جمعه ۱۲ بهمن
اشعار دفتر شعرِ گلستان ادب شاعر طوبی آهنگران
|
|
یک دم بیامد خواب من وانگه برفت شتاب من
شمع دلم بود این نگار محفل صبح محراب من
باران رد آسایی تو بز
|
|
|
|
|
در باغچه دیدم صد نگین ابرو کشیده چون کمین
فیروزه ای دیدم از نگین روییده گلها یاسمین
زیبا ببود پرو
|
|
|
|
|
گره افتاد بر زلف نگارم گشاینده گره هانم کجاست
صبر من لب ریز شد طوطی باغ بهارانم کجاست
کوچ غربت کرد
|
|
|
|
|
صدای گرایه ای از مادری معجور شنیدم
پیامی ازخزان گلشن منصور شنیدم
یکی منظرکه بود از شهر ویران
ص
|
|
|
|
|
در محفل ما ساقی پیمانه یکیست
از جمله خاک و مرجانه یکیست
انچه ساقی بخشید در جام
ساقی مترب نغمه یکی
|
|
|
|
|
گفتم ای قصه ی منظر همه از کوی تو
شمعه ی خلد برین طره ی گیسوی تو
تار دلم بی
|
|
|
|
|
هرپریشان ز جهان دل بی تاب تو بود
تشنه معجون سحر ز می ناب تو بود
ره نشین بر در ایوان چ
|
|
|
|
|
در. انتظار. بوسه ای. از لعل. لبانت ماندم. من هنوز
پیش تو. دست بر سینه کامی نیدیدم من هنوز
دست
|
|
|
|
|
جان را. بین با عشق تو هم. چون پسندیده شد
این گل که آغشتی به خون از مهر تو پرونده. شد
آن غنچه
|
|
|