد ، روز مبعـث مولا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید مبعوث محمد (ص)،عید هر انسانی است
عید مبعوثش برون از جهل و از نادانی است
مر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا علم و ادب ، ياران نشان است
به شيرين نامـي ، قناديان است
ره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هاتف غيب عجب صوت و نوايـي دارد
نقش الهام خوشش ، مِهـر و وفايي دارد
هاتف غيب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طوطي عشق مرا ، عشق گُل آمد به نظر
تا كه از طوطي عشقت،نظر ابراز4 كنيم
رو ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که در پرتو حُسنت ، خللی نیست که نیست
حُسن کس بی اثر از حسن تواش نیست که نیست
ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران دهيد گوشي بر اصل اين حكايت
دنيا طلب نگرديد ،مي دارد آن كراهت8
دانا دلي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا کاری بجز ديوانگي نیست
که کار این جهان فرزانگی نیست
من آن دیوانه ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم: به عارفي زِ قيامت ، دليل چيست
گفتا مرا به تجربه، بِـه6 زين دليل نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ذات خدا نـتوان، يك حرف بد و لغوي1
از ما به بُروز2 آيد ،يا از كس بي مغزي
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان من در عقل و جهلِ من بسا پيكار شد
عاقبت علمم به من ،گوياي اين گفتار شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار عمر و جوانيم ، خزان نمي گردد
بهار آن ، زِ گذشت زمان نمي گردد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید نوروزس ، برادر موسم بيداري است
عید مردان حقیقت ، جنبه ی هشیاری است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عيد نوروزي كه آيد ، نوبت دلشادي است
هر گُل و سرو و چمن را ،زينت نوزادي است
عيد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا كه مولود علي(ع) در مُلك يزدان ديده شد
محتواي علمِ يزدان ، در علي(ع) سنجيده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عيد نوروزي بيامد ، موسمي از شادي است
نو عروس حُسن گُل،در حجله ي دامادي است
موس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا حیّ و یا مجید2، ما به تو داریم اميد
تا اثر نیک و بد ، لطف تو آرَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دايره ي مُلك خدا ، كار خطا نيست
هر كار خطا هست،كه با رأي خدا نيست
كار بشر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مكن تو معصيت آن،بِدان كه رضايش نيست
چو معصيت بكني،جز جحيم راهش نيست
گداي كوي رضايش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزاران مرتبه گفتم:كه آدم اين اگر دانست
كه دانش را اگر جويد، نگهداري آن باي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بد و بدكاري از افراد دانا ،مشكل است
بد نـباشد كار دانا ، مرد دانا عاقل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درس تحقيق و ادب، لازمه ي هر بشر است
مرد با علم و ادب ، دانه ي دُر و گُهر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه از كار بد و نيك بشر ، بي خبر است
كي بشر مي شود آن،كار بدش كار خر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي رهبران دور جهان،اين جهان كه آباد است
نقصش كجاست،اين همه فرياد وظلم و بيداد است
ق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من این نکته فهمیده ام ، از خدا
که رأیش بُوَد ضد تدبیر ما
به سنجش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي بنده ي من، بر تو نمودم كمكم را
تحميل نكردم ، به تو ضرب كُتكم را
اين
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برادر بـبين فكر مردان بدكار را
يكي ديده بنّا و معمار را
نـمي بيند آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كرديم التجا1 زِ نكات ديار دوست
آمد ندا به گوش من از رهگذار دوست
هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن ديده كه بر نقش جهانـش ، نظري نيست
بيچاره زِ نقش جهانـش ، خبري نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيا جانا نظر بنما ، نظام مُلك يكتا را
كند مشغول اين دنيا ،به طرزي هر نفر ما را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فيض خدا ،به بنده ي خود گر نمي رسد
علم و ادب زِ كسيت،براين بنده رهبر است
هر كس چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اعلا به عالم است ، همان نام فاطمه(س)
معناي عالم است ، همان نام فاطمه(س)
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پا فشاري من از علت دينداري نيست
تكيه بر دين بُوَد، اين هم بجز عياري5 ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يك نكته روشن است،به چشمم برابر است
كآن نكته روشن است، زِ خلاق داور است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا تو كه روشن منيري1
بُوَد علمت فزون از هر دبيري
به آن اندازه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درتمام شبها درسجده گاه،دیدم خدا را
ضجر از تو دیدم ، بود آشکار را
در خون شن
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۲۸ پست فعال در ۳ صفحه |
سپید کوتاه و زیبایی آفریدید 
ابراهیم حاج محمدی
فربد افشاری
شعله(م جلیلی) 
هدیه جعفری(هدیه) 
