علی

نوری از زات یقئن آن شهه خؤبان علی 
اوست از عالم ماؤرا مظه‍ر پاكان علی 
مرد تدلیر ؤلایت  گوهر یک دانه خلقت 
نور باران کعبه با قدؤم مهر مر جان علی 
سرفراز نور حجت وارث امر رثالت 
پیکر عترت و قرآن علی 
آن جهان باشد شفیع این جهان باشد ولی 
باشد لنگر زمین و آسمان علی 
رشد و نبو در سایه نور نبؤت 
این قضنفر مرد یزدان علی 
در عرثه میدان عشق حمت مردانه اش 
تیغ برند ه دست مردان علی 
پشت احرمن شکست در خندق و بدر حنین 
ساغی کوثر سرور مردان علی 
کیمبیای در حکمت علت علم امامت 
وارث یوسف کعنان علی 
کعبه از مولود نور بیت الیقین 
نور ایمان معنی عرفان علی 
همسر خیرلنسا  وارث جمله انبیا 
رمز اسرار در دعا شان علی 
پویند راه یقین در جهان روشنی 
این سعادت هرکه پیمان علی 
مکتبش اسرار توحید  مقامش كعبه نور 
نور ه وصالش دریای بی کران علی 
القابش شیر خدا عزتش فخر ضعفا 
گرد دولت بی پایان علی 
هما بود از عدل و خرد زند از او مکتب احمد 
از صفت حکمت و عصمت شأن علی 
عاشقان در عجبش پهلؤانان در عملش 
جای او در قلب مسكینان علی 
در موقع رحلت جان پیغمبر ملک مکی 
سر به دامان مسلم اول شهه خوبان علی
هر جا درخشید نامی از خوبان به علم
نشان پهلوان خیبر مرد یزدان علی 
انتظار دست پر مهر سخا داریم هنوز 
هنوز م چشم به را دارد یتیمان علی 
هنوز صدای گریه می آید از نخلستان 
صدا از گریه مولا گمان من علی 
نرسید به مقصد کاسه شیرم هنوز 
تا بنوشد کام بیمار غریب جان علی 
دست احرمن کجا دانست 
که با شمشیر زد باب یتیممان علی 
او کجا دانست که با جان جهانی کرد ستم 
هنوز در خرابه چشم به راهان علی 
لعنت بر تیغ زرار که زد ابروی کرار 
همان قاتل مسکین که خورد در خان علی 
آن که گفت با دو چشم خون بار وفن نماز 
فزت و رب الکعبه بدن بی جان علی 
کی بشر تواند در شهن تو گؤید سخن 
که هم سنگ تو ملایک جان علی 
خانه ات بیت المعمور ملایک را نگین 
خود به فکر شام مسکینان علی 
دمی که فصای خانه ات از نور خمسه شد منور 
ملایک ختبه خواند از اولاد و شهن علی 
یاعلی روزگار فانی شده تلخی به کام مردمان 
زمان می طلبت شمشیر دو دم جان علی 
دل تنگ زمان از راد مردی مردانه ات
هم که بی شام مسکینان علی 
بس کنم سخن من کجا شهن علی 
ولی گاهی پر میزند دل دیوانه ام سوی عراق 
تا ببوسم معجر عرفان علی