سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- دنیا ۴- خویشاوندان بی مقصد ۵- نوبت مطب ۶- خورشید به تاراج رفته ۷- هوای هار ۸- چی چی نی ۹- ☄️ به من چه☄️ ۱۰- آدم حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزپنجشنبه 1 آذر 1403 20 جمادى الأولى 1446 Thursday 21 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۹۲ شاعر این شعر را خوانده اند
جواد کاظمی نیک،سیده نسترن طالب زاده،شاهزاده خانوم،احسان فلاح رمضانی،سیاوش آزاد،سید هادی محمدی،مهدیس رحمانی،فرهاد احمدیان،علی نظری سرمازه،نرگس زند (آرامش)،علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق،محمدرضا آزادبخت،محمد باقر انصاری دزفولی،مهدي حسنلو،محمد رضا خوشرو (مریخ)،منیژه قشقایی،آوا صیاد،مهدی محمدی،بابک ایرانی،اميرحسين علاميان(اعتراض)،فرشید به گزین،افسانه پنام تخلص مولد،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،فاطمه صداقت،عليرضا حكيم،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،ابراهیم کریمی (ایبو)،عباسعلی استکی(چشمه)،طوبی آهنگران،سینا خواجه زاده،فاطمه منشدی،زهره دهقانی ( شادی)،منوچهربابایی،محمدحسن پورصالحی،ابوالحسن انصاری (الف رها)،فرشید ربانی (این بشر)،مهرداد عزیزیان،رحیم فخوری،محمد حسین اخباری،علیرضا شفیعی،بهروز عسکرزاده،احمدی زاده(ملحق)،پژمان بدری،رویا ادیب (نازبانو)،عارف افشاری (جاوید الف)،آذر مهتدی،مریم کاسیانی،مدیر ویراستاری،فرشید افکاری،روح اله سلیمی ناحیه،معصومه خدابنده،حسین رضایی(آشنا)،اصغر ناظمی،وحید حلیمی،علی احمدی( امین)،آذردخت شرقی(آذر دخت)،ابراهیم آروین،مجتبی رحیمی،فاطمه نعیمی (مهرانه)،الناز حاجیان (مهربانی)،محمدکریمی (پویا)،پروانه آجورلو،سعید صادقی (بینا)،زلیخا رامیار،امید سحر،بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)،محمد اکرمی (خسرو)،قربانعلی فتحی (تختی)،سیدیحیی حسینی،جواد صارمی،تکتم حسین زاده،سارا (س.سکوت)،راضیه خضری،فرامرز شعبانی،میلاد مددی،محسن ابراهیمی اصل (غریب)،محمد علی رضاپور،ساسان نجفی،فیروزه سمیعی،محمد محمدنژاد(آشوب)،شیما جریده (شین بانو)،محمد علی سلیمانی مقدم،محمدرضا صدقی،جواد مهدی پور،فریباایازی روزبهانی،رویا خانووم،حسین شفیعی بيدگلی،موسی ظهوری آرام(آرام)،هواجان جاویدان،محمد حسنی،ابراهیم مقدسی،مهدی عبدلی حسین آبادی،محمد شریف صادقی
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۵:۲۷
 امشب را می خواهم جوری ببافم که موهایت را/چون آهی / روز بخواب هم نبیند روی خورشید را  درودبرشما استادعزیزجناب حسنلو بسیارزیباوخیال انگیز باتصاویری بکر ودرعین حال ملموس ودوست داشتنی روزهاست منتظرشعرجدیدی ازشماهستیم بزرگوار ممنون که به اشتراک گذاشتید اندیشه های زیبایتان را  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۵:۳۸
درود استاد سپیدهای درخشانی چون.. دخترها روی شاخه آشیانه می‌سازند.. تصادفن.. زندگی.. و...  شاهکاری بی‌بدیل خواندیم از قلم توانمندتان.. آفرین‌هااااا.. لذت بردم.. از تک تک بندهاااا در پناه خدای مهربان باشید
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۷:۱۰
درودها بر شما سپید زیبا
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۹:۲۲
درودها برادر گرام جناب حسنلو ................... عاشقانه زیبایی بود موفق و مؤید باشید  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۹:۴۰
درود بزرگوارپر احساس و زیبا بود
 سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۰۰:۴۱
درود جناب حسنلوی گرامی زیبا بودند و دومی با طبع بنده سازگارتر بود 🌺🌺🌺  سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۱۸:۵۸
سلام و درود بر شما رفیق عزیزم مهدی جان حسنلواشعارت را چندین بار خواندم تا در نظر دهی دچار اشتباه نشوم اولا از هر دو عزیز 📎 امیر حسین خان اعتراض و باسوادم که فضای کلی را ترسیم و الحق نقد درستی ارائه کرده 📎 همچنین از جناب فخوری هنرمند و دوست‌داشتنی که با بخشی از نقدشان کاملا موافقم تشکر میکنم اما چند نکته 🔵 زبان نقد جناب فخوری تهاجمی است و این باعث بلعیده شدن حرف و نقد درست در درون این حمله است از همان سطور ابتدایی که بحث جواب دندان شکن و غیره و ذالک مطرح شده مخاطب نوعی عصبانیت را در لحن و گفتار حس میکند البته بعدا ویرایش زدند و الباقی ماجرا که این ناپسند بود اما در کل نقدی درست بود البته کمی پیاز داغ قضیه زیادو اصلا توجه به نوع و قالب شعر نشده بود 🔵 مهدی جانم شعرت عالی بود اما غبار خستگی و عجله و سمباده نزدن روی این شعر زیبا، مثل پارچه ای بر روی یاقوت زیبایی هارا مخفی کرده بود. شعری که برود سمت پسامدرن کمی اعوجاج دارد و این تقصیر شما نیست و برخی ایرادهای جناب فخوری هم در خصوص اشعار مدرن درست است اما در پسا مدرن نادرست نتیجه ی نهایی شعر پست مدرن معنا گریزی و مرگ مولف است اما همانگونه که گفتم پارامترهایی دست به دست داده و بعضاً خود شاعر شعر را سلاخی کرده در حالی که قلم مهدی حسنلو اعجاز میکند ان شاء الله بنویسی به مهر و بمانی تا لحظه ی سکوت قصه هایمان یا علی مدد سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۲۱:۴۸
درود مجدد استاد سپیدسرا جناب حسنلوی مهربان.. هر کاری کردم وظیفه بود.. یکی از بهترین آثار شما بود و مثل دخترها روی شاخه آشیانه می‌سازنند توی دلم نشست.. شاد باشید استاد مهربان
شنبه ۳۱ تير ۱۴۰۲ ۱۶:۵۲
صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسینارباب ما معلم عیسی بن مریم است عیسی اگر در اخر عمرش به عرش رفت قنداقه ی حسین شرف عرش اعظم است  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۳۰
سلام به همگیسابق یک مقاله پژوهشی میخواندم (مکتب شکل‌گرایی - رساله و آرای شکلوفسکی) که آمده بود هنر به مثابه تکنیک: «چیزی که یک اثر را در طول زمان ماندگار میکند، بکارگیری زبان و چگونگی بیان است؛ یعنی اینکه شاعر یا نویسنده چگونه از کارکردهای زبانی، بیانی، واژه‌ای و زیبایی‌شناسی بهره برده است. منتقدان اثر ادبی را فرایندی می‌دانند که مهمترین ویژگی آن شکل برجسته‌سازی معنایی، آوایی، نحوی، واژگانی، و در مجموع همه‌ی کارکردهای ادبی آن است. آشنایی‌زدایی و هنجارگریزی از مباحث اصلی نقد فرمالیستی و رویکردهای نوین در نقد ادبی به شمار می‌آید که در سال‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است. آشنازدایی یعنی تازه و نو شدن، غریبه‌سازی و متفاوت کردن آنچه آشنا و شناخته شده است. و این یکی از مهمترین نظریه‌ها و تکنیک‌های ادبی‌ست که اولین بار در مکتب فرمالیست‌های روس مطرح شد.» «هنجارگریزی - ساختارشکنی - وارونگی - زبان‌پریشی ادبی» یعنی: گریز از عادت‌های تکراری و شکستن قوانین یکنواخت. (چه عینی و چه ذهنی – چه واقعی و چه مجازی) با یک مثال ساده و خلاصه، اصطلاحات گفته شده را شفاف میکنم: فرض کنید شما هر روز سر ساعت ده صبح به نانوایی میروید و دو عدد نان میگیرید. حال اما در دنیای شعر دست خیالتان باز است، پس میتوانید هر “شب“ سر ساعت ده ”صبح” نان را از خواب یا خواب را از نان بیدار کنید تا از شما مقداری گندم و آرد بگیرد. (به همین سادگی) اینگونه با یک تمهید میتوان چندین آرایه را همزمان به‌کار گرفت و چندین معنا را کانالیزه و جاری کرد. مانند: تضاد و پارادوکس، تشبیه کنایی، آیرونی، استعاره و... امشب را نمی خواهم مرغی باشم رها، روی موجها /زیر آبی میروم هر ماهی زیبا را/ شاعر، شب را به جهان شعر سنجاق کرده و اینچنین مرغک خیال خود را میپراند تا فضای استعاری اثر را بسازد. در واقع نوعی معاشقه‌ی شاعرانه با شب در سطح و عمق شعر اتفاق می‌افتد. در ادامه اما در نوع دوم آشنایی‌زدایی معنایی، شاعر از آرایه‌های تکراری کمک نمی‌گیرد بلکه در خود کلام، مفهوم نوعی غریبه‌سازی و عادت‌ستیزی دیده میشود. زیرآبی رفتن یا زیر آب رفتن و شنا کردن! در واقع هر دو. شاعر با زبان بی‌زبانی - به کنایه میگوید: از سطحی‌نگری تکراری یا در سطح ماندن خسته شدم و میخواهم زیر آب بروم؛ به عمق زندگی، به انتهای جهان. در واقع سطح را رها میکند و آنرا نوعی بیخیالی یا موج سواری مینامد! بنابراین با آگاهی و با احساسِ مسئولیت زیر آب میرود. از این نظر، ایجاد نوعی برجسته‌سازی و عادت‌ستیزی و آشنایی‌زدایی در حوزه معنایی است که گویی بدون هیچ آرایه‌ای در شعر به‌وجود آمده است، اما در اصل شاعر با بهره‌گیری از «استفهام انکاری» به شعریت رسیده و اینچنین زیبایی آن را دوچندان کرده است. در ادامه مهدی حسنلو برخلاف عادت رایج اکثر شاعران دیروزی که مرغان را به پرواز در میاورند یا در همان سطح دریا روی موج رها کرده - نگه می‌دارند؛ میخواهد امشب را زیرآبی برود. به این شکل نوشتن، به این ساختار زبانی، این پرش‌های زبانی و مکانی، و این نوع تقطیع و سطربندی، ساختارشکنی یا ضد شکل میگویند. که از دل مکتب آوانگارد و سبک پست‌مدرنیسم بیرون میاد و اغلب باعث قاعده‌کاهی و قاعده‌افزایی و عدم قطعیت و معناگریزی میشود. میتوان گفت نه تنها در این شعر بلکه در اکثر اشعار مهدی حسنلو چنین ویژگی‌‌هایی را میبینیم. شاید اگر من بودم بعضی از سطرها را بگونه‌ای دیگر مینوشتم اما خب هر شاعری سلیقه خودش را دارد. یکی از مهمترین ویژگیهای چنین رفتاری در شعر، این است که میتوان بجای یک معنا، چند معنا را به ارمغان آورد و مخاطب را بنا بر فهم و درکش به تاویل فرستاد. با اشاره به این موضوع که دانسته‌های من متعلق به من است و دانسته‌های تو متعلق به تو؛ و دانسته‌های ما با یکدیگر یکسان نیست. پس چرا باید از مخاطب بخواهم همان درکی که من دارم را داشته باشد، یا همان چیزی که من میبینم را ببیند!!! چند روز پیش یکی از دوستان گفت: برخی از شاعران جدید (منظورش مدرن و پست‌مدرن بود) پیچیده می‌سرایند و فکر میکنم خودشان هم نمیدانند چه میگویند. باید به ایشان گفت عزیزم دیگران را بیخیال، خودت را دریاب! مشخصه که فضای انتزاعی را نمیشناسی، پس برداشت شخصی خودت را بی‌شخصیت نکن و ناآگاهیت را به گردن شاعران آوانگارد و مدرن ننداز. به هر حال دیوانگیست اگر چیزی بگویی که خود از توان درک آن عاجز باشی! [نکته: اگر قرار باشد شاعر هرچه میبیند را مستقیم بدون شاعرانگیِ زبان یا شعریت بنویسد که دیگر شاعر نیست بلکه تبدیل به گزارش‌نویسی میشود که مشاهدات عینی خود را با جابجایی ارکان جمله بروی کاغذ میاورد و ذوق میکند... که به عقیده بنده این نامش شعر یا هنر نیست. مثال: طوفانی‌ست امواج دریا، پرندگان آواز میخوانند روی شاخه‌ها، شالیکاران برنج می‌کارند در شالیزار، و الی آخر... پس چه فرقی بین مشاهدات یک شاعر و مشاهدات یک فرد معمولی است؟! کافیست به مخاطب بگوییم: برو شمال، پنجره ویلا را بازکن، خب حالا هرچه به چشم میبینی شعر است! پس خودت بنویس و خودت هم کیف کن.] اما رفتار مهدی حسنلو و حسنلوها رفتاری شاعرانه و هنرمندانه است... و این نمونه شعر را میتوان برای آموزش و نشان دادنِ مطالبی که عرض کردم انتخاب کرد. جوری که بغض کند دریا در قطره ی آب! توجه میکنید دوستان: بجای اینکه قطره را به دریا بریزد، دریا را درون قطره جای میدهد. بنظرم یعنی خودت را کوچک مپندار چرا که تو بزرگی... جهان در غم و ناراحتی تو، از شرمندگی کوچک یا آب میشود و آری بغضش می‌ترکد. امشب را میخوام دلتنگش کنم جوری که آهن خودش را بشکند... به پنجره جوری که در، با پای خود برود از خانه ! دوباره قاعده و قانون عوض میشود، همان تکنیکی که در بالا عرض کردم: تو ای انسان دل‌نازک، ای شیشه‌ی ترک خورده‌ی گیتی، ای شگفتی خلقت؛ فولاد را ذوب میکنی اگر در برابر مشکلات سرخم نکنی. صبر کن، طاقت بیار، باور کن دلتنگش میکنی! آری عشق معجزه میکند. تقابل آهن و پنجره که در نهایت موجب باز شدن درِ خانه یا شاید هم باز شدنِ گره ذهنی مخاطب میشود. تصاویری جالب با رگه‌هایی از مکتب سورئال و رئالیسم جادویی. امشب را می خواهم جوری ببافم که موهایت را /چون آهی / روز بخواب هم نبیند روی خورشید را از شب به روز رسیدن و طلوع خورشید... اما نه، ظاهرا شاعر میخواهد جوری ببافد که مخاطب حالا حالاها در فضای شعر بغلتد! شب را به عشقِ گیسوانِ کدامین یلدا طولانی میکند؟ برداشت با مخاطبان است. تماما شگرد یا تمهیدات زبانی... که من به آن «زبانیت» میگویم. این رویکردهای زبانی از ابتدا تا انتها مانند زنجیر به شعر متصل‌‌‌اند بطوری‌که آیرونی آن سبب چند لایگی اثر شده است. ((در این شعر تغییر مناسب لحن به کمک بیان می‌آید؛ بطوری‌که در بندهای بعدی بلافاصله ریتم از سر سطر جان میگیرد. در واقع زبان‌ورزی درخدمت شعر است.)) امشب را تنها میخواهم چون ساحل در خیل صدف تکِ مرواریدش را امشب را میخواهم با ناخن هام خالیِ خاک کنم جوری که جنگل وارونه بدود باد را روی برگ هایش امشب را می خواهم تنها بر سفره اش بشینم نه ماه را و نه/ ماه واره/ را بشقابی بچینم ! در آخر بد نیست یادی کنیم از شعر محمد صالح علا: امشب تمام عاشقان را دست به سر کن یک امشب با من بمان، با من سحر کن ناگفته نماند با خواندن سطرهای پایانی یاد نامه‌ی فروغ به ابراهیم گلستان نیز افتادم که بی ارتباط با دریافتم از شعر نیست: «حس میکنم که فشار گیج کننده‌ای در زیر پوستم وجود دارد، میخواهم همه چیز را سوراخ کنم... و هرچه ممکن است فرو برم! میخواهم به اعماق زمین برسم عشق من آنجاست... در آنجا که دانه‌ها سبز میشوند و ریشه‌ها به هم میرسند و آفرینش در میان پوسیدگی خود ادامه میدهد. گویی همیشه وجود داشته، پیش از تولد و بعد از مرگ... گویی بدن من یک شکل موقتی و زودگذر از آن است. میخواهم به اصلش برسم... میخواهم قلبم را مثل یک سبد میوه به شاخه‌های درختان آویزان کنم و... الی اخر» امشب را میخواهم... بیخیال پذیرایی و تعارفات و تکرار مکررات بیخیال ظرف و ظروف بیخیال اخبار و بشقاب ماهواره بیخیال شلوغی و پچ‌پچ و حرف زدن نه ماه میخواهم و نه مهتاب فقط خودم و خودت تنها من باشم و تو باشی و این شعر! پیرامون اثر دوم نیز میتوان مبسوط نوشت اما بماند برای بعد... خیلی تایپ کردم خسته شدم.😅 به هر حال این نقد و بررسی بیشتر جنبه‌ی آموزشی دارد. با آرزوی موفقیت برای شاعر توانمند و دوست خوبم مهدی جان حسنلو  سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۱۳:۱۶
درودها جناب آقای حسنلوبدون هیچ حاشیه و تعارفی می روم سراغ نیمه خالی لیوان چرا که دوستان آگاه بحد کافی از نیمه پر آن نوشتند ابتدا معنی اشنا زدایی را بدانیم آشنایی زدایی. آشنایی زدایی یعنی تازه و نو، و غریبه و متفاوت کردن آنچه آشنا و شناخته شده است؛ در اصطلاح یکی از تکنیک های ادبی است که اول بار در مکتب شکل گرایانِ (فرمالیست های) روس مطرح شد و یکی از مهم ترین نظریه های این مکتب محسوب می شود. بنابراین نظریه، وظیفه شاعر و یا هنرمند این است که با غریبه کردن مفاهیم آشنا و مشکل کردن فرم ها و افزودن بر دشواری، مدت زمان درک خواننده را طولانی تر کرده و لحظه ادراک را به تعویق بیندازد، بدین سان باعث ایجاد لذت و ذوق ادبی گردد. با توجه به تعریفی که دکتر شفیعی کدکنی از شعر می کند: «شعر حادثه ای است که در زبان روی می دهد و در حقیقت گوینده شعر، با شعر خود عملی روی زبان انجام می دهد که خواننده میان زبان شعری او و زبان روزمره و عادی تمایزی احساس می کند.» می توان آشنایی زدایی را در خدمت ایجاد این تمایز قلمداد کرد.به بیان دیگر تفاوت و تمایز یک سخن معمولی با کلام شعری در نحوۀ به کارگیری زبان آن است. شاعر در شعرش واژه ها را برخلاف معمول و عادی آن به کار می برد، چیزی که از آن به عنوان «رستاخیزِ کلمات» یاد می کنند. مرز شعر و ناشعر همین رستاخیز کلمات است. البته این اصطلاح خود، قوانین و قواعدی دارد ولی به طور کلی در دو دسته موسیقیایی و زبان شناسی دسته بندی می شود. تعریف آشنایی زدایی «آشنایی زدایی» یکی از وجوه رستاخیز کلمات در محور زبان شناسی است. بدین معنی که کلمات در هنجار عادی گفتار مرده اند و هیچ تشخّص ویژه ای ندارند؛ اما، هنر شاعر در این است که به این کلمات مرده جان می بخشد و علاوه بر ایجاد شعریت در کلام خود، باعث لذت ادبی مخاطب می شود. پس آشنایی زدایی یعنی غریبه و متفاوت کردن آنچه تا به حال در نظر مخاطب آشنا و طبیعی بوده است پس با این اوصاف در بندآغازین شما هیچ آشنا زدایی رقم نمی خورد تا بخواهیم ادامه این شعر را با با علم به این تکنیک پیش ببریم ما برای مرغ تعریفی داریم ، چرا باید متصور شد که همه مرغان فقط در آسمان پرواز می کنند که با زیر آبی رفتن یک مرغ رها در امواج .با برداشتی غلط آشنا زدایی و از سطح به عمق رفتن را بر داشتن کنیم اگر جناب عالی مدعی بودید که مرغ خیالتان کبوتریست ویا هر پرنده غیربومی دریا، شاید این آشنا زدایی قابل تصور میشد اما صدها پرنده دریایی طبیعتش این است زیر آب رفته و دنبال شکار آن ماهی زیبا که شما بهش اشاره ا ش فرمودید وشکار ماهی زیبا را در زیر آب فقط ماهیان دریایی می توانند وبس. با این غریزه و نه فرضیه ، بر روی امواج و زیر اب رفتن یک مرغ دریایی، یک امر طبیعی رخ داده است وربطی به آشنا زدایی و از سطح به عمق رفتن راندارد که میلیونها مرغان ماهی خوار در آب های بیکران دریا ها هر لحظه هزاران بار این عمل را برای شکار انجام می دهند آشنا زدایی کجا بود برادر من!؟ لوکیشن را عوضی آدرس ندهیم تاره بفرض و بفرض این اتفاق ساده را خیلی با عینک پست مدرنی و نوگرایی نگاه کنیم و برویم به عمق ... جناب آقای حسنلو با این از سطح به عمق رفتن چه دگرگونی را برای ما به ارمغان آوردی ؟ کدام شگفتانه را رقم زدید ؟ چه بلایی بر سر ماهی زیبا و بلا تکلیف عمق می آید ؟لطفا ارجاع داده نشود به برداشتهای شخصی مخاطبان . شما می خواهید مثلا ازدنیای سطحی بودن به عمق نقل مکان کنید و به ما دست آوردها این عمق را نشان دهید اما عملن چنین اتفاقی نمی افتد چه کسی را می خواهید \"امشب را میخوام دلتنگش کنم جوری که آهن خودش را بشکند... به پنجره جوری که در، با پای خود برود از خانه ! \" این بند شعر نه تنها توصیه ای ندارد به آدمیان که مثل آهن باشید ودر مقابل مشکلات سر خم نکنید .گرچه منظور شاعر چنین باشد وای بحال آدمها که بجای ستیز با مشکلات باید آنقدر مشگلات را مثل پتک بکوبند برسر آهنینمان تا مشگلات پرو مثل دری خودش راهش رابگیرد و برود ؟ نخیر آقا اینجوریا نیست سه تا پتک بزنن به سر آهنینت ؟ کله ها تبدیل به نعل خر میشود مشکلات را با عقل و تفکر حل می کنند جناب آقای حسنی عزیز این بند نقطه عطف شعر شماست \"امشب را میخوام دلتنگش کنم جوری که آهن خودش را بشکند... به پنجره جوری که در، با پای خود برود از خانه ! \" در این بند شاعر در برابر غروری کاذب و عظیم خود را قرار داده و کنایه آهن ناشکستنی ( آهن نمیشکند باید اره کرد و یا ذوب ) شکستن را تشبیهی آورده شده به شکستن غرور ی سختتر از آهن، و اوج این فتح تا آنجاییست که ، گرچه پنجره نیز از جنس آهن است اما بیشتر مناسب برای فرار و لیکن در رفتن در با پای خودش ، شیرینی مطلوبیست برای این شکستن . . . استاد جان متاسفانه زبانتان لکنت دار است مثل آنچه بالاخره مشخص نمیشود شمایکه ازسطح به عمق رفته اید چه چیزی قابل توصیفی یافتید در آن زیر؟ چرا که در اشارت بعدی هر چه را بهما انتقال دادید بدونتصویر و فقط در دیالوگهای گنگ که همه در سطح قرار دارند مثل ساحل ، دیش ماهواره و بشقاب دوگانگی زبان (کتابی و محاوره ای) نیز مشهود است که می نویسم به حسابادبیات عجول محور حضرت عالی \"امشب را میخوام دلتنگش کنم \" \"امشب را نمی خواهم\" البته حسنلوی که اکنون ما میشناسیمش با اشعار پخته و باشکوهشان اشعاری چون تصادفن ، تو از دریاها پنهانی آمدی ، زندگی وغیره اختلاففاحشیدارد با حسنلو این شعر هشت سال پیش و یقینن اگر دستی بر زلف پریشان شعرشان می کشیدند خیلی لز نقیصه ها برطرف میشد ببخشید جناب آقای حسنلو اگربر خلاف میلتان نوشته شده باشم آدمی شاید بتواند دیگران را گول بزند اما خود را هرگز ... و انشالله جنابعالی هم بقول دکتربهشتی که فرمودند ترجیح می دهم تلخی برخورد صادقانه را بر شیرینی کاذب منافقانه به امید وآرزوی سالی بر بار چه در شاعرانگی و چه در زندگی  چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۲۱:۱۷
به نام حق سلام استاد احمدی زاده با اجازه سلام خدمت اساتید شعر ناب شعر استاد حسنلو به نام رونق زندگی شکل اول (کلمات مرد،زن ،سفر دلتنگی) رهاشدن از هر گونه آزار واذیت همدیگر یعنی آرامش عجیب یعنی زن ومرد باهم هستند در یک سفر دلتنگی شاید در رویا سوای از تمام خواستن وتوانستن ها که اهداف همدیگر را شکل میدهند شکل دوم (کلمات دریا،ساحل وقایق شکسته ) درساحل دریا قایقی شکسته وجود دارد این اولین معنا در یک جستجو قایق شکسته حدفاصل دریا وساحل این دومین معنی در جستجوی دیگر شکل سوم کلمات (رویا،غرق ،شب) غرق رویا در شب یارویا غرق درشب آیا کدام معنا که توضیح داده شد به ذهن متبادر میشود آیا شعر فراتر ازسطح خود چیزی دیگررا بیان نمی کند یک انسان دلشکسته در قالب قایق شکسته وجود دارد آیا زن است یامرد؟ زن دلشکسته تمام خواسته اش را چگونه بیان میکند قایق باید شناور باشد نه غرق پس شاعر خواسته آرمانهای شعررا جور دیگر بیان کند زن قربانی وتسلیم در رویا رویا نیاز به ترمیم دارد رویا نیاز به آزادی دارد رویانیاز به آرامش دارد رویا نیاز به لذت دارد دراینجا رویا چگونه تعریف شده است مرد مینشیند در قایقی که بسان زن دلشکسته است وبا رویا خودرا غرق در دریا میکند قایق فقط تسلیم دریا میشود پس زنی که دلش شکسته تسلیم چه کسی شود جا دارد از استاد گرانمایه تشکر وقدر دانی را بعمل بیاورم بخاطر فاکتورهاوعناصری که در شعر آورده وبه زیرکی مخاطب را فریب عناصردر شعر میدهد وقهرمانشعر را درپایان ماجرا بست میدهد واینگونه ذکاوت به نظر کار هرکس نیست که قهرمان آخر سطر بیاید سپاس از اشترک زیبایتان اگر کم وکاستی استاد مرا معاف نگه دارید وسلام پنجشنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۲ ۱۶:۵۷
سلام و عرض ادب خدمت دوستان گرانقدرمی خواهم برای شعر دوم جناب حسنلو که برای اثبات حسن نیتم ، ازم بنام خواسته اند که برای زورق زندگی نیز بپردازم البته همین امروز متوجه این فرمایش مبارکشان شدم و اطاعت بر دستور جناب حسنلوی عزیز را می پذیرم. قبل از پرداختن به شعر ، خیلی خیلی کوتاه در مورد شعر پیشتاز یا آوانگارد می نویسم البته بدون مراجعه به ازحضرت گوگل  شعر آوانگارد چیست؟ * از تصاویر برای نمایش ایده ها یش استفاده غالب و بهینه دارد *شاعر از پرداختن به سبکهای پیشین دوری جسته ودر جستجوی چیزی نو و آوانگارد است *زبان شعر بشدت تغییر می کند و خبری ازتو صیفات و تصاویر خیلی شاعرانه در آن وجود ندارد *موضوعات بحث، بسیار متنوع ، غیر معمول و مبتکرانه است *برای آگراندیسمان مو ضوعات عادی ، پلی بک یا وارونه نگاری میشود، مثل: یخ زدن آتش مثل: این غفلت است که بتو توجه دارد ( البته کم وکسری این مقوله را اساتید محترم جبران خواهند فرمود) لطفا\"یک آوانگارد از پابلو نرودا را مورد توجه قراربدهید ! ابتدا به نام شعر آنگاه بمحتوا \"زن غرق شده در بهشت\" پروانه بافته شده، جلیقه آویزان از درختان، غرق شده در بهشت، مشتق شده بین تندبادها و باران ها، تنها، تنها، فشرده، با لباس ها و موهای پاره پاره و مراکز خورده شده توسط هوا. بی حرکت، اگر در برابر سوزن خشن زمستان مقاومت کنی، رودخانه آب خشمگینی که تو را آزار می دهد. سایه آبی روشن دسته گل کبوتر شکسته شبانه در میان گلهای مرده می ایستم و رنج می کشم وقتی صدای آهسته پر از سرما می شنوم که سرخ شده خود را در کنار آب پخش می کند. پابلونرودا حالا بپردازیم به شعر \"زورق زندگی \" چرا زورق ؟ پر واضح است زورق کوچکتر از کشتی است و بزرگتر از قایق و دارای بادبان .آنجاکه کشتی غرق شود برای نجات محتویات جانی و مادی زورق بکار می رود و یا در مسیرهای کوتاه آبی وسیله ایست برای امر معاش بومیان . زورق زرین ؛ کنایه از خورشید عالم آراست که ناصر خسروگفته - زورق سیمین ؛ کنایه از ماه یکشبه است که به عربی هلال خوانند (نظامی گفته) اما اینا جناب حسنلو زورق زندگی را آورده که قطعن پای زندگی در کار است تا آسمان و دریا وزورق در حال حرکت روی امواج، تمثیلی از گذر زمان است پس موضوع در یا گولمان نزند که اینجا نیز دریا استعاره است و تمثیل حالا کلید دوم دریا سمبل چیست؟ در فرهنگ سمبل ها آمد ه كه دريا و اقيانوس رمز ناخودآگاه است و كشتي وسيله اي است كه با آن به سفر ناخودآگاه مي رويم. تقریبا یک مجهول از شعر، کشف بعمل می آید شاعر با زورقش مارا به سفر ضمیر نا خود آگاهش میبرد (البته استثنایی در نماد دریا رادر شعر عطار ، کنایه از رهایی اندیشه آورده است که حتی با همین کنایه نیز می توان به شعر جناب حسنلو معنا کرد . ساحل نماد چیست؟ مکانیت دارد و کرانه ای ناظر بر آرامش و طوفان دریا و درشعر (به ضمیر ناخود آکاه) با توجه به خط فکر شاعر در شعر ، این سطر مرا بیاد شعر \"آی آدمها\" ی نیما می اندازد \"موج سنگین را به دست خسته میکوبد قایق شکسته نماد چیست؟ \"ابن سیرین می گوید که اگر در خواب دیدید که قایقی که در آن هستید شکسته است معنی این است که شمارا مصیبتی فرا گرفته است اینجا شاعر خود را عیان می سازد \"تنها قايقى شكسته ام به گوشه تماشا و هر غروب\" یعنی ضمیر مصیبت بار من نیز در گوشه ای همچون زن ساحل به تماشا ایستاده بی آنکه بتواند کاری صورت دهد بخشی ازشعر آدمای نیما \"بازمیدارد دهان با چشم از وحشت دریده سایه هاتان را ز راه دور دیده آب را بلعیده در گود کبود و هر زمان بیتابیش افزون میکند زین آبها بیرون گاه سر،گه پا آی آدما\" تصویری که نیما از مغروق آفریده است محصول ذهنی است که انگار دهها بار غرق شدن را تجربه کرده است.او خود را با آنچه میبیند و میشنود و آنچه در اطرافش رخ میدهد بیگانه نمی بیند.گویا خود او با آن مغروق یکی شده است؛مغروقی که تا آخرین لحظه دست از تلاش برنمیدارد، غرق شدهای با دهان باز و چشمانی از وحشت دریده شده که هر لحظه وضع بدتری پیدا میکند.مغروق در گود کبود جامعه ای که در آن گرفتار است و مدام دست و پا میزند پس حضور زن را جز این علتی دیگر را نمی توانم متصور گردم که باز به نیما باز خواهم گشت \"تنها قايقى شكسته ام به گوشه تماشا و هر غروب\" اینجا شاعر خودرا اعیان می کند و او نیز چون زن ساحل به تماشاست و بی آنکه بتواندکاری صورت دهد \"مردی مي نشيند برمن و با رويایش غرق مى شوم در شب.\" پایان بندی کاملا در خدمت جنس مذکر است و اوست که تنهاییش (مرد)غروب می آید و غرق می شوند در رویاشان و درشب \"شب در شعر نیمایوشیج بازنمود تنهایى شاعر در گیر و دار مسائل اجتماعى - سیاسى زمانه خود و سمبل جهل، اختناق و خفقان حاکم بر جامعه است؛ \" شعر زورق زندگی جناب حسنلو را کاملا برجسته و در خشان ، روان و بی تپوق یافتم که تمامی عناصر و اجزا در خدمت موضوع و بطن اندیشه شاعر قرار دارد گرچه استاد حسنلو تا کید بر نو گرایی و احتمالن به قالب آوا نگارد دارند که بنده نیزنهی نمی کنم و پارمتر های آوانگارد را دارا هستند اما این شعر شان بیشتر به سبک نمادگرایانه نیما یوشیج می ماند که البته نظریشخصیست نیما یوشیج شاعری است که جلوه ی مکاتب گوناگون ادبی از جمله رمانتیسم، رئالیسم و سمبولیسم را میتوان در اشعار او به خوبی مشاهده کرد.سمبولیسم یا نمادگرایی مکتب ادبی غالب در اشعار نیماست و بیشتر اشعار او جنبهای نمادین دارند. اخوان ثالث از نیما نقل کرده،:«شعرش سالیان دراز غیر مستقیم و پوشیده و رمزآمیز بود.به حکم اوضاع و احوالی که 0031 تا 0231 در جریان بود،انگار ساز روح و قریحهی شعری او را اینچنین مرموز و پر ابهام و با پردههای پوشیدگی کوک کرده بودند،امّا رسید روزگاری که جریانات زمان صراحت بیشتری را میطلبید،دیگر موجبات پوشیده گفتن در میان نبود.نیما از این خلاف عادت، عجیب ناراحت بود ولی باز سالی چند که گذشت و باز احوالی نظیر ایّام قدیم و محدودیتهای پیش از سیصد و بیست پیش آمد روزی از زبان او شنیدم که می‌گفت:ها، خوب شد،میشود از همانطور شعرهای رمزی و سمبلیک گفت.  امید وارم که نگاشته ام مفید حال دوستان و در مورد استاد حسنلو حق مطلب را بجا آورده باشم با تقدیم احترام
چهارشنبه ۸ آذر ۱۴۰۲ ۱۸:۴۰
با درودخدمت استاد احمدی زاده واساتید شعر ناب در مورد شعر امشب با شب جناب حسنلو تحلیلی چند خواهم نوشت اگر نقصانی بود مرا ببخشید تجربه ساختاری :لحظات یا برآیندهای تاسیس یک امر یا نهاد جدید که در شعر رخ می دهد استفاده از کاربردهای صحیح در شعر که معادله شاعر را بزرگتر وبه آن اعتبار می بخشد الویت بخشی به قطب مجاز و تخیل و شعر همراه با الویت بخشی به قطب استعاری در شعر را می توان برد که تنها به مدد اهمیت بخشیدن به استقلال واژه ها ویا تکثر آواهای شعر می تواند شعر را در جایگاه بالاتر بنشاند ساختار در سوژه شعر جناب حسنلو به همان تجربه های شعریش کمک می کند که دستگاه احساسی و ادراکی فردرا به سمت متفکر بودن می برد واقعیت در شعر جناب حسن لو ثبت عین به عین نیست واقعیت در شعرش نوعی بر ساخته ی صرفا زبانی است بدان معنا مانند هر عمل زبانی و نمادینه سازی در واکنش به چیزی انجام می شود که امر واقعی اتفاق می افتد فاصله یک چیز یا شی با اسم آن است فاصله در با آهن قابل درک مستقیم وامادرورای واژه ها فراتر از واقعیت است پس نمادینه سازی شاعر استفاده از ارتباط مستقیم اشیا برای بکاربردن خود اشیا وسواس شاعر در استفاده از واژه ها برای پیدا کردن یک سوژه و ملاقات با سوژه های متفاوت برای بیان ابرازیک سری عواطف که نمایشگر یک نتیجه روحی و روانی شعر است بغض کردن و نخواستن و دلتنگی و دوباره خواستن در شکل دیگر از بیان از مراحل شعر و توصیف وتکوین واژه ها ست برای به جریان انداختن سوژه میل در کاربرد روانکاوی آن است در روانکاوی این گونه برچسب ها حایز اهمیت است که شاعر با هشیاری کامل روانشناختی ورفتارشناسی را بنیادین می کند آغوش کابوس و پریدن رویاواژه های کاربردی و کلیدی در شعر که نشان بی بدیل بودن آن است ووسواس خاص شاعر برای ملاقات یک سری واژه و سوژه سپاس از شعر زیبایتان جناب استاد حسنلو با احترام محمدرضا آزادبخت هشتم آذر سال هزار چهارصد دو :  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۰۵:۰۷
درود بر شما استاد عزیزم جناب حسنلو عزيزم بسیار سپید پرمفهوم بود احسنت برشما لذت بردم احسن برشما 🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌹⚘️🪻🌹🌸🌸 🪻🪻🪻🌹🌹 ⚘️⚘️⚘️⚘️ 🌺🌺🌺 🌻🌻 ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ ❤️❤️❤️❤️❤️❤️ ❤️❤️❤️❤️❤️ ❤️❤️❤️❤️ ❤️❤️❤️ ❤️❤️ ❤️🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻 🌹⚘️🪻🌹🌸🌸 🪻🪻🪻🌹🌹 ⚘️⚘️⚘️⚘️ 🌺🌺🌺 🌻🌻 ❤️  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۰۸:۰۱
سلام و عرض درود خدمت جناب حسنلو بسیار عالی قلم زدید پاینده باشید
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۰۸:۳۵
امشب را می خواهم جوری ببافمکه موهایت را بیکران درود جناب حسنلو
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۰۹:۰۹
امشب را می خواهم جوری ببافم که موهایت را/چون آهی / روز بخواب هم نبیند روی خورشید را درود وعرض ادب بسیار زیبا
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۰۹:۴۳
درود بر شما زیبا سرودید
دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۰:۱۰
سلام استاد حسنلو زیبا بود و با رویایش غرق میشوم در شب
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۰:۲۸
باعرض ارادتشاعر بزرگوار قلمتان همیشه جاودان بادا همیشه سربلند وبرقرار باشید هزاران درود
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۳:۲۸
سلام استاد زیبا بود
دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۳:۲۸
سلام بی نظیر زیبا بود
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۵:۰۸
چقدر رشته تداعی‌ها قابل لمس بودن ، عالی بود مهدی جان
دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۵:۱۳
درود مهدی جان عزیز و آگاه کجایی رفیق! کم پیدایی؟ خوش آمدی و با دست پر دوباره برمیگردم و میخونم تا به شعرت نزدیک و نزدیکتر بشم زبان و لحن و بیان و... مناسبه آفرین زیبا قلم رقصاندی👏 کسی یا چیزی که خاص باشد را می‌پسندم برادر نبض قلمت سبز🌿 تنور دلت گرم
دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۶:۱۹
امشب را می خواهم تنها بر سفره اش بشینم نه ماه را و نه/ ماه واره/ را بشقابی بچینم ! امشب ، می خوابانمت جوری که رویای ات بِپَرد در آغوش کابوس ها امشب!🪻🪻🪻🪷🪻 🌼🌼🌸🌷 🌺💐🌻 🌹🌹 ❤️ دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۶:۲۱
دوباره ازخواندنش لذت بردم استاد عزیزم 🪻🪻🪻🪷🪻🌼🌼🌸🌷 🌺💐🌻 🌹🌹 ❤️  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۷:۱۵
سلامدر با پای خودش از خانه برود ..... چه ترکیبات زیبایی بود . افرین امیدوارم موفق باشید  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۱:۱۸
سلامبازم از همه تون ممنونم سر کار خانم عجم استاد عزیزمون و دوستای خوبمون شاهزاده بانو خواهر خوبم و جواد خوب امیر حسین عزیز 🌹 و همه تون که امدید و من شرمنده کردید ممنونم که خوندید امیدوارم دوستان نظرات جدی اگه به شعرها داشتند بدون رودربایسی بیان کنند من هم استفاده کنم فقط شعر دوم دوست داشتم بهش یهه نگاه ویژه داشته باشید چند سال پیش تو شعر نو استاد رشنو نقد قشنگی براش نوشتند و به این مسئله هم اشاره داشتند اینکه ادمی از نظر فکری میتونه به درجه ای از رشد و اگاهی برسه که بدون تعصب و بدور از جنسیت به پیرامون خودش نگاه کنه از اصطلاح زن برا تحقیر یا البته خودم نمی گم شاید در اون دوره واقعا این مسائل موقع نوشتن این شعر برام مطرح نشد بعد ها دیدم اصلن دو دل شد یه مدت اینکه به اشتراک بزارم یا نه البته این شکم بی دلیل هم نبود نظر یه دوستی دلیل شد گفتم شاید یه طیفی همچین نگاهی به این مسله نگاه کنند که اینجا امکان باز کردن موضوع نیست بازم ممنون به ویژه از خانم دکتر بانو عجم تقدیمتان 💐 💐 💐 .. دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۱:۲۴
درودبرشما مهدی جان عزیزم سپیدت واقعا عالیه خداقوت عزیزدلم🪻🪻🪻🪷🪻🌼🌼🌸🌷 🌺💐🌻 🌹🌹 ❤️🪻🪻🪻🪷🪻 🌼🌼🌸🌷 🌺💐🌻 🌹🌹 ❤️  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۱:۳۳
درود به شمااز خواندن هر دو سروده لذت بردم. در سروده نخست از میان آفرینش‌هایی که عرضه داشتید، این مورد جذاب‌تر بود: جوری که رویای ات بِپَرد در آغوش کابوس ها سروده دوم هم خیلی زیبا بود. تندرست و شادکام باشید.  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۱:۴۰
درودعالی بود⚘⚘⚘  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۲:۰۰
درود ها بر مهدی جان عزیزسال و روز و روزگارت به شادمانی برای همه ی ما موقعیت های پیش می آید احساسی که می خواهیم از سطح بگذریم،تأثیر گذارتر باشیم،به عمق ومعنا برسیم،نهایت عشق و محبتمان رابه کسی نشان دهیم و...و شعر از این گونه رنگی به خود گرفته بود.ولی نمی دانم چرا احساس می کنم می توانست زیباتر باشد  خلاصه یه خامیی را تهش احساس می کردم.شاید هم سوشی نخورده می گویم خام است 
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۲:۲۶
سلام و عرض ادب استاد و برادر بزرگترمتصاویر و واژه های شعرتان فوق العاده زیبا هستند و پر احساس لذت بخش و دلچسب منتظر نقد یا واکاوی امیر حسین عزیز و یا سایر دوستان برای موشکافی شعرهای قشنگتان هستم. سالی سراسر خوبی و خوشی براتون آرزو مندم سایه تون مستدام🌹🌹🌹🌹🌹  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۲:۴۵
درود بر شما برادر مهربان و استاد گرامی جناب حسنلو زیباست بزرگوار، خصوصا همان شعر دوم که فرمودید و اشاره داشتید ...عشق همین است ...زمانی که آدمی از بند تن رها می شود و در هر دو حالتی که روح کالبد می پذیرد برای زندگی زمینی به تعادل برسد .... زیرا روح هردو جنسیت را درک می کد زندگی می کند و البته گذشتن از شهوت شاید آخرین آزمون آدمی در بین احساسات و بند ذهن است .... آتشی که زنده می گرداند آدمی را ، ما احساسات را هم مردانه هم زنانه تجربه کرده ایم ...حتی عزیزی می فرمودند 🙏اینکه برخی اشخاص درکالبدی زنانه به دنیا آمده اند امااحساسات مردانه دارند و تمایل به هم جنس خود یا بلعکس به دلیل برخوردار نشدن در زندگی قبلی ازعشق می باشد .... همیشه به شعرو عشق و نورو شعور باشید
دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۲:۵۳
چند روز پیش جمله ای کوتاه خواندم که متاسفانه نمی دانم از کیست :اینکه مریم در سکوت و صبر حامل عیسی شد ...انسان کامل حاصل تعادل و شاید ازدواج دو نیمه ی وجود آدمیست
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۲:۵۴
سلام و درود استاد حسنلوبسیار زیبا و عمیق قلم زدید...👌🌹 عالی بود استاد💯 شاد و تندرست باشید ✨  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۱۱
سلام استاد گرامی عالیی بود سبز باد قلم زرنگارتان  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۱۵
بسیار عالی بود گرامی اروتیک لطیفی در شعر جریان دارد که بدون جنسیت زدگی، عواطف خوانشگران را تحت تاثیر قرار می دهد اصولا شاعرانگی و ادبیات هم از فیلدهاییست که نیاز داریم در آن هویت جنسیتی تعریف شود لذا گفتمان سالم در تمام سطوح آن -بدون افزونه های غیر لازم که هژمونی جنسیتی حاصل از آن باعث عقبگرد و سکوت جنس زن می شود - همسوتر با واقعیت های انسانی و قلمروهای تعریف شده برابری امروزست! درود بر شما
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۲۳
.سلام گرامی بسیار زیبا بود سلامت باشید
 دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۲۴
درود بیکران استاد حسنلوی بزرگوار سپیدی عالی و درخشان قلمتان سبز
سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۰۰:۴۳
سلام استاد دوباره خواندم خیلی زیبا بود یکی از خصوصیات زبانی ات این است که مخاطب را به چالش خود میکشاند تا آنجا پیش میرود مخاطب را در دوگانگی حالت بیاندازد بحث ساختار است که می گویم البته جناب استاد اعتراض کامل به تمام جزئیات پرداختند این گونه زبان شعری خیلی دوست دارم قدرت دادن لایه های ضعیف که هرگز توان برابری ندارند واین میتواند یک خصیصه عالی وبکر باشد البته نادیده نگیریم واین خصیصه را داشتن کار هر کس نیست بنده به شخصه اعتراف میکنم تمام لایه های شعرت از هر نظر متوجه شدم وتامل فراوانی میخواهد در آن باب سخن بگشایی این لایه های پنهانی را کشف کردن کار هر شاعری نیست که بتواند در شعرش بیاورد واین را به وضوح در شعر شما دیدم ابتدا از شب وزیر آب رفتن وسپس کندن در وتناسب با پنجره ونگاهی به رفتنی که اقتدار شاعر را بر تمام عناصر شعر وفاکتورهایی که بطور ناخودآگاه می آیند را میرساند البته بنده شاگرد حقیر کمتر از آنم که در مورد شعر استاد حرفی زده باشم ویژگی های زبانی خاص خود را دارد سریع باعناصرش می خواهد همه را به سمت خود جذب کند آیا این گونه جذب کردن نشان دهنده این نیست که شعر بالاتر از سطح وآرمانهای خود دارد حرف میزند این گونه حرف زدن مگر به دل مخاطب ننشسته ومخاطب را جذب میکند که برای چند بار متوالی شعرا بخواند سپاس استاد گرامی از اشتراک زیبایتان سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۰۱:۵۴
سلاماستاد عزیز جناب ازاد بخت گرامی ممنون از حضور مجددتان خیلی زیبا و کامل تشریح کردید شما لطف دارید بنده درس پس میدهم اختیار دارید نکاتی و مستیل زیبایی بیان کردید که واقعا نشان از دقت ونکته سنجی و تامل شما در باب شعر دارد و سطر.... شعر بالاتر از سطح و ارمانهای خود دارد حرف میزند ....برام هم خیلی جالب ببود و جای سوال البته تا حدودی می فهمم ولی دوست دارم اگه امکانش بود خودتان قدری توضیح دهید و باز هم ممنون از حضورتان و لطفی که به شعر و بنده داشتید تقدیم به شما 💐 💐 🙏 سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۰۹:۴۱
سلام استاد حسنلوی عزیز کاش یکی درهم وبرهم شعرمرامیخواند شاید با خود چند واژه را ببرد خانه اشآرمان وآرمانگرایی در آثار تمام شاعران وجود دارد باتفاوت منظومه فکری شان این که شعر نباید در خدمت مکتب و ایدلوژی خاصی باشد واین یعنی آرمان واهداف شعر شاعر باید نگاه وفکری نو وتازه ای داشته باشد هدف در شعر و آرمان شعر باید خیلی بزرگ باشد یک موضوع ساده در خدمت اهداف و آرمانهای بزرگ سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۰۹:۴۵
شعر بی آرمان از زیبایی بهره نمی برد اگر شاعر راه فراری برای این ایدلوژی نداشته باشد شعرش در واقع نوعی حاکمیت بر اندیشه اش دارد شعر وهنر نباید در قالب چارچوب وزندانی یک مکتب خاص باشد هنر وشعر باید رها وگسترده باشد که در شعر شما رهایی وگستردگی مشهود است سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۰۹:۵۱
واما بحث فراتر از سطح آرمان واین یعنی روانکاوی یک شعر نه واکاوی آن اگر شعر به مثابه لیوانی در نظر داشته باشیم به پر شدن لیوان یعنی شعر تمام شده حال برخی به نیمه لیوان راضی میشوند وبعضی اندکی اگر شعر از مرز فراتر خود رود به مثابه این است که لیوان از پری خود سرریز میشود اگر به بحث زیبا شناختی نگاه کنیم هر چه سرریزتر شود زیبایی بیشتر میشود سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۰۹:۵۵
وحال در شعر شما اینگونه دیده میشود شعر هر چه فرود می آید در اوج قرار می گیرد و زیبایی اش بیشتر میشود وهر چه پایینتر شعر را میخوانیم آرمان در شعر اوج میگیرد ودر کدام فرود شاعر شعرش زیباتر میشود واین همان لیوان است در عین سرریز شدن زیبایی خود را دارد سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۱۰:۰۲
واین بر میگردد به دواصل در روانکاوی شعر شاعر1اصل لذت 2اصل فراسوی اصل لذت اصل لذت همان پرشدن یا نیمه لیوان است اصل فراسوی اصل لذت سرریز شدن لیوان وبحث زیبایی وآرمانهای شعر یعنی هرچه ما به انتهای شعر میرسیم شعر زیباتر از قبلش میشود فرودی که به اوج می اندیشد وبرای اهداف بلندتر لایه های کمتوان را در شعرش قادر به همه امور میکند مثل قطر در برابر ی دریا فراتر میرود ودر را به مجبور به رفتن در خانه میکند ساده وزیبا قدرتش را بر همگان آشکارمیکند سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۱۰:۰۴
استاد اگر نتوانستم در برابر شعرت خوب وبدرستی حسن بیان کنم عذر مرا پذیرا باشید وقت کم وحرف بسیار  سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۱۴:۵۹
درود بر شما جناب استاد حسنلو گرانقدر بسیار زیباست و خیال انگیز پاینده باشید
 سه شنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۲ ۲۱:۴۱
درود شاعر گرامی بهره و لذّت بردم از خواندن سرودۀ ارجمند و زیبایتان؛ سپاس. باشید و بتابید.  چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۰:۵۷
سلام مهدی جان خوبی؟سال نو که نمیشه گفت اما عید کلماتت مبارک اول بگم تو از محدود افرادی هستی که به بعضی تصاویر یا ترکیبات شعریش غبطه می خورم گاها بوده شعری ازت خوندم گفتم لعنت بهش این تصویرسازی چرا به ذهن من نرسیده انقدر جذاب و دلنشین... دوم راجع به زبان شعرت یا اغلب شعرهات بر اساس سواد مطالعاتی خودم میگم فکر کنم تو این مدت یه هزار صفحه ای شعر مدرن و پست مدرن تو قالب سپید و موج نو خوندم این نوع زبان برای چنین سبکهایی پذیرفته شده مثلا مِن بعد با خودت بیا و برو با آنکسی که نیامده ای برنگرد و با آن کسی که آمده ی بیا با چشم های قشنگت که نمی دانم چرا ای عصر ناپیدای نمی دانم چرا علی باباچاهی بهمن ۷۶ بخشی از شعر این طور عصری را آشفتگی ارکانی تو این شعر موج میزنه که همین آشفتگی به عنوان آشنایی زدایی معنایی استفاده شده ولی من به شخصه این نوع چینش زبانی و نمیپسندم ولی این به سلیقه ی من برمیگرده نه اینکه شعر مشکلی داشته باشه.هزاران مثال دیگه از نوع زبان هست کسی معترض بود میتونه بگه تا بهش معرفی کنم بره بخونه. سوم پدیده ی آشنایی زدایی تو هر لایه از شعر میتونه اتفاق بیوفته گاهی تو معنا گاهی تو چینش کلمات گاهی تو آرایه ها حتی گاهی توو خورده شدن افعال یا ناتمام گذاشتن جملات اینارو باید مخاطب بشناسه تا بتونه کاووش درستی توو کارت داشته باشه. خلاصه چاکرونات
چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۱:۰۲
اینو یادم رفت بگمحتی آشفتگی توو کلام هم میتونه اتفاق بیوفته مثلا تو از در داری میگی بپری از سیبِ بالدار حرف بزنی زبان شعر تو بعضی کارهای پست مدرن یه بی نظمیِ منظم و خودخواسته اس، چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۱:۳۹
مهدی جان ، دوستان سلام الان دیگه داستان واضحه ولی برای بار دوم خواندم و دیوانگی و شیدایی شعرو لمس کردم یه تجربه شخصی بود کاملا الهی که هیچ بندهای بی آزمودن شور شیدایی به مرگ تن نده یه جا توی صحبتها به نوسانی بودن حالات راوی اشاره کردی تو شعر حسش کردم و درسته / ماها من هستیم سوپر من که نیستیم هزارتا مانع از جنس ، سایکولوژیک ، فیزیو ، سوسیو  ناخوداگاه قومی و هر کوفت دیگه داریمخوبه ادم یه شعرو قورت بده ، تمام و کمال / ابهامی ندارم نسبت بهش باورت میشه به نیت اینکه اشکال ازش بگیرم اومدم نه با بدجنسی قربونت برم شاید به این خاطر که حس کردم یه نفر گوشه رینگه و تک افتاده ( باهوشی میفهمی چی میگم) ولی شعرت مث هلو شد رفت تو گلو اینو قاعدتا باید توی خصوصی میفرستادم ولی اشکال فنی داره پیام رسان خصوصی اینجانب زنده باشی اقا برس به اهل بیت
چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۱:۵۰
ما اهل خشکی هستیم بغضمون اشک میشه و آبیهماهی اهل آبه بغضش چی بشه که از جنس خشکی باشه؟ حباب ؟ این کشف یعنی خیلی که هنر کنه میاد تا ۲۰۰ سال پیش از مدرنیته 😊  چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۲:۰۸
سلام سخن از زن است که سیاوش ندارد بنابرین برخیزد و برود که با خواندن اثر جناب حسنلو آتشی برایش گرم نخواهد مگر آنکه جنابشان آستین های مبارک را قدری بالا بزنند
چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۲:۱۱
اینجا تشریف داشتین ؟ ما هی دنبالتون این اطاق اون اطاق
چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۲:۴۴
جناب حسنلو بنده را دست کم گرفته اید امر بفرمایید شعری بسرایم پساپساپساپساپسا...نوگرایی  چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۳:۵۸
شعر جالبی بود شاید نوعی جان بخشی به اشیا هم داشت
 چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۴:۳۹
درود بیکران جناب حسنلو گرامی سپید زیبا و بسیار تامل برانگیز مزین به نقد اساتید محترم و راهگشای سایت.
چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۵:۰۶
ازصدای سخن عشق ندیدم خوش تر یادگاری که در این گنبد دوار بماند
 چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ ۰۷:۳۵
درود بر شما شاعر ارجمند و دغدغه مند هر دو شعر زیبا بودند و خاص قلمتان از نقد و نظرات صفحه ی گوهربارتان آموختم خصوصا واکاوی زیبای آقای علامیان که بر زیبایی شعرتان افزود  پنجشنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۲ ۰۵:۳۶
سلام و ارادت جناب حسنلو شاعر ارجمنددرود بر شما و قلم نابتان صفحه ی پر باری از آموزش بود موفق باشید پنجشنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۲ ۱۶:۵۶
سلام و عرض ادب خدمت دوستان گرانقدرمی خواهم برای شعر دوم جناب حسنلو که برای اثبات حسن نیتم ، ازم بنام خواسته اند که برای زورق زندگی نیز بپردازم البته همین امروز متوجه این فرمایش مبارکشان شدم و اطاعت بر دستور جناب حسنلوی عزیز را می پذیرم. قبل از پرداختن به شعر ، خیلی خیلی کوتاه در مورد قالب پیشتاز یا آوانگارد می نویسم البته بدون مراجعه به ازحضرت گوگل شعر آوانگارد چیست؟ * از تصاویر برای نمایش ایده ها یش استفاده غالب و بهینه دارد *شاعر از پرداختن به قالب های پیشین دوری جسته ودر جستجوی چیزی نو و آوانگارد است *زبان شعر بشدت تغییر می کند و خبری ازتو صیفات و تصاویر خیلی شاعرانه در آن وجود ندارد *موضوعات بحث، بسیار متنوع ، غیر معمول و مبتکرانه است *برای اگراندیسمان مو ضوعات عادی ، پلی بک یا وارونه نگاری میشود، مثل: یخ زدن آتش مثل: این غفلت است که بتو توجه دارد ( البته کم وکسری این مقوله را اساتید محترم جبران خواهند فرمود) لطفا"یک آوانگارد از پابلو نرودا را مورد توجه قراربدهید ! انتدا به نام شعر آنگاه بمحتوا "زن غرق شده در بهشت" پروانه بافته شده، جلیقه آویزان از درختان، غرق شده در بهشت، مشتق شده بین تندبادها و باران ها، تنها، تنها، فشرده، با لباس ها و موهای پاره پاره و مراکز خورده شده توسط هوا. بی حرکت، اگر در برابر سوزن خشن زمستان مقاومت کنی، رودخانه آب خشمگینی که تو را آزار می دهد. سایه آبی روشن دسته گل کبوتر شکسته شبانه در میان گلهای مرده می ایستم و رنج می کشم وقتی صدای آهسته پر از سرما می شنوم که سرخ شده خود را در کنار آب پخش می کند. پابلونرودا حالا بپردازیم به شعر "زورق زندگی " چرا زورق ؟ پر واضح است زورق کوچکتر از کشتی است و بزرگتر از قایق و دارای بادبان .آنجاکه کشتی غرق شود برای نجات محتویات جانی و مادی زورق بکار می رود و یا در مسیرهای کوتاه آبی وسیله ایست برای امر معاش بومیان . زورق زرین ؛ کنایه از خورشید عالم آراست که ناصر خسروگفته - زورق سیمین ؛ کنایه از ماه یکشبه است که به عربی هلال خوانند (نظامی گفته) اما اینا جناب حسنلو زورق زندگی را آورده که قطعن پای زندگی در کار است تا آسمان و دریا وزورق در حال حرکت روی امواج، تمثیلی از گذر زمان است پس موضوع در یا گولمان نزند که اینجا نیز دریا استعاره است و تمثیل حالا کلید دوم دریا سمبل چیست؟ در فرهنگ سمبل ها آمد ه كه دريا و اقيانوس رمز ناخودآگاه است و كشتي وسيله اي است كه با آن به سفر ناخودآگاه مي رويم. تقریبا یک مجهول از شعر، کشف بعمل می آید شاعر با زورقش مارا به سفر ضمیر نا خود آگاهش میبرد (البته استثنایی در نماد دریا رادر شعر عطار ، کنایه از رهایی اندیشه آورده است که حتی با همین کنایه نیز می توان به شعر جناب حسنلو معنا کرد . ساحل نماد چیست؟ مکانیت دارد و کرانه ای ناظر بر آرامش و طوفان دریا و درشعر (به ضمیر ناخود آکاه) با توجه به خط فکر شاعر در شعر ، این سطر مرا بیاد شعر "آی آدمها" ی نیما می اندازد "موج سنگین را به دست خسته میکوبد قایق شکسته نماد چیست؟ "ابن سیرین می گوید که اگر در خواب دیدید که قایقی که در آن هستید شکسته است معنی این است که شمارا مصیبتی فرا گرفته است اینجا شاعر خود را عیان می سازد "تنها قايقى شكسته ام به گوشه تماشا و هر غروب" یعنی ضمیر مصیبت بار من نیز در گوشه ای همچون زن ساحل به تماشا ایستاده بی آنکه بتواند کاری صورت دهد بخشی ازشعر آدمای نیما "بازمیدارد دهان با چشم از وحشت دریده سایه هاتان را ز راه دور دیده آب را بلعیده در گود کبود و هر زمان بیتابیش افزون میکند زین آبها بیرون گاه سر،گه پا آی آدما" تصویری که نیما از مغروق آفریده است محصول ذهنی است که انگار دهها بار غرق شدن را تجربه کرده است.او خود را با آنچه میبیند و میشنود و آنچه در اطرافش رخ میدهد بیگانه نمی بیند.گویا خود او با آن مغروق یکی شده است؛مغروقی که تا آخرین لحظه دست از تلاش برنمیدارد، غرق شدهای با دهان باز و چشمانی از وحشت دریده شده که هر لحظه وضع بدتری پیدا میکند.مغروق در گود کبود جامعه ای که در آن گرفتار است و مدام دست و پا میزند پس حضور زن را جز این علتی دیگر را نمی توانم متصور گردم که باز به نیما باز خواهم گشت "تنها قايقى شكسته ام به گوشه تماشا و هر غروب" اینجا شاعر خودرا اعیان می کند و او نیز چون زن ساحل به تماشاست و بی آنکه بتواندکاری صورت دهد "مردی مي نشيند برمن و با رويایش غرق مى شوم در شب." پایان بندی کاملا در خدمت جنس مذکر است و اوست که تنهاییش (مرد)غروب می آید و غرق می شوند در رویاشان و درشب "شب در شعر نیمایوشیج بازنمود تنهایى شاعر در گیر و دار مسائل اجتماعى - سیاسى زمانه خود و سمبل جهل، اختناق و خفقان حاکم بر جامعه است؛ " شعر زورق زندگی جناب حسنلو را کاملا برجسته و در خشان ، روان و بی تپوق یافتم که تمامی عناصر و اجزا در خدمت موضوع و بطن اندیشه شاعر قرار دارد گرچه استاد حسنلو تا کید بر نو گرایی و احتمالن به قالب آوا نگارد دارند که بنده نیزنهی نمی کنم و پارمتر های آوانگارد را دارا هستند اما این شعر شان بیشتر به سبک نمادگرایانه نیما یوشیج می ماند که البته نظریشخصیست نیما یوشیج شاعری است که جلوه ی مکاتب گوناگون ادبی از جمله رمانتیسم، رئالیسم و سمبولیسم را میتوان در اشعار او به خوبی مشاهده کرد.سمبولیسم یا نمادگرایی مکتب ادبی غالب در اشعار نیماست و بیشتر اشعار او جنبهای نمادین دارند. اخوان ثالث از نیما نقل کرده،:«شعرش سالیان دراز غیر مستقیم و پوشیده و رمزآمیز بود.به حکم اوضاع و احوالی که 0031 تا 0231 در جریان بود،انگار ساز روح و قریحهی شعری او را اینچنین مرموز و پر ابهام و با پردههای پوشیدگی کوک کرده بودند،امّا رسید روزگاری که جریانات زمان صراحت بیشتری را میطلبید،دیگر موجبات پوشیده گفتن در میان نبود.نیما از این خلاف عادت، عجیب ناراحت بود ولی باز سالی چند که گذشت و باز احوالی نظیر ایّام قدیم و محدودیتهای پیش از سیصد و بیست پیش آمد روزی از زبان او شنیدم که می‌گفت:ها، خوب شد،میشود از همانطور شعرهای رمزی و سمبلیک گفت. امید وارم که نگاشته ام مفید حال دوستان و در مورد استاد حسنلو حق مطلب را بجا آورده باشم با تقدیم احترام
 پنجشنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۰۱
سلام و عرض ادب بر مهدی‌جان حسنلوغنای اشعارتان گاهی به حدی می‌رسد که ذهن خواننده به فاصله‌ی هر چندسطر، آماج خیال‌های گوناگون میشود. میتواند شعر را مزه مزه کند و یک گوشه‌ی آنرا بقاپد و صرفا پیرامون جان‌مایه‌اش بیندیشد. طرز تفکرتان و مهم‌تر از آن، طریق پیاده کردن آن همیشه برایم جالب و گیرا بوده! پاینده باشید 
پنجشنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۳۳
سلامعلی جان داداش سال نو مبارک با اینکه دیر ولی خوب ارزوم برات پر بار باسه ممنون که اومدی وخوندی خیلی سپاسگذارم و از لطف و نظرت که برام خیلی ارزشمند هست خیلی ممنونم پنجشنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۲ ۲۳:۵۷
🪻🪻🪻🪷🪻🌼🌼🌸🌷 🌺💐🌻 🌹🌹 ❤️🪻🪻🪻🪷🪻 🌼🌼🌸🌷 🌺💐🌻 🌹🌹 ❤️🪻🪻🪻🪷🪻 🌼🌼🌸🌷 🌺💐🌻 🌹🌹 ❤️ جمعه ۱۸ فروردين ۱۴۰۲ ۰۴:۵۹
سلام مهدی جان نظر دوستان رو خواندم و مجددا شعر دوم رو جمعبندیم از شعر رو خدمت شما و دوستان عرض میکنم اول خود شعر زورق زندگی نه آغاز سفر مردى ام به دريا نه پايان دلتنگى زنی ام در ساحل . تنها قايقى شكسته ام به گوشه تماشا و هر غروب مردی مي نشيند برمن و با رويایش غرق مى شوم در شب. ممکنه شعر تماما در ذهن شکل بگیره ممکنه یک تصویر یک صدا و عامل خارجی جرقه رو بزنه دور از ذهن نیست که ادم کنار ساحلی ایستاده و قایق شکسته‌ای روی ساحل افتاده فضای دریا هم که اصل شاعرانگی هست و جرقه زده میشه گوشه تماشا عجب ترکیبی هست نمیدونم بدیع هست یادنه ، احتمالا گفته شده قبلا ولی اینجا خیلی خوب نشسته در شعر دریا لوکیشن خوبی هست و شاید بهترین باشه برای منظور شعر ولی موضوع اصلی دریا نیست و رویا مهمه شاید حتی لوکیشن واقعی کنار یک خیابان شهر باشه و قایق یک پراید خسته بهرحال بریم روی همون ساحل یک لحظه راوی از خودش میپرسه اینجا چه کسانی میتونن حضور داشته باشن؟ مردانی که ابتدای سفرشون هست ، برای تجارت ،ماهیگیری ،رفتن به اداره ... و حضور زنی با نگرانیهای مخصوص خودش در پس زمینه یا برعکس مرد در پس زمینه و در حال رسیدن و زن احساس امنیت بهر حال راوی از این انواع نیست چون تنهاست ولی مردانگیش مسجله ، لااقل در تاریکی هوا اینجا اانگار همون وارونگی ( شرمنده اصطلاحش یادم نیست ، استیناسلوفسکی یا همچین چیزی بود   ) پیش میاد یعنی مردی که از راه میاد هنکام غروب مرکب هست در واقع و قایق که همون راوی هست راکبه . مرد که غروبها کامل میشه تنهاست و رویا میبافه هر شب من اولش حسم این بود که مرد میره که تنها نباشه ، لااقل اون شب ولی راوی درونگراست و تنهایی شاید زیاد اذیتش نمیکنه زنده باشید
جمعه ۱۸ فروردين ۱۴۰۲ ۰۵:۰۸
شب خسته بود از درنگ سیاهش من سایه‌ام را به میخانه بردم هی ریختم خورد، هی ریخت خوردم خود را به آن لحظهٔ عالی خوب و خالی سپردم شنبه ۱۹ فروردين ۱۴۰۲ ۰۱:۴۱
 شنبه ۱۹ فروردين ۱۴۰۲ ۱۵:۰۶
سلام برشاعران ودوستداران قلممرحبابردانشِ قلمتان موفق باشیددوستان وبدرخشیدبرای شعروقلم ان شاءالله شعرجاری باشدهمیشه ازقلمتان
يکشنبه ۲۰ فروردين ۱۴۰۲ ۰۰:۴۰
سلامبانو حاجیان خیلی خوش آمدید ممنونم از حضورتان و و عیدتان مبارک امیدوارم سال خوبی براتون باشه پر از موفقیت البته سلامتون به جمع بود و من هم به نماینگی جوابگو شدم تقدیمت شاعر عزیز 💐 💐  يکشنبه ۲۰ فروردين ۱۴۰۲ ۰۰:۵۳
سلام مهدی جانم داداشی گلمببخش که پای شعرهات نیستم و نیز باقی دوستان الحق که یکی از بهترینات هست بارها خونده ام ویادگرفتم بگذرد این نیز بگذرد دل تنگم آزاد گردد روزی از حصار مزرعه آن روز دوبال خواهم داشت به وسعت نیلی آسمان آبی دریا این بداهه تقدیم تمام محبهات که نسبت به این برادر همیشه غمگینت مرسی عزیز دلم که همیشه بهم لطف میکنی🌷🌷🌷  يکشنبه ۲۰ فروردين ۱۴۰۲ ۰۵:۳۷
سلام و درود خدمتتان جناب حسنلو بزرگوار بینهایت زیبا سرودید کاری که در تمامی آثارتان نمود دارد درود بر شما
 يکشنبه ۲۰ فروردين ۱۴۰۲ ۱۲:۱۰
درود و عرض ادبموفق باشید و سربلند
 يکشنبه ۲۰ فروردين ۱۴۰۲ ۲۲:۲۵
درود و عرض ادب و ارادت محضر استاد ژرف اندیش و زیبا نگار و زرین قلمم جناب آقای حسنلو ادیب ارجمند و گرانقدر باز هم شاعرانه ای زیبا از قلم خوش کلک و زیبا نویستان خواندم مزین به نقد ادیبانه اساتید خاص و بزرگوار سایت همچون شما سایه پرمهرتان همچون شاعرانگیتان مستدام باد
 دوشنبه ۲۱ فروردين ۱۴۰۲ ۲۰:۴۷
سلام ودرودی مجدد استاد گرامیبسیار عالی و جالب وزیبا بود
 سه شنبه ۲۲ فروردين ۱۴۰۲ ۰۲:۱۱
💐باسلام ودرودهانبض قـــلم قلبــتان ســــــــبز، زیبا نـــقش شیوای قــلم، جوهرت کلک طلای ناب، بااندیشه پاک لحظه هاغرق آرامش زیبا اندیش از دل قلم میزنید 🥀🥀🥀🥀🥀🥀  چهارشنبه ۲۳ فروردين ۱۴۰۲ ۱۰:۵۵
درود عالی
 چهارشنبه ۲۳ فروردين ۱۴۰۲ ۱۶:۵۲
درودها خدمت شما بزرگوار🌺بسیار زیبا بود، لذت بردم از سروده ی ناب و دلنوازتان خداقوت  پنجشنبه ۲۴ فروردين ۱۴۰۲ ۱۶:۲۶
درود بر شما بزرگوارجناب حسنلوسپیدی بسیار زیبا وعمیق در معنا خواندم از قلمتان دستمریزاد استاد موید باشید وتندرست
 جمعه ۳۰ تير ۱۴۰۲ ۲۱:۱۰
سلام و درود جناب حسنلو بزرگوارشعرتان بسیار ظریف و عاطفی بود. به احساس رقیقتان غبطه خوردم. هزاران درود درپناه خداوند باشید
 جمعه ۳۰ تير ۱۴۰۲ ۲۱:۵۴
سلام و درود جناب حسنلودست مریزاد
جمعه ۳۰ تير ۱۴۰۲ ۲۱:۵۴
بسم الله الرحمن الرحیم سلام و درود حسینه ی مجازی شعر ناب(قسمت وبلاگ ها در بالای سایت) به مناسبت ماه محرم حسینی در انتظار همراهی شماست. امید که با اشعار و مطالب ارجمندتان، حسینیه ی شعر ناب را، رونق افزا باشید! اجرتان با مولا حسین علیه السلام جمعه ۳۰ تير ۱۴۰۲ ۲۲:۵۸
جوری که بغض کند دریا در قطره ی آب!امشب را میخوام دلتنگش کنم جوری که آهن خودش را بشکند... به پنجره جوری که در، با پای خود برود از خانه درود وعرض ارادت خدمت جناب استاد حسنلو بزرگوار دوباره از اشتراک شعر زیبا لذت بردیم درپناه حق بهترین ها رو براتون ارزو میکنم
 شنبه ۳۱ تير ۱۴۰۲ ۱۰:۱۰
درودتان باد جناب استاد حسنلو ادیب گرانقدر 🌞سپید بسیار زیبا و ژرفناکی سروده اید عشقبازی با دنیای خاص خودتان از حصرها و عنان ها طبیعت دنیای شما بسیار شاعرانه و ظریف بین و نازک خیال است ، نقد وزین و فرهیخته گان گرامی را هم خواندم از نقد جناب استاد احمدی زاده که بسیار عالی نوشته اند و جناب استاد علامیان و جناب استاد فخوری و جناب استاد آزاد بخت بسیار بهره بردم نکته ی ظریفی که از چشم ها دور ماند نوشتن زیرآبی با فاصله است که با معنای زیرآبی رفتن متفاوت است و خود نماد وجودی خویش شاعرست وجود آنیما و آنیموسی که به زیبایی شاعر بدان اشاره کرده است ، شعر از شعر فراتر رفته است و به شخصه از جناب استاد حسنلو سپاسگزارم و از فرهیخته گان جان که کشف رموز کرده اند که در محضرتان بسیار آموختم نویسا مانید وسبز وسرفراز  چهارشنبه ۸ آذر ۱۴۰۲ ۰۳:۰۶
درود استاد حسنلو خیلی زیبا لذت بردم از خوندنش 🌹🌹چه کلاس آموزشی خوبی بود نقدها نظرات 👏👏 ممنون که به اشتراک گذاشتین تا کسانی مثل من تازه به شعر ناب اومدیم استفاده کنیم از علم شما اساتید بزرگوار 👑 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ جوری که در با پای خودش برود از خانه چهارشنبه ۸ آذر ۱۴۰۲ ۰۶:۴۹
 چهارشنبه ۸ آذر ۱۴۰۲ ۰۸:۰۲
درود بر شما جناب حسنلو گرامی از شعر ناب شما و مطالب ارزشمند دوستان بهره مند شدم دستمریزاد زنده باشید به مهر
 چهارشنبه ۸ آذر ۱۴۰۲ ۰۹:۱۲
درود بر جناب حسنلو عزیز..زیبا به دل نشست..
پنجشنبه ۹ آذر ۱۴۰۲ ۰۸:۳۸
درود بیکران جناب حسنلو چه حس لطیف و نابی داره  پنجشنبه ۹ آذر ۱۴۰۲ ۱۳:۴۵
🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃آقای حسنلو درود بر اندیشه و احساس زیبایتان 🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
دستمریزاد 
ارسال پیام خصوصی
داود تیموری 
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
فریباایازی روزبهانی 
محمد گلی ایوری 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
حال بیایم در میان سطر های هر شاعر یا ادیب از خود بگیریم تا دیگران بجوئیم بر همین اساس و پایه معمولا یک یا دوتا سه سطر به کمال و بکر بودن می رسند که به ان معمولا شاه بیت ، اتفاق و خلق خاص ، در یک یا چند سطر می افتد و مخاطب را مبهوت و به تفکر وا می دارد!
در شعر مهدی حسنلوی عزیز هم با همه ی اشفتگی به ظاهر در نگاه مخاطبان و حتی خود شاعر !
آن سطر های بکر و قابل تامل را می شود یافت که قابل تقدیر است مانند:
🔵 بغض کند دریا در قطره ی آب!
🔵 روز بخواب هم نبیند روی خورشید را
🔵 جوری که آهن خودش را بشکند... به پنجره
جوری که در، با پای خود برود از خانه !
شرمنده اصولا وارد هیچ بحث نقدی نمی شوم نه توانایی انرا دارم و نه وقتش را اما خواستم بگویم به فرزندان خیال خود و دیگران که با قدرت الهام و هوش و ذکاوت خاص خلق شدند احترام بگذاریم.
می گویند ادم باهوش شخص یا اشخاصی هستند که از دایره معمول ترسیم شده
به دورشان خارج شوند و با دست اوردی نو و جدید به کمک اهل داخل بر گردند
و من این را در شعر مهدی حسنلوی عزیز دیدم و از استفاده بردم دست مریزاد