پنجشنبه ۱۱ بهمن
اشعار دفتر شعرِ شاکی شاعر احمد حمیدی راد (سیاوش راد )
|
|
تصمیم گرفتم نکنم فکر به لیلا
|
|
|
|
|
بید مجنون که به بالای سرش کرد نظر
ریشه از خاک برون ساقه تبر باید زد
|
|
|
|
|
شمس شاهد بکنم یا همه اقمار تو را
|
|
|
|
|
خنده بر هر درد بی درمان دواست
پس کجاست درمان این دردان من
|
|
|
|
|
عشق را بازی گرفت و عاشقش بیمار کرد
|
|
|
|
|
بیا یادم بده آرام باشیم چو نامردی نمودم راد گردم
|
|
|
|
|
مگذار که این عشق به نفرت بگراید
|
|
|
|
|
در پس ابرهای تکراری کل خورشید آرزو یخ بست
|
|
|
|
|
پدر تنهاست پدر عاشق پدر غمگین دور از تو
|
|
|
|
|
شاید این خوشتر بیاید شاید او دردانه شد
|
|
|
|
|
از پشت بام عشق گنجشکها پر شد
|
|
|
|
|
سر به سندان می نهم با پتک می کوبم برش
|
|
|
|
|
مظهر ظلم و جفا شاه پری کبر رو غرور
|
|
|
|
|
عشق اول آخرم لیلا بود
ذکر قلبم ذکر یا لیلا بود
|
|
|
|
|
روی قبرم بنویسید وفادار برفت
|
|
|
|
|
هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی
|
|
|
|
|
آرزو کردم ای کاش مرده بود
|
|
|
|
|
پروانه بودم دور تو سرمستی ام از بود تو
ا ین گونه خاموشش مکن از شمع پرسیدم تو را
|
|
|
|
|
من که با غم آمدم با غم همی هم زیستم
در میان زنده ها من مرده ای هم نیستم
|
|
|
|
|
من به زیر پای اوعمرم گذشت / خاطراتم را کسی هم خوانده بود ؟
|
|
|
|
|
دستام منم بود که تیمارت می داد
با زخم زبان شانه تیمار شدی
|
|
|
|
|
تو اگر کل جهان گردی و آمار کنی
نتوان چون من دیوانه خریدار کنی
|
|
|
|
|
قابل توجه منتقدانی که می گفتن عاشقانه نمی تونم بنویسم
|
|
|
|
|
شوق بوییدن تو از دل زارم پیداست /حسرت کاسه خالی ز لبانم پیداست
|
|
|
|
|
این زندگی جهنمی قبل از جهنم است
|
|
|
|
|
پایت به مزره ناکسان راه مده /شاید که پای بندت کنند و مترسک شوی
|
|
|
|
|
آدم منم عشق منم اولوالعزم منم/از بس که دیده ام تمام زجر های زندگی
|
|
|
|
|
حسرت زندگی ناب چه ای وای دلم?
|
|
|
|
|
روبرو با کسان پر رو گشتیم نیم رو خوردیم و دو رو گشتیم
|
|
|
|
|
رفت به امید هوس ناب شد کز غم دوریش قفس خواب شد
|
|
|
|
|
خورشید را قبل از همه من با لبم بوسیده ام
|
|
|
|
|
آغاز می کردم ولی راهم به پایانی نداشت
|
|
|
|
|
من به آمار عدالت به خدا مشکوکم
|
|
|
|
|
بریدند سر ها را گرفتند جان ها را
|
|
|
|
|
شدم خیره به چشمانت نگاهت آتشی انداخت
|
|
|
|
|
نمی دانم چرا مردم به جای اعتراض می خندند
|
|
|
|
|
زخم درد است اگر از زبان باشد
|
|
|
|
|
یادم آمد عید قربان گشته بود
|
|
|
|
|
یادم آمد کودکی ده ساله بودم
|
|
|
|
|
از شوق دیدار گلم تا قله قافم روم /آنجا به اوج قله ها عنقا
|
|
|
|
|
دیگر دلم برای کسی تنگ نمی شود
|
|
|
|
|
نگویم راز دل بر کس من از دیوار می ترسم
|
|
|
|
|
خداوندا گناهم چیست که اینگونه عذابی سخت می بینم
|
|
|